De Transvaalkade

Fotograaf Transvaalkade

De fotograaf op de Transvaalkade hete Foto Oldshoorn. Daar heb ik mijn portretfoto laten maken voor mijn meisje. Nu al bijna 52 jaar mijn vrouw

Re: Re: Re: Re: Renovatie Transvaalkade

J.Massink:
e.DE JONGE:Jaap Massink:E.de Jonge:Is er iemand die fotos heeft van een eerdereopknapbeurt van de Transvaalkade,van 1984 iswel bekend,maar in de jaren 50-60 is de kadeook helemaal vernieuwd,toen zijn de kade muren helemaal opgehoogd,vroeger stond hetwater soms tot halverwege de kade,als het b.vveel had geregend,toen is de kade helemaalonderhanden genomen,en kwam die hoge walle-kant,ik weet het nog heel goed,want ik woondetoen zelf op de Transvaalkade,ben benieuwdof er nog iemand is die er ook van weet.Groeten E.de JongRe: Renovatie Transvaalkade.Beste E. de Jonge, helaas heb ik geen foto's van de renovatie jaren 50-60. Wel weet ik er van, zoals u ook vroeg. Ik heb van 1950 tot 1955 op de Populierenweg gewoond, het tweede blok vanaf de Linnaeusstraat. Omdat ik op de Chr. de Wetschool zat, had ik naast mijn straat-vriendjes ook vriendjes in de Transvaalbuurt. Als kind lekker slootje springen bij boerderij De Vergulde Eenhoorn. Daar was ik als kind het meest te vinden, maar zeker ook langs de Transvaalkade, waar ze met de renovatie bezig waren. Bij de Oeterwalerbrug en bij het Kippenbruggetje was een dam geslagen om het waterpeil voldoende te laten zakken zodat men bij de onderkant van de oevers kon komen d.m.v. een stel werkvlotten. In de weekends, als de werklui er niet waren, gingen kinderen op die vlotten varen, ook ik. Wat fantastich was dat! Menige jongen is er weleens tot zijn nek in het water gevallen, tot groot plezier van de anderen. Ook mij is dat een keer overkomen, maar dan vanaf het werkschip dat lag bij de Laings Neckstraat. Daar waren ze een vis-steiger aan het maken. Een stel kinderen uit de Kraaipanstraat die ik kende, waren op die boot aan het spelen en toen ik er ook op ging, zeiden ze dat ik er niet op mocht en dat ik er af moest. Ik zei dat ik dat niet deed, omdat ik vanaf de boot naar de vissteiger wilde kijken. De voorkant van de boot stak een stuk voorbij de vissteiger en door wat voorover gebogen op de rand van het werkschip te gaan staan kon ik goed zien hoe die gemaakt werd. Iemand gaf mij onverwacht een duwtje en toen stond ik tot mijn nek in het water, waarvan tot mijn middel in de blubber. Toen ik naar de kant was gelopen en daar kletsnat stond, lachte iedereen mij uit. Ik had een kortebroek met laarzen aan en mijn benen waren helemaal pikzwart van de blubber. Die jongens van de boot vroegen lachend of ik lieslaarzen aan had. Ik ging naar huis lopen, de Transvaalkade af, de Linnaeusstraat door, het spoorwegviaduct onderdoor en dan linksaf de Populierenweg op. Onderweg had ik veel bekijks, want de jongens van die boot liepen achter mij aan mee naar huis. Dan riepen ze dat er een blubbersnoek voorop liep en gaven me steeds een duwtje, omdat ik niet zo vlug kon lopen met die zware natte kleren en die laarzen vol blubber zodat er bij ieder duwtje blubber uit mijn laarzen spatte. Zo ontstond er een heel spoor. Toen ik thuiskwam kreeg ik behoorlijk op mijn donder en mocht een week niet naar buiten. Mijn vader was nogal streng. Toen dit gebeurde was het 1954, en was ik 11 jaar oud. Deze renovatie zal ik nooit vergeten!!! En ook de Transvaalbuurt niet. Deze buurt had echt iets.Ik hoop dat u iets aan deze informatie heeft. Het is misschien een late reactie, want ik kan pas sinds een jaar redelijk met de computer om gaan.Groetjes, J.MassinkSorrydat ik ook zo laat reageer op je berictje over de renovatie van deTransvaalkade,ik weet niet hoe het is gekomen,maar ik kon een hele tijd niet inloggen op Het Geheugen van Oost,nu lukt het dus weer.Ik vond hetleuk om te lezen over de vis steiger,maar daar moet je je toch vergissen,want die is pas veel later gemaakt(je bedoelt toch die vlakbij de Laingsnekstraat)en ik denk zelfs bij de 2 renovatie.Want op diezelfde plek maakten wij zelf een soort vissteiger,maar dan op een anderemanier,wij trokken dan pollen gras met aarde en al tussen de stenen vandaan en stampten die dan steeds weer aan,en bouwden zo onze visstegerof zoals wij het toen noemden ons dempie,die was dan niet zo uitgebreidmaar voor ons was dat heel wat,we konden dan weer een meterje verderonze dobber uitgooien.Ik heb daar zelfs nog wel fotos van.Ik woonde opde Transvaalkde van 1943 tot 1969 dus ik heb mijn hele jeugd daar door gebracht,en ga af en toe nog wel eens kijken hoe de buurt er bijstaat.Dat is weleen beetje veranderd.Ik heb begrepen dat je van ongeveer 1943bent,ik ben dus van 1937,.Misschien moet je nog eens goed in je archief duiken misschien kom je er dan wel uit,wat de tijd van de visstek betreftÍk zou graag nog wat van je horen'Voor nu bedankt en groetenE.de Jonge
Beste mijnheer de Jonge,
Bedankt voor uw correctie t.a.v. de vissteiger. Ik heb daar eens goed over nagedacht en kom er achter, dat ik twee dingen met elkaar heb verward. Toen ik op dat werkschip stond, waren ze bezig met het aanleggen van een duiker, vanuit de Laings Neckstraat de Transvaalkade in. Dat vond ik erg interessant. Die kun je nu nog zien vanaf de vissteiger. Het is een recht stukje kademuur met een pijp, terwijl de rest van de kademuur schuin loopt. Ik hoorde een aantal mensen zeggen, dat daar op die plek in de toekomst een vissteiger zou worden aangelegd. Dat heb ik dus door elkaar gehaald. Maar ja, er zit ook zoveel tijd tussen. Als ik nog weleens in Amsterdam ben, slenter ik door de Transvaalbuurt en ga dan zitten mijmeren op de vissteiger over hoe ik als kind daar zo genoten heb aan de Transvaalkade. Er viel altijd wat te beleven, zoals puitaaltjes en stekeltjes vangen tijdens de renovatie, omdat je toen gemakkelijk bij het water kon komen. En niet te vergeten; wagen op het ijs bij het kippenbruggetje, schaatsen en vlotje varen tijdens de renovatie. Ik heb daar een heerlijke tijd gehad, samen met mijn vriendjes. Wij hadden het er graag voor over om van de Populierenweg naar de Transvaalkade te lopen. Ik vind het verrassend en leuk, toch nog iets van u te horen. Het gaat u hopelijk goed. Ik reageer nu pas omdat ik een hele tijd niet meer heb gekeken. Op andere stukjes van het geheugen van Oost, waarop ik toen heb gereageerd, heb ik nooit enige reaktie gehad, zoals het stukje over de stille Javastraat, door Hanny Voorloop. Ik heb daar en detail veel aan toegevoegd, maar nooit meer iets op gehoord. Dan hoeft het voor mij niet meer. Daarom vond ik het zo leuk, toch nog iets van u te horen. Hartelijke groeten, J.Massink.

