In 1909 is er sprake van een huissynagoge in de Paul Krugerstraat 20 bij een mijnheer Kuger. Een paar maanden later is er sprake van een synagoge in een kamer van een perceel aan de Linnaeusparkweg. Deze werd in februari 1910 plechtig ingewijd, o.a. door het binnendragen van de vier heilige wetsrollen. In 1911 is er dan weer sprake van een synagoge in de Paul Krugerstraat 32 (nu: Zacharias Jansestraat). Later blijkt dat deze toch te klein is voor het groeiend aantal leden. In 1913 komt men tot de conclusie dat er een echte eigen synagoge voor de Watergraafsmeer zou moeten komen. Helaas ontbreken de benodigde financiën. Steun vanuit het Kerkbestuur krijgt men niet, men (ver)wijst op de grote synagogen in het Centrum die niet allemaal even goed ‘bezocht worden’.
In juni 1916 besluit men dat de synagoge opnieuw naar de Linnaeusparkweg (op nummer 18) gaat. Op 1 september 1916 wordt de nieuwe synagoge plechtig ingewijd. Op een voor mij onbekende datum is er opnieuw gekozen voor een nieuwe plek, eigenlijk een oude plek/straat. Men keert terug naar de Paul Krugerstraat. In 1921 verhuist men opnieuw, nu naar een terrein aan de Linnaeuskade. Of de schrijver van de ingezonden brief (van het verhaal Pleidooi voor een nieuwe synagoge) hierover schrijft?
Hij heeft wel een alternatief voor al dit gedoe, een andere omschrijving heb ik er niet voor. Want, zo schrijft hij: “Waarom heeft men zich evenwel niet in contact gesteld met het bestuur van Handwerkers Vriendenkring? Bestond er voor onze gemeente een mooiere gelegenheid, om in de buurt (de Transvaalbuurt, F.S.) van dit complex gebouwen, een stuk grond te krijgen voor een Synagoge?”
Uit een eerder artikel in het NIW blijkt dat er in 1912 al stemmen opgingen om in dit nieuwe stadsdeel een synagoge te bouwen. In 1921 is men echter nog geen stap verder (aanv. FS).