Het zal in 1932 geweest zijn, dat op 1e Kerstdag de straten in de avonduren vrijwel onbegaanbaar werden door ijzelvorming. Niemand durfde meer de straat op. Dat gold echter niet voor de familie Kuilman: vader en moeder woonachtig op de Linnaeuskade, zoon en schoondochter woonachtig in de Franhoferstraat, maar vanwege de Kerst bij de ouders op bezoek.
Nu wilde het geval dat de heer de Koning, Radioweg 13, op 1e Kerstdag jarig was en zeer velen hem altijd op die dag kwamen feliciteren. Hij was hoofd van de Hogewegschool en had vele vrienden in de Meer. De familie Kuilman was al jaren zeer met hem bevriend en bovendien was de heer Kuilman sr. secretaris van het schoolbestuur. Het personeel van de school kwam bijna in zijn geheel op visite, al dan niet vergezeld door partners, hetzij na de Kerstdienst, hetzij in de middag of avond, maar vanwege het slechte weer niet op die bewuste 1e Kerstavond. Alleen familieleden die bij de familie De Koning logeerden, waren op het feest.
Plotseling werd er luid op het voorkamerraam van de familie De Koning getikt ! Dat kon toch niet bij een bovenhuis! Maar het tikken hield aan. Gordijnen werden opengetrokken en daar stonden de 4 Kuilmannetjes met een vlaggenstok tegen de ruit te tikken. Ze hadden gemeend de weersomstandigheden te moeten trotseren en hadden maatregelen genomen om hun vriend, ondanks het gevaarlijke weer, toch te komen feliciteren. Sokken over de schoenen aangetrokken en ieder met een arm onder de vlaggenstok was men achter elkaar aan glijdend en schuifelend naar hun vriend gegaan! Een geniale oplossing!
De volgende dagen konden we zelfs schaatsenrijden op het Gallileiplantsoen!
Hoor, wie tikt daar tegen 't raam?
Niemand durfde meer de straat op.
4836 keer bekeken