Hr.J.Massink,Ik hoop dat u noch in de gelegenheid bent om mijn reactie te lezen,het betreft de renovatie van de Transvaalkade in de Jaren 50-60,ik las dat u het wat betreft de visstek had verward
en die inderdaad pas bij de 2e renovatie is aangelegd.De z.g.duiker zoals u hem ook noemde vlak
naast die visstek,en dus voor de Laings Neckstraat daar kwam vroeger het riool op uit de uitwerpselen zag je gewoon drijven voor die uitgang,maar dat was weer ideaal,want waarschijnlijk weet u dat wel,want aal is een echte vis die zich er heel goed thuis voelt,en wij daar vaak onze hengel boven het riool uit gooiden.Ik wil u mijn excusesaanbieden voor de late reactie,maar ik ben ook een hele tijd niet op Het geheugen van Oost geweest.Ik zal het nu in het vervolg beter in de gaten houden.Ik hoop noch iets van u te mogen vernemen.Hartelijke groeten E.de Jonge

Re: Re: Bea Ekelschot

Ineke Janssen:
Bea Ekelschot:Mijn oom en tante hebben jaren lang op nummer 4a bloemenzaak Lathyrus gehad. Naderhand is daar een woning van gemaakt. Bij de slager naast hen moest ik altijd vanuit de Schagerlaan op woensdag 1 pond gehakt halen. Ook had ik met mijn nichtje Gonnie zwemles in het Sportfondsenbad.

Mijn beste vriendin was Willie Ekelschot; ik woonde in de Transvaalstraat en haalde haar altijd op om naar school te gaan. Dat was de Clara Fey school op de Linnaeushof.
Het was een groot gezin met volgens mij alleen maar meisjes; ik was heel graag bij hen want het was heel gezellig. Ik was thuis een nakomertje en ik vond zo'n groot gezin geweldig!
Heel vaak mocht ik ook blijven eten en daarna helpen met de afwas waarbij we heel wat af gezongen hebben, heerlijk vond ik dat! Toen ik in 1965 trouwde heeft haar vader mijn bruidsboeket gemaakt; dat was nog een hele klus om aan bloemen te komen want ik trouwde op 2 januari en de veiling was gesloten! Maar hij heeft een prachtig boeket gemaakt!

