Broeken met wijde pijpen

Tegenwoordig staan we met kaarten (ansichtkaarten, felicitatiekaarten en dergelijke) op de markt, maar daarover later meer. Toen we begonnen, zijn we met iets heel anders op de markt gaan staan. We zijn namelijk begonnen met broeken, niet zomaar broeken, maar soulbroeken. Van die ouderwetse broeken waarvan de taille smaller was dan de broekspijpen. We hadden, ik denk dat het 1989 was, een partij van die broeken goedkoop kunnen kopen. We verkochten die broeken per drie, drie voor een tientje (guldens, hè). Het was onze eerste dag op de markt, en ik weet nog dat het regende. Maar die broeken vlogen echt van de stal. Jol heeft het eerste tientje dat ze als eerste ontving nog steeds bewaard. Aan het eind van de dag zei ik tegen Jol: “Als dat zo doorgaat, worden we rijk.”
Die partij broeken hadden we ook bij het al eerder genoemde bedrijf in Eemnes gekocht.

Babykleding

Na die broeken zijn we handdoeken gaan verkopen en later ook dekbedovertrekken. Er kwam werkelijk van alles op de stal, ook babykleding. Dat van die babykleding, dat was niet van dat goedkope spul. We zijn er toen ook echt voor naar van die speciale beurzen geweest. Knap spul was het, niet van die goedkope rommel uit Thailand. We hadden ook een speciale cadeauverpakking. Dat waren van die mooie doosies. Als zo’n jonge vader dan iets voor zijn nieuw geboren kind kwam kopen, dan pakten wij het mooi voor hem in.

Amerikaans spul

Ik denk dat we gemiddeld om de vier jaar iets anders hebben verkocht. Na die vier jaar waren we er wel op uitgekeken. We hebben ook nog dames- en herenkleding verkocht. Maar kleding wordt steeds minder en minder. Er komt ook steeds meer concurrentie van handel uit Pakistan, India enzovoort.
Wat wel goed verkocht, was Amerikaans sportkleding. Bijvoorbeeld met van die opdrukken van de Chicago Bulls of van Horner. Dat was echt, origineel Amerikaans spul. We hadden iemand die het voor ons uit Amerika haalde. We verkochten vooral shirtjes en van die petjes.

-------------------------------------------------

Dit is verhaal nr. 23 uit een serie van 34 verhalen verteld door Jaap Meents.
Voor verhaal nr. 24 ga naar We gaan 'in house'

Wilt u een overzicht van al zijn verhalen klik dan linksboven op de naam van de verteller Jaap Meents.