Of zij betrokken is geweest bij andere activiteiten van de damesafdeling is niet bekend. Haar naam wordt nergens verbonden met Ngezras Nosjiem (de naam van de damesafdeling). Mogelijk is zij wel bij bepaalde bijeenkomsten geweest. De damesafdeling is behoorlijk actief in de Indische Buurt. Daarbij moet wel vermeld worden dat het voornamelijk om ‘ondersteunende of verzorgende activiteiten’ gaat.
Aankleding en zorg voor de gewijde klederen voor de Synagoge zijn belangrijk. Regelmatig wordt melding gemaakt van geschenken, rituele voorwerpen als kandelaars bijvoorbeeld, die worden geschonken aan de synagoge. Maar ook kleden die door de dames in gezamenlijkheid worden vervaardigd. Er zijn veel bijeenkomsten met aandacht voor religie en cultuur.
Maar, en dat is wel belangrijk, altijd worden de bijeenkomsten afgesloten met ‘gezellige activiteiten’. Zangers, musici, maar ook conferenciers veraangenamen de bijeenkomsten. Misschien zijn het ook wel lokkertjes. De bijeenkomsten zijn gratis toegankelijk.
De oorlogsjaren breken aan.
Met het uitbreken van de oorlog op 10 mei 1940 verandert er veel in het leven van het gezin Gans. Misschien niet direct in het eerste jaar. Maar daarna, zeker na februari 1941 (februari staking), wordt het al snel duidelijk dat er moeilijke tijden aanbreken. Zo wordt in maart 1941 afgekondigd dat joodse bedrijven zich moeten aanmelden en dat er een Verwalter (= bewindvoerder) wordt aangesteld. Dit zal ook het bedrijf van Pinehas hebben geraakt. Daarmee komt het gezin in een kwetsbare situatie. Een deel van het inkomen gaat verloren. Kan hun zoon Philip nog wel doorstuderen?
Terug naar: de inhoudsopgave