Re: Re: Re: Renovatie Transvaalkade

e.DE JONGE:
Jaap Massink:E.de Jonge:Is er iemand die fotos heeft van een eerdereopknapbeurt van de Transvaalkade,van 1984 iswel bekend,maar in de jaren 50-60 is de kadeook helemaal vernieuwd,toen zijn de kade muren helemaal opgehoogd,vroeger stond hetwater soms tot halverwege de kade,als het b.vveel had geregend,toen is de kade helemaalonderhanden genomen,en kwam die hoge walle-kant,ik weet het nog heel goed,want ik woondetoen zelf op de Transvaalkade,ben benieuwdof er nog iemand is die er ook van weet.Groeten E.de JongRe: Renovatie Transvaalkade.Beste E. de Jonge, helaas heb ik geen foto's van de renovatie jaren 50-60. Wel weet ik er van, zoals u ook vroeg. Ik heb van 1950 tot 1955 op de Populierenweg gewoond, het tweede blok vanaf de Linnaeusstraat. Omdat ik op de Chr. de Wetschool zat, had ik naast mijn straat-vriendjes ook vriendjes in de Transvaalbuurt. Als kind lekker slootje springen bij boerderij De Vergulde Eenhoorn. Daar was ik als kind het meest te vinden, maar zeker ook langs de Transvaalkade, waar ze met de renovatie bezig waren. Bij de Oeterwalerbrug en bij het Kippenbruggetje was een dam geslagen om het waterpeil voldoende te laten zakken zodat men bij de onderkant van de oevers kon komen d.m.v. een stel werkvlotten. In de weekends, als de werklui er niet waren, gingen kinderen op die vlotten varen, ook ik. Wat fantastich was dat! Menige jongen is er weleens tot zijn nek in het water gevallen, tot groot plezier van de anderen. Ook mij is dat een keer overkomen, maar dan vanaf het werkschip dat lag bij de Laings Neckstraat. Daar waren ze een vis-steiger aan het maken. Een stel kinderen uit de Kraaipanstraat die ik kende, waren op die boot aan het spelen en toen ik er ook op ging, zeiden ze dat ik er niet op mocht en dat ik er af moest. Ik zei dat ik dat niet deed, omdat ik vanaf de boot naar de vissteiger wilde kijken. De voorkant van de boot stak een stuk voorbij de vissteiger en door wat voorover gebogen op de rand van het werkschip te gaan staan kon ik goed zien hoe die gemaakt werd. Iemand gaf mij onverwacht een duwtje en toen stond ik tot mijn nek in het water, waarvan tot mijn middel in de blubber. Toen ik naar de kant was gelopen en daar kletsnat stond, lachte iedereen mij uit. Ik had een kortebroek met laarzen aan en mijn benen waren helemaal pikzwart van de blubber. Die jongens van de boot vroegen lachend of ik lieslaarzen aan had. Ik ging naar huis lopen, de Transvaalkade af, de Linnaeusstraat door, het spoorwegviaduct onderdoor en dan linksaf de Populierenweg op. Onderweg had ik veel bekijks, want de jongens van die boot liepen achter mij aan mee naar huis. Dan riepen ze dat er een blubbersnoek voorop liep en gaven me steeds een duwtje, omdat ik niet zo vlug kon lopen met die zware natte kleren en die laarzen vol blubber zodat er bij ieder duwtje blubber uit mijn laarzen spatte. Zo ontstond er een heel spoor. Toen ik thuiskwam kreeg ik behoorlijk op mijn donder en mocht een week niet naar buiten. Mijn vader was nogal streng. Toen dit gebeurde was het 1954, en was ik 11 jaar oud. Deze renovatie zal ik nooit vergeten!!! En ook de Transvaalbuurt niet. Deze buurt had echt iets.Ik hoop dat u iets aan deze informatie heeft. Het is misschien een late reactie, want ik kan pas sinds een jaar redelijk met de computer om gaan.Groetjes, J.Massink
Sorrydat ik ook zo laat reageer op je berictje over de renovatie van de
Transvaalkade,ik weet niet hoe het is gekomen,maar ik kon een hele tijd niet inloggen op Het Geheugen van Oost,nu lukt het dus weer.Ik vond het
leuk om te lezen over de vis steiger,maar daar moet je je toch vergissen,want die is pas veel later gemaakt(je bedoelt toch die vlak
bij de Laingsnekstraat)en ik denk zelfs bij de 2 renovatie.Want op die
zelfde plek maakten wij zelf een soort vissteiger,maar dan op een andere
manier,wij trokken dan pollen gras met aarde en al tussen de stenen vandaan en stampten die dan steeds weer aan,en bouwden zo onze vissteger
of zoals wij het toen noemden ons dempie,die was dan niet zo uitgebreid
maar voor ons was dat heel wat,we konden dan weer een meterje verder
onze dobber uitgooien.Ik heb daar zelfs nog wel fotos van.Ik woonde op
de Transvaalkde van 1943 tot 1969 dus ik heb mijn hele jeugd daar door gebracht,en ga af en toe nog wel eens kijken hoe de buurt er bijstaat.
Dat is weleen beetje veranderd.Ik heb begrepen dat je van ongeveer 1943
bent,ik ben dus van 1937,.Misschien moet je nog eens goed in je archief duiken misschien kom je er dan wel uit,wat de tijd van de visstek betreftÍk zou graag nog wat van je horen'Voor nu bedankt en groeten
E.de Jonge

