Mijn naam is Mehtap Erdem. Ik ben op 14 mei 1985 geboren in Turkije. Op 8 Augustus 2004 ben ik naar Nederland gekomen. Ik was er nog nooit in mijn leven geweest, maar vond het wel leuk. Toen we in Nederland aankwamen, zijn we naar huis gegaan. Nederland was heel vreemd voor mij. Ik heb veel dingen gezien die ik in Turkije nooit gezien had. Bijvoorbeeld, in mijn leven zag ik in mijn stad in Turkije in totaal tien honden, maar hier zie je heel veel honden. Honden zijn leuk en schattig, maar ik ben bang want toen ik klein was heeft een hond mij gebeten. Als ik een hond voor me zie, ga ik naar de overkant van de straat. Ik ben nog niet met Nederlandse lessen begonnen. We wachten op bericht van de gemeente. Als je geen Nederlands kunt praten, kun je veel dingen niet doen. Daarom helpt mijn man of zijn moeder mij meestal.
Ik woon in een hele leuke en rustige buurt. Onze buurman en buurvrouw zijn heel vriendelijk. Ik kan goed met hen om gaan, maar ik vind het Nederlandse weer niet zo goed. Het is heel matig en het regent veel. Wij wonen met zes mensen in een huis, met mijn schoonmoeder en schoonvader. Mijn echtgenoot is deze dagen heel droevig want hij kan geen werk vinden, maar ik bid dat hij snel werk kan vinden. Als hij werk heeft, kunnen we naar Turkije op vakantie gaan. In Turkije heb ik mijn eigen familie. Ik mis mijn familie veel, vooral mijn broer en zijn dochter. Zij heet Ozge Turkije. Ik mis ook mijn vrienden. Ik hou van hen allemaal en ik hoop dat als mijn man werk heeft gevonden we naar Turkije kunnen gaan. Want als mijn man geen werk heeft gevonden, kunnen we niet op vakantie gaan en dat vind ik wel een beetje erg.
Mijn mening over Nederland
De buren zijn vriendelijk, maar het weer is heel matig.
2440 keer bekeken