Wateroverlast bij de Vergulden Eenhoorn

Verteller: Jochem Smid
Auteur: Jo Haen - van Langen
1 Fan
9 Reacties
Ringdijk

De eenden zwemmen weer in de tuin!

Ons huis op het terrein van Buurthuis de Vergulden Eenhoorn. Rechts het buurthuis. (Foto: Jo Haen, 2005)

Ons huis op het terrein van Buurthuis de Vergulden Eenhoorn. Rechts het buurthuis. (Foto: Jo Haen, 2005)

Alle rechten voorbehouden

Totdat de huizen in de Rudolf Dieselstraat werden gebouwd, was er in het huidige buurthuis ‘De Vergulden Eenhoorn’ aan de Ringdijk een boerenbedrijf gevestigd en in het huisje op het terrein, waar ik nu woon, de aardappelhandel het Scheepje van de heer C.Doorman.
De vereniging ‘Ons Huis’ wilde in de voormalige boerderij een buurthuis vestigen, maar financieel was het niet meteen rond. Daarom hebben wij in 1972 als kraakwacht in de ‘Vergulden Eenhoorn’ gewoond. Vanaf 1973 konden wij het huisje ernaast, de voormalige aardappelhandel, huren. Dat was geweldig, maar er was één nadeel: als het erg geregend had liep het erf helemaal onder. De eenden zwommen in de tuin! We vroegen ons af wat de oorzaak hiervan kon zijn.
Er kwamen vaak buurtbewoners langs om een praatje te maken. Ze vertelden hoe het vroeger toeging op de boerderij, dat ze als kind appels jatten enz. Op een keer vroegen een paar mensen: Hoe is het eigenlijk met de wel? Het bleek dat er vroeger in de tuin een wel (bron) was geweest. De boer had hier handig gebruik van gemaakt door er een betonnen bak op aan te sluiten om daarin de bussen met melk van zijn koeien te koelen. De overloop van de wel liep uit in het riool. Toen we over die wel hoorden ging bij ons een licht op. Dat was de oorzaak van de wateroverlast! Nadat de boer vertrokken was, werd de betonnen bak gesloopt, maar werd de aansluiting met het riool vergeten. De huisbaas (gemeente Amsterdam) werd gebeld. Die liet een grote put middenin de tuin graven met daarin een pomp met vlotter.
Maar die pomp raakt wel eens defect. Bij veel regen raakt de put vol. En de tuin loopt weer onder. De eenden zwemmen weer in de tuin! En het stadsdeel moet weer gebeld worden. Maar zo’n wel is toch ook wel iets bijzonders!

Alle rechten voorbehouden

4952 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

De voormalige aardappelhandel, het Scheepje genaamd, van de heer Doorman. Nu, anno 2005, ons woonhuis.

De voormalige aardappelhandel, het Scheepje genaamd, van de heer Doorman. Nu, anno 2005, ons woonhuis.

Alle rechten voorbehouden
Jochem Smid bij de ingang van zijn woning. 2005 (foto Jo Haen)

Jochem Smid bij de ingang van zijn woning. 2005 (foto Jo Haen)

Alle rechten voorbehouden
De gevelsteen van Buurthuis De Vergulden Eenhoorn aan de Ringdijk. 2005 <br />(foto Jo Haen)

De gevelsteen van Buurthuis De Vergulden Eenhoorn aan de Ringdijk. 2005
(foto Jo Haen)

Alle rechten voorbehouden
Nog een aardappelhandel die Het Scheepje heet. Waar deze winkel was is niet bekend

Nog een aardappelhandel die Het Scheepje heet. Waar deze winkel was is niet bekend

Alle rechten voorbehouden

9 reacties

Voeg je reactie toe
Gonnie van Houten-van der Sloot

De Vergulde Eenhoorn

De boerderij was van de ouders van mijn zwager de fam. Kars, die daar later ook heeft gewoond. De zoon van mijn zwager en schoonzus is getrouwd met Janny Doorman.

