Steeds verder liggende bestemmingen

Aanvankelijk vierden Corrie Robert en haar man hun vakanties in de omgeving. Daarbij werden stevige afstanden gefietst. Later lagen de bestemmingen verder. Rond 1960 kampeerden ze in Vierhouten, vlakbij de Duitse grens. Na een uitstapje naar Duitsland probeerden zij met zo weinig mogelijk vreemd geld weer naar Nederland terug te komen. Op een bepaald moment hadden ze nog enkel wat losse marken en toch wilde de grenswacht dat zij een verkeersboete betaalden. Na alle zakken te hebben omgekeerd kwamen ze toch nog te kort. De douanebeambte nam aan wat ze hadden zak en wuifde hen door. Aan de andere kant van de grens probeerden ze ook steeds het restbedrag aan vreemde valuta om te zetten in waar. Vaak waren de Duitsers dan heel aardig: als ze iets te kort kwamen, gaven ze het toch mee. Later gingen ze veel verder, vooral na de pensionering van haar man. Ze hebben geheel Europa en Noord-Afrika gezien. De mooiste reis was die naar Egypte, waarbij ze in een zeer jong reisgezelschap belandden. Maar het gezelschap koesterde hen en er was voortdurend iemand in hun nabijheid om hen indien nodig de helpende hand te bieden.