Beste mijnheer de Jonge,

Bedankt voor uw correctie t.a.v. de vissteiger. Ik heb daar eens goed over nagedacht en kom er achter, dat ik twee dingen met elkaar heb verward. Toen ik op dat werkschip stond, waren ze bezig met het aanleggen van een duiker, vanuit de Laings Neckstraat de Transvaalkade in. Dat vond ik erg interessant. Die kun je nu nog zien vanaf de vissteiger. Het is een recht stukje kademuur met een pijp, terwijl de rest van de kademuur schuin loopt. Ik hoorde een aantal mensen zeggen, dat daar op die plek in de toekomst een vissteiger zou worden aangelegd. Dat heb ik dus door elkaar gehaald. Maar ja, er zit ook zoveel tijd tussen. Als ik nog weleens in Amsterdam ben, slenter ik door de Transvaalbuurt en ga dan zitten mijmeren op de vissteiger over hoe ik als kind daar zo genoten heb aan de Transvaalkade. Er viel altijd wat te beleven, zoals puitaaltjes en stekeltjes vangen tijdens de renovatie, omdat je toen gemakkelijk bij het water kon komen. En niet te vergeten; wagen op het ijs bij het kippenbruggetje, schaatsen en vlotje varen tijdens de renovatie. Ik heb daar een heerlijke tijd gehad, samen met mijn vriendjes. Wij hadden het er graag voor over om van de Populierenweg naar de Transvaalkade te lopen. Ik vind het verrassend en leuk, toch nog iets van u te horen. Het gaat u hopelijk goed. Ik reageer nu pas omdat ik een hele tijd niet meer heb gekeken. Op andere stukjes van het geheugen van Oost, waarop ik toen heb gereageerd, heb ik nooit enige reaktie gehad, zoals het stukje over de stille Javastraat, door Hanny Voorloop. Ik heb daar en detail veel aan toegevoegd, maar nooit meer iets op gehoord. Dan hoeft het voor mij niet meer. Daarom vond ik het zo leuk, toch nog iets van u te horen. Hartelijke groeten, J.Massink.

Re: re Transvaalkade

Harrit.:
Ik Harrit van der woerdt heb gewoond op transvaalkade nummer 63 ,heb er gewoond van 1946 tot mijn trouwen 1967 heb er veel mee gemaakt zoals op ring slangen jacht en het gooien van lege flessen naar de ratten ,voor een hoop mensen wel bekend ,na de renovatie is deze plaag afgenomen ,heb er met plezier mijn jeugd door gebracht,wij woonde tegen over klein dantzig van vroeger ,waar daar na de mytiel-school kwam,verder de jongen,s van bentelaar (ago-)garage houder kees van driel eucene visser ,willie wokke ,hannie wokke(van de dieren winkel )willie ter pierik,hans Vij ,Waardenburg en Fam de Vries die ook boven de garage woonde ,de kolen man Hartog, mijn groot ouder,s woonde op nummer 62 hs Fam Tolsma .Foto winkel olsthoorn melkman Verder,bloemen winkel en slager,het naai atelier op de hoek paardekraalstraat .bloemsma de kruidenier-de spar hoek lang,s nekstraat ,een prachtige tyd ,heb er met plezier mijn jeugd door gebracht,O ja ben getrouwd met een meisje uit de hema,gaat jullie allen goed en blijf gezond ,gr van Harrit v,d,woerdt

I am Ellie Croft, before I was married last name was Ellie Strube,
I live in British Columbia Canada, and am searching for my relatives in Holland.
I have 2 cousins there, Ina Wiegenrink/ De Vries, and Loes Vander Woerdt
Are you my family? I would love to get a reply if you are!

