succesverhaal_groot3_new-690x280
Regelmatig worden er in het Gastenboek of onder een verhaal verzoeken en/of oproepen geplaatst. Of ze bereiken ons via andere media. Een aantal daarvan leidde tot bijzondere successen, die wij u niet willen onthouden.
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
In de 12 jaar dat deze website bestaat hebben wij veel geweldige reacties gekregen van bezoekers. Over de verhalen, de rubrieken, waarbij het opvalt dat vooral de voetbalrubriek zeer populair is, gezien de hoge kijkcijfers.
Men herkent zich in de verhalen over de verschillende buurten, kijkt met weemoed naar de vaak prachtige foto’s en beleeft weer een beetje zijn of haar jeugd. Ook vindt men vaak oude buurtgenoten terug, contacten worden hersteld en met behulp van onze onvolprezen Leon de Laat wordt menig raadsel opgelost.
Enkele van deze successen zijn zo bijzonder dat wij ze u niet willen onthouden. Wij hebben ze daarom onder deze inleiding geplaatst en zullen dat blijven doen als daar aanleiding toe is.
Misschien heeft u zelf ook een succesverhaal b.v. over een zoektocht die via het Geheugen van Oost tot stand is gekomen. Laat het ons weten (sturen naar geheugenvanoost@amsterdammuseum.nl) dan plaatsen wij dat ook hieronder.
1441 keer bekeken
Ha allen,
Zoals jullie weten duik ik graag in de historie van voetbalclub Taba uit Amsterdam. Leuk, want over de jaren 30 t/m 50 is vrijwel niets opgeschreven (in ieder geval niet door Taba zelf), en dat zijn toch heel interessante jaren: crisis, oorlog, en wederopbouw. Taba deed ’t in die tijd bepaald ook niet slecht: zie Adje Gerritse International bij de Tabakkers. Dacht ik bij het schrijven van dat stuk dat Peter Gerritsen (Alcmaria Victrix) de enige Nederlands amateurvoetbal historicus was, kwam ik in het vervolg een aantal anderen tegen, waarvan Albert van der Vliet (Voetbal in Amsterdam Noord;) en Ron de Wit van Geheugen van Oost ook niet de eerste de beste zijn…
Ik ben bezig met een vervolg op het Attie Gerritse verhaal, maar liep tegen een leuk ding op: waar ik (en alle anderen) dachten dat Taba van oudsher (sinds 1933) in de Watergraafsmeer zat, blijken ze in hun beginperiode in… Badhoevedorp gespeeld te hebben. Nog druk bezig om met Badhoevedorpers (ook op deze mail) verder te zoeken, maar bijgevoegd al wat leuke feitjes: in ieder geval een actiefoto van onze clubicoon ome Harry (Riemersma), maar ook erg spannend: hoogstwaarschijnlijk het eerste veld van Taba (pin me er niet helemaal op vast). Daar was ik al steeds naar op zoek, alleen op de verkeerde plek dus… Gisteren kreeg ik een heel precieze luchtfoto van Badhoevedorp uit 1938, met onmiskenbaar (na een avondje puzzelen) een aantal velden op de verwachte locatie. Met grote dank aan Jo Haen en Ron de Wit van Geheugen van Oost: zij kwamen met een ome Harry in een thuiswedstrijd in 1941, en hielpen bij het beginnetje. (Wij wezen Remco in de goede richting. RJ). Binnenkort op de Tabasite iets meer, en later weer een wat leesbaarder stuk als vervolg op Attie.
Groet,
Remco Geesken TABA
Keeper Harry Riemersma op het veld in Badhoevedorp - 1941
Hi Jo lange tijd geleden! How gaat het met jou? Ik hoop maar dat alles goed is!
Het is alweer een jaar geleden dat ik in Nederland was, ik had zo genoten en zal het nooit vergeten! Het was zo geweldig om jou te ontmoeten en dat je me ophaalde en naar Oost reed. Jo ik blijf je altijd dankbaar daar voor!
Ik Wilde je vertellen dat mijn broer gisteren bij ons was en ik liet hem al de foto's zien van Animo. Hij was nooit een goede voetballer maar was er bij in het begin als jonge jongen 15 of 16 zoiets.
Laat hij nu een foto vinden die jullie op Animo hebben staan en daar staat hij bij!
Wij vonden het allemaal zo leuk!
Guus Nieman staat er ook op en veel bekenden die wij kenden.
Geheugen van Oost is werkelijk fantasties! Bedankt voor al het werk dat jij en Ron er in steken. BEDANKT
Veel lieve groeten uit California !
Ria Bomers
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
Frans Rikkelman helemaal rechts.
Naar aanleiding van mijn verhaal over de dansschool van mijn oom 'Dansschool Koehof', reageerde Jetty Frenken in 2009 vanuit Australië, waarheen ze in 1966 emigreerde.
Ze danste ook bij Dansschool Koehof en was verliefd op Bobbie, die in zijn diensttijd bij het Korps Mariniers is verongelukt op Aruba. In 2009 schreef Jetty dat ze daar na 45 jaar nog steeds verdriet over heeft en ze zou zo graag een foto van hem willen ontvangen en zijn graf bezoeken, omdat ze het jaar daarop naar Nederland zou komen. Ik heb Bobbie goed gekend, het was een hele vrolijke jongen, altijd in voor een grapje en een beetje de lieveling van mijn tante Truus Koehof.
