Vroeger woonde er een drugdealer beneden in het trappenhuis van mijn woning in de Danie Theronstraat. Met grote regelmaat vond ik naalden en laveloze mensen op de trap. Er werd dag en nacht bij mij aangebeld door junks die de verkeerde bel kozen.
Een keer, het was Oudejaarsnacht en ik zat te lezen, hoorde ik gerommel bij de deur. Ik schrok. Van binnen deed ik het licht op de gang aan en keek door het kijkgaatje. Mijn benedenbuurman stond voor de deur - met een breekijzer. Ik vroeg hem wat hij daar deed. Hij zei sorry en dat hij dacht dat hij op de zolder was en hij zijn sleutels van de zolderdeur kwijt was. Ik vond het niet voldoende verklaring voor dat breekijzer. Een half jaar eerder was er ook al bij mij ingebroken. Er is ook een keer geschoten voor ons huis. Mijn zus kwam toen net naar buiten en zij is door de politie ondervraagd over wanneer zij precies het schot hoorde. Ik heb nooit geweten wat er is gebeurd, maar ik zag wel onze voordeur op AT5.
Ik ben wel eens bij mijn buurman binnen geweest om te kijken of mijn fiets bij hem in huis stond. Mijn fiets had ik boven staan, vastgemaakt aan de trapleuning en toch was hij gestolen. De muren van zijn huis waren blauw beschilderd, met bizarre tekeningen van koppen en rare gespierde mensen met een zwaard. Het verbaasde me dat het er niet vervuild was en dat het niet stonk.