Jo Haen - van Langen
Nog steeds een druk baasje
Het is een komen en gaan in de bestuurskamer bij GeuzenMiddenmeer. Kees Zijp heeft het er maar druk mee. Hij schenkt koffie voor me in uit de thermoskan en heeft oog voor iedereen. Als laatste van de grote familie Zijp komt hij om de week naar de club. Hij ontvangt de gasten, heeft het beheer over de kleedkamers, doet de uitslagenadministratie, ontvangt de scheidsrechters en heeft bestuursdienst.
Begonnen als honkballer Het handbalteam met een hoog 'Zijpgehalte' uit 1955. Staand r.a. tante Bep, gehurkt 1e links tante Gre, 4e van links tante Rietje en 5e van links mevrouw Molenaar. .
De sportcarrière van Kees begon op 12-jarige leeftijd bij c.s. Geuzen, een christelijke sportvereniging waar alleen op zaterdag werd gevoetbald. De zondagsrust was heilig.
Kees begon niet als voetballer, maar als honkballer en deed mee met een toernooi. Hij had echter geen honkbaltalent al werd hij de 4 wijd-koning genoemd. Hij ging liever voetballen, omdat die bal groter was en dus makkelijker te raken. Dat was in 1965.
Foto: Kees Zijp
Bijna de hele familie Zijp betrokken bij de club
Het was vanzelfsprekend dat Kees lid werd van s.c. Geuzen, want bijna de hele familie Zijp was betrokken bij de club. Zo was zijn vader Marten Jacob Zijp jeugdleider. Oom Ko was voorzitter en werd later secretaris van de K.N.V.B.
Oom Theo voetbalde in het 1e en tante Rietje en tante Gre, in het dagelijks leven handwerkjuf op de Hogewegschool, stonden in de kantine. Ook veel neven speelden er. De zoon van Kees, Stefan Zijp, speelde een blauwe maandag in de Zaterdag I tot ze naar Alkmaar verhuisden.
Naast de familie Zijp waren er ook nog de families v.d.Hilst, Bakker, Verhoog, van Gelder, Carson en vele anderen die veel voor GeuzenMiddenmeer betekend hebben.
Enkelbreuk betekende einde voetbalcarrière Kees Zijp C1 1982 1983 - Kees staand helemaal links.
Kees zelf heeft tot 1978 gevoetbald. Toen sloeg het noodlot toe. Hij brak zijn enkel en dat was het einde van zijn veelbelovende voetbalcarrière. Hij liet zich echter niet uit het veld slaan, werd trainer en ging zich richten op de jeugd en de ontspanningsafdeling. In 1981/82 b.v. begeleidde hij een team van s.c. Geuzen tijdens een jeugdsportkamp van de K.N.V.B. in Zeist. Tot 2011 was hij jeugdtrainer, maar moest toen wegens gezondheidsproblemen stoppen.
Kunstgras een gouden greep
In 1997 vond de fusie tussen Geuzen en Middenmeer plaats en ging de club GeuzenMiddenmeer heten.
De aanleg van het eerste kunstgrasveld in 1999 gaf de club een behoorlijke ‘boost’. Terwijl de jeugdafdeling in de jaren daarvoor door o.a. verhuizing van leden naar Almere, Purmerend e.d. een zieltogend bestaan had geleid groeide het aantal jeugdleden toen ineens tot 2 teams per jeugdafdeling (van de F-jes tot de A-jes - 6 tot 18 jaar). En door het vormen van selectieteams bij de jeugd bleven de beste spelertjes nu wel bij de club. Momenteel is er zelfs een wachtlijst. Ook het vrouwenvoetbal kwam in die tijd flink in de lift wat eveneens leidde tot een ledengroei. Momenteel bedraagt het aantal leden ongeveer 1200.
Trainerscursussen
Het opleiden van trainers ging professioneler aangepakt worden. Voorheen hadden de meeste trainers geen diploma. Niets ten nadele van deze vaak zeer vakbekwame mensen maar tegenwoordig zijn gediplomeerde trainers onontbeerlijk. Vanaf 2001 worden er daarom in de kantine K.N.V.B. trainerscursussen gegeven.
Eigen kantine
De huidige kantine is gebouwd in 1972. Vóór die tijd mocht men de kleed- en doucheruimtes van D.E.C. gebruiken, wat natuurlijk niet ideaal was. In 1960 was men daarom al begonnen actie te voeren voor een eigen kantine d.m.v. bouwsteentjes en obligaties. Op vrijdag 18 juni 1971 werd de eerste steen gelegd en in 1972 werd de nieuwe kantine feestelijk ingewijd.
100 Jaar
In 2018 bestaat de club 100 jaar. Uiteraard reden voor een feestje maar ook voor een jubileumboek. Kees en Wim de Hair gaan hiervoor zorgen en het belooft iets geweldigs te worden.
De Zijpen van GeuzenMiddenmeer
Kees is de laatste van de grote schare Zijpen die actief zijn geweest bij de club.
Dat is jammer, maar Ko, Gerard, oom Theo, neef Theo, Her, Dick, tante Gre, tante Bep, tante Rietje, oom Theo, Ton, Jaap, Aad, Peter, Frits, Tjeerd, Bert, Ron, Marga, Bep, Marciano, Stefan en als last but not least dus Kees zullen blijven voortleven bij de club als leden van de familie die een grote stempel gedrukt heeft op GeuzenMiddenmeer. Ik ga ervan uit dat ze natuurlijk genoemd zullen gaan worden in het nog te maken jubileumboek.
Tenslotte wil Kees zijn lijfspreuk nog even kwijt:
Ze mogen nog met zoveel punten verloren hebben als ze maar vrolijk naar huis gaan!
