Cursus geweldbeheersing

Werken voor de gemeente is geen vetpot, maar ik heb ook niet te klagen. Als ik het vergelijk met de mensen die ik ken die bij het bedrijfsleven werken dan verdien je bij de gemeente ronduit wel minder. Maar ik was niet bij de staking gisteren (9 juni 2005). Toevallig zijn wij al weken bezig met het volgen van een cursus geweldbeheersing, gisteren was daarvoor een volle dag gereserveerd, dus met onze afdeling zijn we de hele dag aan het knokken geweest met handboeien en wapenstokken.
Geweld komt bij ons werk in toenemende mate voor. Ik zit hier nu anderhalf jaar en ik heb toch wel vier gevallen meegemaakt waarbij collega's gemolesteerd werden, maar gelukkig is het nog goed afgelopen. Bedreigingen komen bijna dagelijks voor. Sinds 1 januari 2005 is het verplicht voor alle buitengewoon opsporingsambtenaren om jaarlijks de cursus geweldbeheersing te volgen. Je wordt geoefend in allerlei grepen en het gebruik van de wapenstok. In dit stadsdeel is ervoor gekozen om voorlopig niet meer te dragen dan wapenstok en handboeien, maar er zijn ook andere stadsdelen waar ze bezig zijn met bijvoorbeeld pepperspray.
Ik vind het werk niet zo gevaarlijk als het werk dat ik deed op de trein als conducteur. Dat is echt levensgevaarlijk. Op een trein kun je niet weg. Je hebt een heel beperkte ruimte, je moet ogen en oren op je rug hebben, zeker als je door een trein met voetbalsupporters moet lopen. In heel korte tijd gebeurt er van alles om je heen, je moet alles in de gaten houden want je moet toch proberen om er weer heel uit te komen. Het werk nu is af en toe best een beetje tricky, maar je hebt toch het gevoel dat je altijd nog weg kunt lopen als het nodig is.