Mijn jeugd in de Wetbuurt(3)

De Canadezen kwamen over de Weesperzijde
Uiteindelijk kwam de bevrijding toch. Eerst nog verwarring, een verkenningsgroep was gezien, maar keerde terug.
De volgende dag, de uiteindelijke intocht van de Canadese bevrijders, voor ons via de Weesperzijde. Meerijden op een van die voertuigen, geweldig, en dan die kauwgom en de sigaretten voor thuis!

Bevrijdingsfeesten
De bevrijdingsfeesten in 1945 waren nog bescheiden. Die van 1946 waren meer georganiseerd. Op bijgaande zie je de jeugdspelen: o.a. tonnetje rollen. Op de eigen foto van het Geheugen zie je een hardloopwedstrijd op de Fahrenheitsingel met Thijs Bokhorst aan de winnende hand.

Werkervaring
Tijdens de strenge winter van 1947 werd mijn jongste broer James (Jim) geboren. Er lag toen zoveel sneeuw dat wij, staande op de sneeuwhut, mijn moeder in het kraambed konden toezwaaien.
Voor mij werd het contact met de buurt in de opgroeitijd minder. De middelbare school met zijn verplichtingen hield mij van de straat. Wel kreeg ik in de vakantietijd werkervaring. Onze hulp Jack Balvert, die een deel van de uitbrengwijk deed, ging met vakantie. Hij ventte met de handkar en later ook met paard en wagen. Ik heb toen ook lijfelijk ervaren hoe zwaar het handkarrijden was. Er was toen wel weer het contact met de buurtbewoners.

Jack was er altijd in mijn herinnering
In mijn herinnering was Jack er altijd. 's Morgens het paard inspannen, naar de Markthallen, venten, opruimen, etc. Later hoorde ik dat Jack Balvert tegen mijn vader opmerkte: "Jij verkoopt 1 kilo appels voor een gulden. Ik vraag en krijg in mijn toeristenstal een gulden voor een appel." Jack en zijn familie runnen n.l. nog steeds een aantal fruit/toeristenartikelenstallen op leuke locaties in Amsterdam.
De foto's tonen de groentewinkel en mijn vader met een ventwagen.

----------------------------------------

Voor deel 1 van dit verhaal ga naar Mijn jeugd in de Wetbuurt, deel 1
Voor deel 2 van dit verhaal ga naar Mijn jeugd in de Wetbuurt, deel 2