Heimwee

Verteller: Hasret Gul
Auteur: Hasret Gul
Laing's Nekstraat, Transvaalbuurt

De sterren waren zo ver weg, net als mijn familie.

Laing's Nekstraat 2e foto Lente in de Laing's Nekstraat

Laing's Nekstraat 2e foto Lente in de Laing's Nekstraat

Alle rechten voorbehouden

Ik ben sinds 1984 in Nederland. Mijn man was al in Nederland toen we trouwden en na ons bruiloft ben ik ook hier naartoe gekomen. Ik heb nu drie kinderen, maar toen was ik alleen. Ik was heel erg verdrietig omdat mijn familie niet meer bij me was. ’s Avonds, als het donker werd, ging ik dan op het balkon staan en keek ik naar de sterren. Ze waren zo ver weg… en ik voelde hoe ver ik van mijn familie was. Er was een hele aardige Nederlandse mevrouw die mijn schoonvader kende. Met haar ging ik de eerste keer naar het ziekenhuis voor een controle sinds ik in Nederland was. Toen we terugkwamen, gingen we een stukje wandelen en later stapten we in metro en daarna in de tram. Amsterdam is een leuke stad en al die gebouwen die op elkaar lijken vond ik heel erg interessant. Maar de straten vond ik heel erg vies, overal lag hondenpoep en dat maakte me misselijk. Twee jaren nadat ik naar Nerderland verhuise gingen we naar Turkije. Het was alsof iedereen veranderd was. mijn broertjes en zusjes waren zo gegroeid. Het was een hele apart gevoel die ik niet kan beschrijven. Toen gingen we om de twee jaren op vakantie naar Turkije, maar tegenwoordig gaan we elke jaar. Drie jaren terug ben ik mijn vader en mijn schoonvader verloren. Het waren twee personen waarvan ik heel erg hield. Het leek toen alsof mijn wereld was neergestort.

Alle rechten voorbehouden

2529 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Laing's Neckstraat Laing's Nekstraat Hasret's straat, de Laing's Nekstraat (2005)

Laing's Neckstraat Laing's Nekstraat Hasret's straat, de Laing's Nekstraat (2005)

Alle rechten voorbehouden
Conny van der Lee de Waal

Laing's nekstraat 54

Wat leuk om naar foto's te kijken van "mijn"
straat van vroeger. Ik ben in de Laing's nekstraat komen wonen in 1951.
Ook toen was het een nette straat.
Wij woonden op nr 54 twee hoog. Dat is tussen de transvaalstaat en het pretoriusplein. Mijn broertje en ik gingen naar de Paul Krugerschool. Enkele jaren geleden, ben ik nog op her schoolplein geweest en kon ik kijken op de achterkant van "ons'huis. Wat vreselijk leuk.
Ik hoop als ik weer eens in Nederland ben dat ik de straat weer eens kan bezoeken.
Een van mijn liefste wens is om eens te kunnen kijken op nr 54 twee hoog, maar dat zal wel een wens blijven.
Connyvanderlee@hotmail.com