Re: Re: Renovatie Transvaalkade

Jaap Massink:
E.de Jonge:Is er iemand die fotos heeft van een eerdereopknapbeurt van de Transvaalkade,van 1984 iswel bekend,maar in de jaren 50-60 is de kadeook helemaal vernieuwd,toen zijn de kade muren helemaal opgehoogd,vroeger stond hetwater soms tot halverwege de kade,als het b.vveel had geregend,toen is de kade helemaalonderhanden genomen,en kwam die hoge walle-kant,ik weet het nog heel goed,want ik woondetoen zelf op de Transvaalkade,ben benieuwdof er nog iemand is die er ook van weet.Groeten E.de JongRe: Renovatie Transvaalkade.Beste E. de Jonge, helaas heb ik geen foto's van de renovatie jaren 50-60. Wel weet ik er van, zoals u ook vroeg. Ik heb van 1950 tot 1955 op de Populierenweg gewoond, het tweede blok vanaf de Linnaeusstraat. Omdat ik op de Chr. de Wetschool zat, had ik naast mijn straat-vriendjes ook vriendjes in de Transvaalbuurt. Als kind lekker slootje springen bij boerderij De Vergulde Eenhoorn. Daar was ik als kind het meest te vinden, maar zeker ook langs de Transvaalkade, waar ze met de renovatie bezig waren. Bij de Oeterwalerbrug en bij het Kippenbruggetje was een dam geslagen om het waterpeil voldoende te laten zakken zodat men bij de onderkant van de oevers kon komen d.m.v. een stel werkvlotten. In de weekends, als de werklui er niet waren, gingen kinderen op die vlotten varen, ook ik. Wat fantastich was dat! Menige jongen is er weleens tot zijn nek in het water gevallen, tot groot plezier van de anderen. Ook mij is dat een keer overkomen, maar dan vanaf het werkschip dat lag bij de Laings Neckstraat. Daar waren ze een vis-steiger aan het maken. Een stel kinderen uit de Kraaipanstraat die ik kende, waren op die boot aan het spelen en toen ik er ook op ging, zeiden ze dat ik er niet op mocht en dat ik er af moest. Ik zei dat ik dat niet deed, omdat ik vanaf de boot naar de vissteiger wilde kijken. De voorkant van de boot stak een stuk voorbij de vissteiger en door wat voorover gebogen op de rand van het werkschip te gaan staan kon ik goed zien hoe die gemaakt werd. Iemand gaf mij onverwacht een duwtje en toen stond ik tot mijn nek in het water, waarvan tot mijn middel in de blubber. Toen ik naar de kant was gelopen en daar kletsnat stond, lachte iedereen mij uit. Ik had een kortebroek met laarzen aan en mijn benen waren helemaal pikzwart van de blubber. Die jongens van de boot vroegen lachend of ik lieslaarzen aan had. Ik ging naar huis lopen, de Transvaalkade af, de Linnaeusstraat door, het spoorwegviaduct onderdoor en dan linksaf de Populierenweg op. Onderweg had ik veel bekijks, want de jongens van die boot liepen achter mij aan mee naar huis. Dan riepen ze dat er een blubbersnoek voorop liep en gaven me steeds een duwtje, omdat ik niet zo vlug kon lopen met die zware natte kleren en die laarzen vol blubber zodat er bij ieder duwtje blubber uit mijn laarzen spatte. Zo ontstond er een heel spoor. Toen ik thuiskwam kreeg ik behoorlijk op mijn donder en mocht een week niet naar buiten. Mijn vader was nogal streng. Toen dit gebeurde was het 1954, en was ik 11 jaar oud. Deze renovatie zal ik nooit vergeten!!! En ook de Transvaalbuurt niet. Deze buurt had echt iets.Ik hoop dat u iets aan deze informatie heeft. Het is misschien een late reactie, want ik kan pas sinds een jaar redelijk met de computer om gaan.Groetjes, J.Massink

Sorrydat ik ook zo laat reageer op je berictje over de renovatie van de
Transvaalkade,ik weet niet hoe het is gekomen,maar ik kon een hele tijd niet inloggen op Het Geheugen van Oost,nu lukt het dus weer.Ik vond het
leuk om te lezen over de vis steiger,maar daar moet je je toch vergissen,want die is pas veel later gemaakt(je bedoelt toch die vlak
bij de Laingsnekstraat)en ik denk zelfs bij de 2 renovatie.Want op die
zelfde plek maakten wij zelf een soort vissteiger,maar dan op een andere
manier,wij trokken dan pollen gras met aarde en al tussen de stenen vandaan en stampten die dan steeds weer aan,en bouwden zo onze vissteger
of zoals wij het toen noemden ons dempie,die was dan niet zo uitgebreid
maar voor ons was dat heel wat,we konden dan weer een meterje verder
onze dobber uitgooien.Ik heb daar zelfs nog wel fotos van.Ik woonde op
de Transvaalkde van 1943 tot 1969 dus ik heb mijn hele jeugd daar door gebracht,en ga af en toe nog wel eens kijken hoe de buurt er bijstaat.
Dat is weleen beetje veranderd.Ik heb begrepen dat je van ongeveer 1943
bent,ik ben dus van 1937,.Misschien moet je nog eens goed in je archief duiken misschien kom je er dan wel uit,wat de tijd van de visstek betreftÍk zou graag nog wat van je horen'Voor nu bedankt en groeten
E.de Jonge

Transvaalkade nummer 46h

kende iemand mevrouw J . Bakker - Meester die voor haar overlijden in februari 2012 op nummer 46h woonde ?
zij blijkt een oudtante van mij te zijn en ik wil zo graag iets over haar weten .
met vriendelijke groet ,
Marianne Meester
meester43@hotmail.com

