Al in 1997 hebben wij hier in Park de Meer een appartement gekocht. Toen was er nog niets, alleen de plannen voor nieuwbouw op het oude Ajax-terrein. Bij de oplevering, in mei 2002 kregen de nieuwe bewoners een voetbal en een boek over de geschiedenis van Ajax. Dat boek hebben we meteen weggegeven. Voor ons is de ‘heilige grond’ van Ajax niet belangrijk. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die juist vanwege het voetbalverleden hier willen wonen, maar ik ken ze niet.
Mijn eerste indruk van de nieuwe wijk was dat het er vol was, stedelijk en met veel beton. Wij waren een van de eerste bewoners van deze flat en in het begin leek het 's avonds net een spookflat. Later realiseer je je dat het toen ook heerlijk rustig was.
De kleine details die herinneren aan het verleden zijn leuk. Er is bijvoorbeeld een middenstip van steen en de pilaren en muren van een aantal flats zijn met mozaïeken versierd, waarvan de afbeeldingen een relatie hebben met voetbal en voetbalstadions. Op een dag stonden er opeens grote bomen tussen het beton. Dat waren bomen die hier vroeger op het terrein hebben gestaan en die zijn teruggeplant. Toch hoor je hier nog steeds geen vogels.
Bij de opening van de wijk was er een erehaag van oud-Ajaxieden en werd de wijk met een startschot officieel geopend. Daarna werd een voetbalwedstrijd gespeeld tussen oud-Ajaxieden en nieuwe bewoners van Park de Meer. Gewonnen door... ik heb geen idee.
