Frits Slicht
Er wordt gekeken of er familieleden zijn die kunnen helpen. Vader Aron Smeer woont niet meer zelfstandig, hij is gaan inwonen bij één van zijn dochters en ‘komt ten laste’ van haar gezin. De ouders van Branca, die onder Meijer en zijn gezin wonen, kunnen niet steunen. De vader van Branca wordt zelf gesteund, mogelijk door de ‘commissie voor de diamanthandel’.
Volgens de beoordeling is het gewenst dat het gezin wordt gesteund. Er wordt een bedrag van ƒ 4,00 ‘toegestaan’, genoeg voor dertig dagen (1 liter per dag) melk.
Als Meijer in augustus 1917 een verdienste heeft van ƒ 17,80 per week, wordt de verstrekking stopgezet. Aan de gezondheid van Branca is overigens niets veranderd.
Het andere deel betreft de Commissie voor Steunverleening aan “Crisis Werkloozen”. Dagtekening: 17 mei 1923. Normaliter krijgen arbeiders die lid zijn van een vakbond een uitkering als er sprake is van werkloosheid. Zodra zij uitgetrokken waren bij de bond, kwamen zij in aanmerking voor een uitkering via de gemeente. Meijer is bijvoorbeeld lid van de “Nederlandsche Vereeniging voor Glas- en Aardewerkers”. Hij is lid sinds 10 juli 1916. Uit een ander dossier blijkt zelfs dat hij voorzitter was van de afdeling Amsterdam.
Tegeltableau van de St. Bouwfonds Handwerkers Vriendenkring. Foto is gemaakt door Frits Slicht in de Maritzstraat. Dit tegeltableau is gemaakt in de fabriek waar Meijer Smeer werkte (De Distel). Foto is gemaakt door Frits Slicht in de Maritzstraat. 
Sinds het eerdere dossier is er wel iets veranderd. Zo is het gezin verhuisd naar de nieuwbouw van Het Bouwfonds van de Handwerkers Vriendenkring in de Transvaalbuurt, de Magersfonteinstraat 4 huis (huur: ƒ 3,90 p/w). In het eerdere dossier stond dat Branca zonder beroep zou zijn. Nu is er met potlood bijgeschreven dat Branca roosjessnijdster is. Er is ook gezinsuitbreiding. Het gaat om Dina, in 1923 is zij vier jaar oud.
Waarom dit dossier?
Meijer is vanwege de verhuizing van De Distel naar Gouda ontslagen. Van zijn oude werkgever krijgt hij een prachtige referentie mee. Er zijn meerdere brieven van De Distel waarin blijk wordt gegeven van grote waardering. Zo staat er in een brief van de directeur:
“Hy heeft zich in die jaren doen kennen als een yverig, eerlyk en plichtsgetrouw mensch, zoodat wy hem dan ook gaarne aanbevelen. Wegen het verplaatsen van ons bedrijf naar Gouda, waren wy tot ons leedwezen verplicht hem te ontslaan.”
Terug naar de Inhoudsopgave