Re: Renovatie Transvaalkade

E.de Jonge:
Is er iemand die fotos heeft van een eerdereopknapbeurt van de Transvaalkade,van 1984 iswel bekend,maar in de jaren 50-60 is de kadeook helemaal vernieuwd,toen zijn de kade muren helemaal opgehoogd,vroeger stond hetwater soms tot halverwege de kade,als het b.vveel had geregend,toen is de kade helemaalonderhanden genomen,en kwam die hoge walle-kant,ik weet het nog heel goed,want ik woondetoen zelf op de Transvaalkade,ben benieuwdof er nog iemand is die er ook van weet.Groeten E.de Jong

Re: Renovatie Transvaalkade.
Beste E. de Jonge, helaas heb ik geen foto's van de renovatie jaren 50-60. Wel weet ik er van, zoals u ook vroeg. Ik heb van 1950 tot 1955 op de Populierenweg gewoond, het tweede blok vanaf de Linnaeusstraat. Omdat ik op de Chr. de Wetschool zat, had ik naast mijn straat-vriendjes ook vriendjes in de Transvaalbuurt. Als kind lekker slootje springen bij boerderij De Vergulde Eenhoorn. Daar was ik als kind het meest te vinden, maar zeker ook langs de Transvaalkade, waar ze met de renovatie bezig waren. Bij de Oeterwalerbrug en bij het Kippenbruggetje was een dam geslagen om het waterpeil voldoende te laten zakken zodat men bij de onderkant van de oevers kon komen d.m.v. een stel werkvlotten. In de weekends, als de werklui er niet waren, gingen kinderen op die vlotten varen, ook ik. Wat fantastich was dat! Menige jongen is er weleens tot zijn nek in het water gevallen, tot groot plezier van de anderen. Ook mij is dat een keer overkomen, maar dan vanaf het werkschip dat lag bij de Laings Neckstraat. Daar waren ze een vis-steiger aan het maken. Een stel kinderen uit de Kraaipanstraat die ik kende, waren op die boot aan het spelen en toen ik er ook op ging, zeiden ze dat ik er niet op mocht en dat ik er af moest. Ik zei dat ik dat niet deed, omdat ik vanaf de boot naar de vissteiger wilde kijken. De voorkant van de boot stak een stuk voorbij de vissteiger en door wat voorover gebogen op de rand van het werkschip te gaan staan kon ik goed zien hoe die gemaakt werd. Iemand gaf mij onverwacht een duwtje en toen stond ik tot mijn nek in het water, waarvan tot mijn middel in de blubber. Toen ik naar de kant was gelopen en daar kletsnat stond, lachte iedereen mij uit. Ik had een kortebroek met laarzen aan en mijn benen waren helemaal pikzwart van de blubber. Die jongens van de boot vroegen lachend of ik lieslaarzen aan had. Ik ging naar huis lopen, de Transvaalkade af, de Linnaeusstraat door, het spoorwegviaduct onderdoor en dan linksaf de Populierenweg op. Onderweg had ik veel bekijks, want de jongens van die boot liepen achter mij aan mee naar huis. Dan riepen ze dat er een blubbersnoek voorop liep en gaven me steeds een duwtje, omdat ik niet zo vlug kon lopen met die zware natte kleren en die laarzen vol blubber zodat er bij ieder duwtje blubber uit mijn laarzen spatte. Zo ontstond er een heel spoor. Toen ik thuiskwam kreeg ik behoorlijk op mijn donder en mocht een week niet naar buiten. Mijn vader was nogal streng. Toen dit gebeurde was het 1954, en was ik 11 jaar oud. Deze renovatie zal ik nooit vergeten!!! En ook de Transvaalbuurt niet. Deze buurt had echt iets.
Ik hoop dat u iets aan deze informatie heeft. Het is misschien een late reactie, want ik kan pas sinds een jaar redelijk met de computer om gaan.

Groetjes, J.Massink.

Re: Zonnige jeugdherinnering

Hoi Loes,

Zit ik net nog eens op de Transvaalkade site te kijken lees ik die lieve herinneringen van jou. En ik heb juist ook hele fijne herinneringen aan mijn logeer partijtjes bij jullie thuis. Jouw lieve moeder, mijn tante Miep en ik keek altijd heel erg tegen jou op.Vind je het leuk om nog eens contact te hebben met de zusjes Geusebroek stuur mij dan een berichtje.

Geuseveer@gmail.com

Transvaalkade nr 15

Van mijn oma hoorde ik dat haar man met zijn ouders woonde op de Transvaalkade nr 15. Familie Antonie de Ridder en Maria de Mooij met hun zonen Hans (Johannes cornelis), Henk (Hendrik Johannes) en Daan (Daniël). Ik weet niet wanneer, wel dat ze later verhuisd zijn naar een andere straat, alleen kan ik dat ook niet precies vinden.
Leuk om de verhalen van de straat te lezen.
Groetjes
Willemijn
ps: mocht u iets weten over deze familie, dan heel graag! willemijn@professioneelgehandicapt.nl

