Westers M.
Frankendael is een park in Amsterdam Oost.
Jarenlang had ik een krantenknipsel uit een huis -aan - huisblad op mijn tafel liggen. Daar ga ik een keer heen, dacht ik. Het stond beschreven als een stukje “wildernis” in Amsterdam. Ik hou van bijzondere plekken, zowel in de stad als in de natuur. Meestal blijft het een verlangen en gaan de krantenknipsels – want er zijn er meer – tot mijn interieur behoren. Twee jaar geleden ging ik naar Frankendael en weet je waarom? Om daar te zingen, ik zing bij de Nederlandse Opera in projectkoren. De Nederlandse Opera wil graag zo veel mogelijk mensen bereiken, om te laten zien en horen, dat zingen en muziek belangrijk zijn en een gevoel van “samen” geven. We zongen kerstliederen met zo’n honderd mensen in de kerst-tijd en mensen bleven staan en luisteren. Het was bitter koud maar daarna lekker glühwein drinken en van heerlijke hapjes genieten. Er was daar een prachtige kerstmarkt, met allerlei kramen van overwegend zelfgemaakte kleding en gebruiksvoorwerpen. Iemand die van oude dekens, tassen maakte bijvoorbeeld en handgemaakte aardewerken schaaltjes uit Portugal. Ik kocht daar een houten kerststal uit een stuk, gefiguurzaagd en een boom met vogels en takken uitgezaagd. Heel handig, de boom bestaat uit 2 helften, die je in elkaar kunt schuiven als je hem neerzet.
Frankendael was een hele andere ervaring dan ik me had voorgesteld. Vreemd is, vind ik, dat je pas achteraf weet dat je een verwachting hebt van iets, al is het heel vaag. Ik heb “Frankendael opgezocht op internet en het blijkt behoorlijk groot te zijn en er is van alles en nog wat te doen. De Heemtuin lijkt me leuk om te bekijken, misschien zie ik u daar.
Myriam Westers