Elke steen heeft een verhaal en een traan in de Transvaalstraat

Verteller: Renee Kitsz
Auteur: Renee Kitsz

Renee Kitsz stuurt een aantal foto's uit haar kindertijd in en knoopt daar een wrang verhaal aan vast over de noodlottige geschiedenis van de vroegere buren van haar ouders

Dak transvaalstraat

Dak transvaalstraat

Ik ben geboren in de Transvaalstraat op 93.b2,  wij hadden een heerlijke woning, veel zon, en licht, maar geen balkon, vandaar zie foto, ben ik bijna op dak opgegroeid, net als in het Midden Oosten, zat ik met mijn moeder op dak, ik weet nog dat het naar teer stonk.

Ook herinner ik mij nog een lantaarn aansteker, op vrijdag avond kwam er een zuurkar, met heerlijke zure bommen, en natuurlijk mocht ik er een. Op de Transvaalkade heb ik ook nog geschaatst. In de zomer gingen wij naar het Kinselmeer, kamperen, voor een maand of 3, wij verhuisden dan met de hele huisraad potten en pannen, daarheen. Daar was het ook geweldig, er was geen elektriciteit, of stromend water. Maar het heeft ons nooit gestoord.

Mijn ouders zijn in de Transvaalstraat in 1940 gaan wonen. Vlak daarna brak de oorlog uit. Onze buren toendertijd, waren Mathilde de Brave, en Moses de Brave. Zij waren net getrouwd. Mijn oudste broer was 16 en de jongste 7 jaar oud. Toen mijn broer van 16 opgeroepen werd om in Duitsland te werken is hij ondergedoken. De situatie werd steeds grimmiger, ook was er geen elektriciteit meer, mijn vader heeft toen een fiets in de kamer gezet, met een draad naar boven, zodat als er gefietst werd had iedereen licht. De razzia's begonnen in Amsterdam, er was toen al een baby geboren bij de Fam. De Brave, ze heette Hansje Heintje. Mathilde en Moses, hebben toen hun baby, aan mijn vader gegeven, mijn vader heeft de baby naar een onderduik adres in Brabant gebracht. En is veilig terug gekomen. Alleen mijn oudste broer en moeder wisten ervan, voor het geval dat mijn vader opgepakt zou worden. Ik kan me niet voorstellen wat een hartverscheurend drama die dag voor Mathilde en Moses moet zijn geweest. Niet lang daarna zijn ze uit hun huis gehaald in een vrachtwagen gesmeten, met militaire bewaakt, in lange witte jassen en geweren, gezien door het jongste broertje. Ze zijn vermoord in Sobibor,, de baby heeft de oorlog overleefd, en is later naar Australië geëmigreerd.

Waarom zijn ze niet ondergedoken, was er geen plaats, mijn vader praatte nooit over de oorlog, pas veel later ben ik dit te weten gekomen., De Transvaalstraat heeft heel veel sterren, als struikelstenen, helaas niet voor Mathilde en Moses. Informatie Amsterdams Archief. 

 

 

Alle rechten voorbehouden

293 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe