Het oorlogsmonument van B.P.C.

"Elke dag is mij verloren die uw stemme niet verneemt".

Middenmeer, Sportpark Voorland
Oorlogsmonument - 2013 .<br />Foto: Jo Haen

Oorlogsmonument - 2013 .
Foto: Jo Haen

Alle rechten voorbehouden

B.P.C. (Be-Quick Pollux Combinatie), opgericht in 1922, was van oorsprong een Joodse voetbalclub met veel welgestelden in de gelederen. Het eerste clublokaal was in de lunchroom van van Mourik op de Nieuwmarkt. In het seizoen 1936/1937 werd B.P.C. kampioen en daarmee K.N.V.B.-er.

In 1941 moest de club zich terugtrekken uit de competitie omdat veel Joodse spelers waren weggevoerd of ondergedoken.

Na de oorlog werd er een monument geplaatst met de spreuk "Elke dag is mij verloren die uw stemme niet verneemt" voor de vermoorde BPC-leden. Na de oorlog probeerde men de draad weer op te pakken, maar de prestaties waren niet denderend.

Rond de jaren 50 kreeg de club een veld op Sportpark Voorland tussen de velden van A.S.V.K., D.E.C. en De Geuzen. De kantine werd zowel door De Geuzen als door B.P.C. gebruikt.
Na enkele degradaties lukte het om op Hemelvaartsdag 1965 kampioen te worden en weer K.N.V.B.-er te worden. Een jaar later, weer op Hemelvaartsdag, werd in een wedstrijd tegen K.F.C. het derde klassersschap behaald.
Helaas degradeerde men het jaar daarop weer naar de 4e klasse. Maar in het seizoen 1968/1969 kwam men met drie kampioenselftallen uit de bus, terwijl ook de overige elftallen goede tot zeer goede plaatsen in de competitie bezetten.

In 1972 beschikte de club over een prachtige accommodatie op sportpark Voorland, die de trots van menige eerste klasser zou kunnen weerstaan. Maar na 60 jaar werd de club op 30 juni 1982 opgeheven en fuseerde men met DEC en werd het DNC.

Na opheffing van de club nam Sporting Amsterdam de zorg voor het monument over. Toen deze club plaats moest maken voor een naburige club met expansiedrift zocht men een nieuwe plek en kreeg het monument met medewerking van Stadsdeel Oost een nieuwe plaats aan het Voorlandpad.
Oud-BPC’er Jan Stroker, die zich nog steeds verbonden voelt met zijn club, had liever gezien dat het monument binnen de hekken van het sportpark was teruggeplaatst. Maar langs een openbaar fietspad is ook mooi, dan kan iedereen het zien.

Elk jaar op 4 mei is er een kleine herdenking, waar hij altijd bij aanwezig is. Al zou hij er in z’n eentje moeten staan, hij blijft herdenken tot aan zijn graf.

Ook de naburige verenigingen WV-HEDW en T.O.G. hebben een gedenkplaats.

Alle rechten voorbehouden

1655 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe