Ik heb als kind ook altijd moeten helpen in de huishouding. Toen ik zestien jaar was ging ik werken bij joods mensen in de huishouding. In die moest alles in aparte pannen, dat zogenaamde kosjer koken. Dat was zelfs nog met de schoonmaakspullen. De ramen lappen moest met dat sponsie en het houtwerk moest weer met een ander sponsie. En het oliestel moest zus worden schoongemaakt en de pannen weer zo. Dat leek wel ‘Kosjer schoonmaken’. Toen vond ik bij het stofzuigen een biljet van 100 gulden onder het tapijt. Ik was zo eerlijk om het terug te geven. Zei mijn moeder tegen haar zoon dat als dat nog een keer zou gebeuren, dat ik dat geld dan zou houden. En weet je, in die tijd werd nieuw personeel heel vaak getest op zo’n manier. Dan legden ze ergens geld neer en dan wilden ze bekijken hoe betrouwbaar je was. Ik op mijn beurt zeg dan maar dat het ‘slecht stelen is van een dief ‘. En die vrouw werd maar zieker en zieker, en toen wilde die zoon dat ik daar in huis zou intrekken, om zijn moeder te verzorgen. Nou, toen heb ik thuis gedreigd dat ik van huis zou weg lopen. Ging dus gelukkig niet door. Maar daardoor moest die vrouw uiteindelijk naar een tehuis. Ging ik haar uit beleefdheid nog eens opzoeken, en wat dacht je? Geen dankjewel of "wat leuk dat je me komt opzoeken". Neen, ik kreeg het verwijt dat het mijn schuld was dat ze nu in een tehuis zat. Als ik bij haar was komen wonen, dan had ze thuis kunnen blijven wonen. Zo dankbaar was ze. En als kind van zestien jaar had je dat maar te slikken.
Kosjer schoonmaken
Toen vond ik bij het schoonmaken 100 gulden onder het tapijt.
2816 keer bekeken