Een blijvende herinnering

In 2000 woonde ik nog in Marokko. Daar heb ik mijn man leren kennen. Een jaar later zijn we getrouwd. Na ons huwelijk ging mijn man terug naar Nederland, waar hij in een groot huis woonde op het Barcelonaplein. Ik bleef bij mijn ouders. Na zes maanden ben ik ook naar Nederland gegaan. Toen ik in dat grote huis van ons aankwam, was ik totaal gefascineerd. Wat was het een leuk huis en wat had mijn man een goede smaak! Je zag in dat huis echt een combinatie van twee culturen, de Marokkaanse en de Nederlandse. De muren waren goud geschilderd en in de gang hing prachtige kunst gemaakt door mijn schoonvader. Ik wist niet dat mijn schoonvader zo een prachtige kunstenaar was. Ik heb hem eigenlijk maar een keer ontmoet, bij onze bruiloft in Marokko. We vinden het fijn dat bij ons die kunstwerken van de vader van mijn man hangen. Hij leeft nu niet meer, maar zo hebben we voor altijd een mooie herinnering aan hem.