Zonnige jeugdherinnering

Zomaar, op een dag in november, googelde ik de naam Geusebroek in (de meisjesnaam van mijn inmiddels 93-jarige moeder Miep) Ongelofelijk: Ik vond deze site met daarop de namen van Vera Geusebroek en haar zus Conny Wijnmalen, dochters van de broer van mijn moeder.
Ik ben geboren in 1944, en heb glasheldere herinneringen aan de Transvaalkade, en het 'poppenhuisje' op de zolder van nr. 65. (Het nr. was ik trouwens vergeten). Ik kwam daar heel graag, en zodra ik alleen met de bus mocht reizen (1953) ging ik regelmatig van de Stadionstraat naar het Amstelstation, en van daar te voet naar de Transvaalkade. Zodra ik op de kade liep begon voor mij een andere wereld: Ik was in Amsterdam, maar toch 'buiten'. De kade maakte op mij een dorpse intieme indruk.
(Al zou ik toen die woorden niet hebben gebruikt) Ik ging bovendien naar oom Cor en Tante Riek,
hun dochters Conny en Vera en hun hond Boef, die bij mooi weer heerlijk in de dakgoot lag te zonnen. Op een kwade dag is Boef ook nog uit die dakgoot gevallen. Vreemd gedoeg kan ik mij niet herinneren hoeveel schade zij (het was een teefje) daarbij heeft geleden.
Ik mocht ook wel eens wandelen met Conny en Vera (in de kinderwagen). Soms liep Boef een eindje mee.
Hoewel de familie vast heel blij geweest moet zijn met hun verhuizing naar de James Wattstraat in 1956, vond ik het als 'bezoeker' eigenlijk heel jammer: wèg (vis-)water voor de deur en wèg uitzicht en de (kippen-)brug.
Het was natuurlijk allemaal vooruitgang, maar toch.......
Een paar jaar geleden zag ik de kade en de Ringdijk weer, en ik vond de dijk toen zoveel lager dan in mijn herinnering, en dus ook het hoogteverschil tussen de Kade aan de ene kant en de polder aan de andere kant. Dat zijn de 'tricks' van jeugdherinneringen.

re Transvaalkade

Ik Harrit van der woerdt heb gewoond op transvaalkade nummer 63 ,heb er gewoond van 1946 tot mijn trouwen 1967 heb er veel mee gemaakt zoals op ring slangen jacht en het gooien van lege flessen naar de ratten ,voor een hoop mensen wel bekend ,na de renovatie is deze plaag afgenomen ,heb er met plezier mijn jeugd door gebracht,wij woonde tegen over klein dantzig van vroeger ,waar daar na de mytiel-school kwam,verder de jongen,s van bentelaar (ago-)garage houder kees van driel eucene visser ,willie wokke ,hannie wokke(van de dieren winkel )willie ter pierik,hans Vij ,Waardenburg en Fam de Vries die ook boven de garage woonde ,de kolen man Hartog, mijn groot ouder,s woonde op nummer 62 hs Fam Tolsma .

Foto winkel olsthoorn melkman Verder,bloemen winkel en slager,het naai atelier op de hoek paardekraalstraat .bloemsma de kruidenier-de spar hoek lang,s nekstraat ,een prachtige tyd ,heb er met plezier mijn jeugd door gebracht,O ja ben getrouwd met een meisje uit de hema,gaat jullie allen goed en blijf gezond ,gr van Harrit v,d,woerdt

Renovatie Transvaalkade

Is er iemand die fotos heeft van een eerdere
opknapbeurt van de Transvaalkade,van 1984 is
wel bekend,maar in de jaren 50-60 is de kade
ook helemaal vernieuwd,toen zijn de kade muren helemaal opgehoogd,vroeger stond het
water soms tot halverwege de kade,als het b.v
veel had geregend,toen is de kade helemaal
onderhanden genomen,en kwam die hoge walle-
kant,ik weet het nog heel goed,want ik woonde
toen zelf op de Transvaalkade,ben benieuwd
of er nog iemand is die er ook van weet.
Groeten E.de Jong

Peter Fijma dedriebrooden@planet.nl

Hanny Vermeer-Wokke woonde naar mijn herinnering in de Colensostraat voor zij naar de Transvaalkade verhuisde. Later of eerder dan de familie Hoppenbrouwer, woonde zij/jij rechts naast de ingang naar de achtertuinen van de Cronjestraat en Transvaalstraat. Ik herinner mij de dierenwinkel -en specifiek mevrouw Wokke -in de winkel in gele stofjas- nog goed, evenals het afleveren van "verse waar"

Hetty Beugelink/vroeger Timmer

Van 1960 tot en met 1973 heb ik op de Transvaalkade gewoond, op nr. 8.Fam. Timmer. Fotograaf Olsthoorn, melkboer Vedder en ook de bloemenzaak Ekelschot zijn mij zéér bekend. Van deze laatste kreeg ik in het ziekenhuis een boeketje bloemen nadat ik geopereerd was ( ik moest helemaal naar Utrecht) Bij de slager keken we op woensdagmiddag t.v. en voor een stuiver kreeg je dan niet alleen t.v. maar ook nog een glaasje ranja.
Ik ging naar de Willem van Oudshoornschool en daar heb ik in 2005 een reunie van gehad.
Schaatsen op de Ringvaart of zomers kanoën met de kano van mijn buurjongen Rob en dan platliggen om onder de bruggen naar de Amstel door te kunnen en dan héél erg bang zijn voor de ratten onder die bruggen! Zonnebaden in de dakgoot, want die was behoorlijk breed en had een houten schot waar voorheen de zakken met kolen na het ophijsen op kwamen. Wij woonden recht tegenover dat geweldig mooie witte huis op de dijk.

