Hoe ik op de Dappermarkt ben gekomen

Verteller: Jaap Meents. Jaap Meents
Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
Dapperstraat

Wat je overigens met stro op de markt zou moeten, is mij overigens nog steeds niet helemaal duidelijk.

Jaap en Jolly Meents. De gelukkige markthandelaren voor hun stal met kaarten (circa 2001).<br />Bron: fotoarchief NIW, via het JHM.

Jaap en Jolly Meents. De gelukkige markthandelaren voor hun stal met kaarten (circa 2001).
Bron: fotoarchief NIW, via het JHM.

Alle rechten voorbehouden

Nadat ik met Jol was getrouwd, mijn tweede huwelijk, werd het al snel duidelijk dat het rijden op grote afstanden voorbij moest zijn. Ik was toen vrachtwagenchauffeur.
We wilden echt iets heel anders gaan doen, we wilden op de markt ons brood verdienen. Ik zou eerst nog een jaar doorrijden en Jol zou haar marktpapieren gaan halen. Dat was een opleiding op mbo-niveau. Het was vooral veel theorie, algemene kennis van de detailhandel. Als je dat diploma had gehaald, mocht je in principe alles verkopen, behalve vuurwapens en stro! Wat je overigens met stro op de markt zou moeten, is mij overigens nog steeds niet helemaal duidelijk.
Voor bepaalde producten had je wel een apart vakdiploma nodig, bijvoorbeeld voor bloemen of voor groente. Tegenwoordig is dat wel allemaal anders.

Met wol!

Dat van nog een jaar doorgaan als vrachtwagenchauffeur is niet gelukt. Het was de bedoeling om een beetje een kapitaal op te bouwen. Maar omdat ik onenigheid kreeg met mijn toenmalige werkgever, ben ik eerder gestopt. We zijn toen met onze centjes die we hadden naar een bedrijf in Eemnes gegaan. Daar konden we toen goedkoop een partij wol krijgen. Al die wol lag toen op een gegeven moment in de slaapkamer. We hebben alles uitgezocht, op nummer, en in pedaalemmerzakken gedaan. Ik elke zak zaten tien bollen wol. We waren klaar voor de markt, voor de Dappermarkt.
Kort daarop sprak ik iemand in een koffiehuis. Ik vertelde dat we op de markt gingen en dat ons eerste product (bollen) wol was. Die man zei toen dat zijn vrouw in Beverwijk op de markt met wol stond en of hij die partij wol kon overnemen. Diezelfde avond, we hadden nog niet eens op de markt gestaan, verkochten we de hele handel met winst. Een dag later waren we weer bij die man in Eemnes. Hij was verbaasd ons alweer te zien. “Hoe kan dat nou?”, zei hij. We hebben toen verteld dat we alles al verkocht hadden.

-------------------------------------------------

Dit is verhaal nr. 22 uit een serie van 34 verhalen verteld door Jaap Meents.
Voor verhaal nr. 23 ga naar Broeken met wijde pijpen

Wilt u een overzicht van al zijn verhalen klik dan linksboven op de naam van de verteller Jaap Meents.

Alle rechten voorbehouden

1194 keer bekeken

Okkes (Keshje) Tuzkapan,

Één van de tien

Jaap en Jolly, een hele fijne stel.

Miste jij geen vinger Jaap?