Pina Pot Westphal

Vroeger

Wie was Ellie Heerding dan?Daar. Lees ik niets over was mijn vriedinnetje ik woonde ook op de Ringdik

Marlene

Re: Gerrit Heerding

Ger van Dijk:
Leuk om tijdens het surfen iets tegen te komen over Het Scheepje.
In de tijd dat de aardappelhandel eigendom was van mijn oom Gerrit Heerding, ging ik in de periode +/- 1946-1950 als kleine jongen tussen de middag, tijdens de pauze van de lagere school Linnaeusschool vaak bij hun eten.
Ook bracht ik samen met zijn knecht op de paardenwagen op zaterdag bestellingen rond.
Ik vind het prachtig dat de gebouwen tot heden behouden zijn.

Hallo Gerrit,

Ook ik ben wel op de Ringdijk geweest. Mooie herinneringen.
Heb zelfs ooit een staart van een paard van of Henk of Gerrit gekregen, die mijn vader aan ons hobbelpaard bevestigde.
Ik probeer nu uit te vissen hoe de familie Heerding in elkaar stak. De zus van jouw oom Gerrit (Aaltje) was de moeder van mijn vader. Vandaar.
Mag ik vragen van wie jouw ouders waren?

Alvast bedankt

Jo Haen

Wateroverlast bij de Vergulden Eenhoorn

Beste Jufjo,

Zou ik de bewuste foto onder dit verhaal mogen zetten ? En waar was die winkel gevestigd ?
Jo Haen, redactielid Geheugen van Oost
geheugenvanoost@ahm.nl

------------------------------

Ja graag, tenzij er bezwaar is van de kant van de familie Heerding.

Ger van Dijk

Gerrit Heerding

Leuk om tijdens het surfen iets tegen te komen over Het Scheepje.
In de tijd dat de aardappelhandel eigendom was van mijn oom Gerrit Heerding, ging ik in de periode +/- 1946-1950 als kleine jongen tussen de middag, tijdens de pauze van de lagere school Linnaeusschool vaak bij hun eten.
Ook bracht ik samen met zijn knecht op de paardenwagen op zaterdag bestellingen rond.
Ik vind het prachtig dat de gebouwen tot heden behouden zijn.

Adri Vaalburg-Heerding

reactie Heerding

Even een reactie op je e mail Anne {mij bekend als Anneke,dochter van Piet en Maps Seggelink}.Mijn naam is Adri Vaalburg-Heerding.Mijn vader was een broer van jou grootmoeder Annie Seggelink-Heerding.Mijn vader Henk heeft samen met zijn broer Gerrit de aardappelhandel Het Scheepje op de Ringdijk gehad.Nieuwsgierig naar je reactie!

null

anne seggelink

Hoi, mijn vader heeft in de oorlog nog op de boerderij gelogeerd met zijn zusje.
Is daar nog iets over bekend, de families Seggelink of Heerding?

Visitor

Peter Fijma

Wat leuk; de Amsterdammer verhuisde naar Bovenkarspel en omgekeerd. Als bewonertje van de Transvaalstraat rende ik menigmaal het "kippenbruggetje" over; de grootste uitdaging was de schitterende, houten trap naar de Ringdijk af te rennen. We hadden alles bij de hand; aardappelen van 't Scheepje, zo uit de tuin en hup, rennen naar het padvindershuis, waar we de aardappelen op het - door ons ontstoken - kampvuur pofte. Aan de zijde van de Eenhoorn, dwars achter de huizen in de Rudolf Dieselstraat, fietste ik over het sintelpad, richting volkstuinen. Ter hoogte van een hofje sprong een buurtblizer ineens achter op mijn bagagedrager. Ik verloor mijn evenwicht, viel in de sterk aflopende berm en belandde buikwaarts in de smerige sloot ! Jongen weg; ik bleef stinkend smerig en met pikzwarte kleren achter. Gelukkig hielp een lieve bewoonster mij en ik mocht douchen; mijn moeder werd gealarmeerd en kwam met schone kleren. Mijn Hema-polshorloge bleek niet waterdicht, raakte vol blubber en stopte met lopen. "Jij hebt ook altijd wat" snauude moe mij af terwijl ik juist behoefte had aan warmte. Peter Fijma: dedriebrooden@planet.nl