Mevrouw De Boer opent de bijeenkomst waarna zij de heer E. Groenstad het woord geeft. Hij was één van de eerste bewoners van de Indische Buurt. Er woonden toen hooguit 10 gezinnen. Thans, zo zegt hij: “20 jaren later, vindt hij een buurt terug, waarin meer dan 500 Joodsche gezinnen wonen.” (bron: NIW 6 mei 1927).
Gezien de inhoud van zijn rede moet er sprake zijn van behoorlijke kennis van cultuur en religie. Het is een conservatief religieus getinte lezing. Ik vermoed daarom dat het hier gaat om: Ephraim Groenstad, godsdienstleraar. Hoe dan ook, de heer E. Groenstad is een veelgevraagd spreker (bron: Delpher met als zoekopdracht: E. Groenstad).
Tijdens de bijeenkomst wordt in het kort uiteengezet welke activiteiten er ondernomen gaan worden. De activiteiten zullen zich vooral richten op de Joodse leer, op het organiseren van cursussen en: “het verzorgen van gewijde klederen voor de Synagoge.”
Het tweede deel van de bijeenkomst heeft een ontspannen karakter. Er komen optredens van o.a. "Prof. Cocodurus" die optreedt als conferencier. Verder zijn er de twee solozangers: L. Dupont en de heer Brandon en de vioolspeler Van der Woude.
De activiteiten van de damesafdeling zijn regelmatig terug te vinden in het NIW. Opvallend is dat op een gegeven moment de naam “Ezras Nosjiem” (Hebreeuws voor: Hulp der Vrouwen) wordt gebruikt. Deze naam wordt op verschillende manieren gespeld. Eén ding staat wel vast, de naam wordt vaker gebruikt voor ‘Joodse dames verenigingen’). Zo is er in ieder geval een damesafdeling van Benei Beries Beweis Jaangakouw (NIW 27 maart 1893), uit de Commelinstraat.
Aankleding en zorg zijn belangrijk. Regelmatig wordt melding gemaakt van geschenken, rituele voorwerpen als kandelaars bijvoorbeeld, die worden geschonken aan de synagoge. Maar ook kleden die door de dames in gezamenlijkheid worden vervaardigd. Er zijn veel bijeenkomsten met aandacht voor religie en cultuur.
Maar, en dat is wel belangrijk, altijd worden de bijeenkomsten afgesloten met ‘gezellige activiteiten’. Zangers, musici, maar ook conferenciers veraangenamen de bijeenkomsten. Misschien zijn het ook wel lokkertjes. De bijeenkomsten zijn gratis toegankelijk.
Het bestuur kent vele wisselingen. Opvallend is wel dat er een duidelijke familierelatie te vinden is tussen het ‘mannenbestuur’ en het ‘vrouwenbestuur’. Duifje Vorst is bijvoorbeeld getrouwd met Samuel Vorst (van de propagandacommissie). In de jaren dertig is Sara Hangjas-Boas de voorzitter. Zij is getrouwd met Joseph Marcus Hangjas (secretaris).