vantoenenlater

E.de Jonge schreef op 21-09-2008:
Ik kan bijna alle namen van bewoners van
de Transvaalkade uit de jaren 1943-1969.
Maar ik weet niet hoe ik op de side,en in
kontact met de door mij herkende personen
kan komen.Kunt U mij helpen ?

IK wil wel proberen met helpen hoe te reageren, schrijf mij maar, mijn e-mail adres is: vantoenenlater@gmail.com

Vera Geusebroek

Ik ben aan het zoeken naar een huis in Amsterdam en denk "Kon ik maar op de Transvaalkade wonen". Ik ben daar in 1953 geboren op nr 65. Ik type Transvaalkade in bij Google en zie deze leuke site. En tot mijn verrassing heeft mijn grote zus al een jaar geleden geschreven (Conny Wijnmaalen). Wij woonden nog bij opa en oma Bannink in toen ons gezin al uit 5 personen bestond, mijn vader, moeder en 2 zusjes, Conny en Linda, en onze hond Boef. Toen zijn wij naar de James Wattstraat verhuisd. Daar is later nog een zusje, Judy, geboren en die woont nu weer in de Vrolikstraat. Ik zou heel graag weer eens een kijkje nemen in mijn geboortehuis. Dus mochten de bewonders dit lezen, mail mij eens naar vernold@planet.nl. Ook als iemand een huisje te koop weet in dit deel van de Transvaalkade is een reactie gewenst.

Theo Kool

Mijn vader vertelde dat hij in de oorlog geprobeerd heeft om een deel van de leuning van het kippenbruggetje af te zagen om aan wat brandstof te komen. Toen hij er echter aan begon, dorst hij plotseling niet meer. De aanzet van zaagsnede is tot aan de sloop van het bruggetje nog altijd te zien geweest.
Mijn broer Hennie is ooit daar nog eens onder een auto geraakt toen hij van het bruggetje de trap afliep en zonder goed op te letten de Ringdijk overstak. Opname in het Burgergasthuis was het gevolg.

Bianca Koghee

Wij zijn rond 1970 op de Transvaalkade komen wonen, mijn moeder Roos cq Netty Koghee, mijn broers Jhon Teunissen en Mario Koghee. Wij hebben gewoond op nummer 116. Later zijn we verhuisd naar de Transvaalstraat. Wie kan mij iets meer vertellen over dit gezin? Alle reacties zijn welkom!!

Kees Zijp

Leuk die herkenbare verhalen over de Transvaalkade en de Ringdijk. Vooral de reactie van T. Siegman. Ik adviseer hem om bij zoek 'Zijp' in te tikken, dan leest hij over de Rehobothkerk en Koningin Wilhelminaschool. Of bij schoolbank kijken en bij schooljaar bij K. Zijp oude klassefoto's bekijken. Ik woonde in de Laing's Nekstraat op nummer 38 en wij gingen ook naar de Koningin Wilhelminaschool. Wij zijn mijn 3 zussen (Marga, Bep en Marijke) en 1 broertje (Frits). Ik haalde altijd Walther Jansen op die ook op de Transvaalkade woonde en nu nog woont.
Ik had als bijnaam Kees de waterchinees omdat ik vaak langs het randje liep en vaak met natte voeten thuis kwam. Ook over de brede steene brugleuning van de Oeterwalbrug lopen was een sport als we naar de Koningin Wilhelminaschool gingen. Ook weet ik nog dat op de hoek Middenweg - Ringdijk bij het Rechthuis de eerste Knipperbollen stonden. Dat waren de voorlopers van het zeebrapad, grote oranje lolys, die knipperden en een oversteekplaats aanmerkten.
Toen ik naar de kleuterschool ging liepen we over het gele 'kippebruggetje' naar het zonnehoekje waar Harry Waardenburg ook nog opgezeten heeft. Hij woonde naast een garage waar de monteur Jan heette en mijn broertje en zijn vriend hem Jan de garageman noemde. Een van mijn idealen is nog steeds om te wonen in het vrijstaande huis aan de overkant op de dijk waar vroeger een smit zat en tegen de dijk aan gebouwd is. 's Winters schaatsen en zomers vlotjes bouwen op de Ringvaart. Puitaaltjes vangen. Laatst liep ik weer eens langs de Ringvaart en zag dat het water heel helder was en je grote vissen (karpers) zag zwemmen. Aan de Transvaalkade staan heel mooie herenhuizen met mooie gebeeldhoude figuren. Ik vind persoonlijk dit stukje Amsterdam Oost prachtig.