Tom van Wattingen
TIW = Trainen IS Winnen
In het begin van de 20ste eeuw bleek sporten niet alleen een privilege voor de gegoede burgerij, maar ook voor de arbeiders klasse.
Na eerst de oprichting van allerlei woningbouw verenigingen voor betere woonvoorzieningen en speeltuinverenigingen voor de kinderen ontstonden diverse voetbal verenigingen als hobby voor Opa, Vader en zoon, naast hun dagelijkse noeste arbeid. Die verenigingsdrift was een logisch gevolg van de arbeiders emancipatie , de werkman was niet langer alleen een loonslaaf. Zo ook in 1921 voor de ‘Zuidse’ arbeiders met de oprichting van TIW, naar een initiatief van de heer H.Ch. Wigt. Een zandlandje, waar later de oude RAI zijn domicilie vond, werd het eerste trapveld.
Later werd TIW min of meer gedwongen zijn buurt te verlaten en vond zijn thuisveld aan de buitenzijde van de stad in Sloten, bij het huidige Badhoevedorp.
Na een zeer gewenste verhuizing dichterbij huis naar de Amsteldijk werd nog voor de 2e Wereld Oorlog een definitieve thuishaven gevonden aan het einde van de Kruislaan bij sport complex Drieburg. TIW werd een club in Oost aan de voet van de Weespertrekvaart.
De leden aanwas van direct na de oorlog kwam vooral uit de de Pijp, de PL.Takbuurt en de Rivierenbuurt.
Op het Meerhuizenplein werd het straatvoetbal vooral beheerst door TIW jochies van de Berlageschool naast die van Fit, eveneens een bespeler van sportpark Drieburg en Fokke met een veld aan de oostzijde van de Amstel naast de katholieke vereniging Amstel Zwaluwen en buurman van het tuincomplex Amstelglorie.
TIW mocht zich toen al gelukkig prijzen met een ware sponsor, de keur slagerij Prinsen in de Uiterwaardenstraat. Om de week hing op het etalage ruit de poster met de vooraankondiging van een wedstrijd van TIW 1e elftal.
Ook hadden diverse sigaren winkels in de Rivierenbuurt een TIW hart en waren het adres waar de toto formulieren konden worden ingeleverd om later via een TIW toto commissie lid bij de AVB (Amsterdamse Voetbal Bond) op het Emma plein te belanden.
TIW hield zich niet alleen bezig met voetballen, voor de dames was er handballen en zomers waren de pitcher en catcher van TIW honkbal (tegenwoordig TIW Survivors ) de baas op Drieburg.
Een traditie werd het om tijdens de Pasen de welpen ( t/m 12 jaar) het ‘Wigt’ toernooi te laten spelen, een herinnering voor het leven.
Ook de jaarlijkse traditionele deelname van A en B junioren aan het landelijke in hoog voetbal aanziende toernooi in het Gelderse Eibergen waren hoogte punten in het leven van TIW jeugdleden.
De toto gelden, kranten inzameling acties en loterijen brachten gezamenlijk een dusdanig bedrag op dat in 1962 gestart kon worden met de bouw van een ‘eigentijdse’ stenen kantine met glazen voorpui met het zicht op het eerste veld. Een nieuwbouw geheel uitgevoerd met eigen vaklieden. Ambachtsschool leraar dhr.Tromp, Vader van een jeugdspeler, was verantwoordelijk voor de professionele bouwtekeningen , de metselaars familie van de Ende, de elektriciens Neijssel en Kesselaar, tegelzetter Bertelkamp en vele andere vrijwilligers handen zorgden ervoor dat op 5 mei 1962 mw.Kolk, de kantine Moeder, de eerste steen kon leggen.
De beton maatschappij IBM leverde, tegen kostprijs en een vriendschappelijke wedstrijd tussen haar werknemers en TIW veteranen, het beton voor de bouwvloer.
Enkele jaren later werden de kleedruimten tegen de trotse kantine gebouwd en was het over met de houten kleding barakken met zinken was troggen op knie hoogte met slechts hier en daar een koud water kraan. De dan eigen kantine zorgde ervoor dat de clubavonden met klaverjassen, pandoeren, tafeltennissen etc. niet langer in de ‘kroeg’ maar in eigen gebouw gehouden konden worden en de kantine opbrengst regelrecht in de kas van de penningmeester terecht kwam.
TIW bleef jaren lang een sub topper in de 1e klas AVB, van een promotie naar de KNVB, zoals in de jaren voor de 2e wereld oorlog, is het nooit gekomen .
In de jaren zeventig werd een fusie aangegaan met de vereniging Amstel om decennia later op te gaan in de vereniging JOS Watergraafsmeer.
TIW voetbalde in Oost, de leden waren vooral de bewoners van aan de overkant van de Amstel.
Dick Neijssel
