Het 'straatje', zo noemden wij het deel van de Linnaeusparkweg waar ik mijn jeugd heb doorgebracht. Wij woonden op nummer 95. Op het middenstuk, waar het nu vol staat met geparkeerde auto's, kon je toen heerlijk spelen met de buurkinderen, waaronder Ati Jonkheer. Zij woonde naast ons. Haar vader had een drogisterij. Ook speelde ik met Joke Vloot van de kapper aan de overkant en met Mieke Heume van de groentewinkel. Mijn nicht Vonneke van Dam was er ook altijd bij. Ook herinner ik me nog de families Cocx, Smal, Keulemans en de Ridder.
Van m'n ouders mocht ik op ballet bij Ina Waalwijk in de Copernicusstraat. Het kostte 8 gulden per maand, voor die tijd een vermogen. Ik vond het geweldig. We hebben nog een keer een uitvoering gehad in het Van Nispenhuis op de Stadhouderskade. Maar uiteindelijk werd het voor mijn ouders toch te duur en moest ik naar de speeltuin op het Mariotteplein. Daar werd ook balletles gegeven, maar daar was het veel goedkoper, slechts 0,50 guldencent per keer. Maar het was natuurlijk veel minder professioneel dan bij Ina Waalwijk! Ik had daar zwaar de pest over in. Mijn vader is nog penningmeester geweest van die speeltuinvereniging.
Als een van de eersten in de buurt hadden mijn ouders een t.v. gekocht (dat was begin jaren 1950). De hele buurt kwam kijken, vooral bij een voetbalwedstrijd zat de kamer helemaal vol! Mijn moeder schonk dan thee uit een hele grote theepot. Bij een doelpunt werd er luidruchtig gejuicht, zo hard dat benedenbuurman Jonkheer precies wist hoe de stand was!
Het toeval wil dat op het ogenblik mijn twee dochters precies aan de overkant zijn komen te wonen! En het is misschien ook leuk te vermelden dat mijn moeder haar hele leven op de Linnaeusparkweg heeft gewoond.
Het straatje
Als een van de eersten in de buurt hadden wij een t.v.
7221 keer bekeken