Wiebe Oudeboom, een neef van Bobby, reageerde en schreef in 2010 dat Bobbie op Aruba is begraven.
Zelf hebben Wiebe en zijn vrouw Henny elkaar ook bij Dansschool Koehof leren kennen en ze waren in 2010 al 45 jaar getrouwd! De zus van Bobbie woont in Rotterdam schreef hij.
Gelukkig is het met de foto(s) in orde gekomen en Jetty kan zich er, ondanks het verdriet na al die jaren, bij neerleggen.
En al deze reacties kunt u onder het verhaal over Dansschool Koehof terugvinden.
Dansschool Koehof
Anneke Koehof
Dansschool Koehof Linnaeusstraat .
Foto: Beeldbank Amsterdam
Op 18 oktober 1967 stond er een berichtje in de krant dat Tineke Beudeker en Wouter Groeneweg op hun huwelijksdag een auto-ongeluk kregen en allebei in het ziekenhuis belandden. Het huwelijk werd gesloten in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis.
Het bericht is te vinden bij Huwelijk in het ziekenhuis .
We zouden het leuk vinden als deze mensen anno 2015 zouden reageren zodat we zouden kunnen vragen hoe het hun die dag verder was vergaan. Helaas zonder resultaat tot afgelopen week toen via FB Tineke reageerde en een foto van het bruidspaar in het ziekenhuis stuurde.
Weer een succesje door toedoen van FB van het Geheugen van Oost.
Jo Haen
Reactie van de bruid:
Het was een gekke dag, dat wel. Maar toen we getrouwd waren ging mijn kersverse echtgenoot weer linea recta naar het Weesterpleinziekenhuis. Hij werd niet lang daarna ontslagen.
Veel feestjes waren er niet, het was een rare tijd.
Ik heb daarna nog 3 maanden in het OLVG gelegen en daarna 1 jaar moeten revalideren.
Ach ja, het is zoo lang geleden. Alleen de foto's zijn er nog.
Groetjes,
Tineke Beudeker
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
Bruiloft ,
Foto: Tineke Beudeker
Ria Bomers, al 50 jaar wonend in California en afkomstig uit de 3e Oosterparkstraat, tikte eens Animo in op haar pc. Haar vader, Gijs Rikkelman, was jarenlang verbonden aan de club o.a. als trainer van de junioren. Van beroep was hij metselaar, hij bouwde het kantinegebouwtje dat tot voor kort nog als clubgebouw van de hockeyclub Athena in gebruik was maar nu is afgebroken.
Ze ontdekte via de pc onze Animo-pagina in de voetbalrubriek en was meteen dolenthousiast. Afgelopen week is ze in Amsterdam geweest en heeft ze met ons kennisgemaakt. Hieronder volgt haar verslag.
Mijn geweldige leuke en interessante ontmoeting met Jo Haen- van Langen en Ron de Wit van "Geheugen van Oost"
Op de computer maakte ik kennis met het Geheugen van Oost. Door deze website kwam ik in contact met Jo. Het was zo geweldig om te lezen over de buurt waar ik was geboren, naar school ging, speelde en opgroeide. Mijn vader was een trainer voor junioren van de voetbalclub Animo. Waar hij ook een nieuw clubhuis had gebouwd en een brug over de sloot. Ron de Wit schrijft over Animo en andere clubs in die buurt.
Ik heb met Jo gelopen op de plaats waar het clubhuis en brug was geweest. Het was wel wat emotioneel maar ik voel me gelukkig dat ik daar ben geweest na zoveel jaar. Ik heb zelfs een steentje meegenomen. Daarna zijn wij naar de 3e Oosterparkstraat 48 gelopen, het huis waar ik geboren was stond er niet meer. Nieuwe mooie huizen zijn er voor in de plaats gekomen, ook weer nummer 48 .
Dit is zo leuk, ik heb door Jo Haen ook mijnheer Hartog ontmoet. Hij heeft voor vele jaren een kleine bakkerij die heerlijk volkoren brood bakt en waar mijn moeder en veel mensen uit heel Amsterdam kwamen om dit brood te kopen. Nu de winkel is wat groter en mijnheer de Hartog komt af en toe helpen en kijken of alles goed gaat. De bakkerij is zeker ouder dan 60 jaar en het brood nog steeds verrukkelijk! Ik heb een broodje meegenomen naar California en er van gesmuld.
Het was geweldig leuk om deze man weer te ontmoeten!
Het was een prachtige dag Jo en Ron
Mijn hartelijke dank! Ik zal die dag nooit vergeten!
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
De plek waar eens het clubgebouw van Animo stond. Ria bij het paaltje met het QR-bordje over voetbalclub Animo. .
Foto: Jo Haen
Met Ron en Jo in de kantine van Fortius op Sportpark Voorland/Middenmeer. .
Foto: Jo Haen
In de bakkerij in gesprek met Wim Hartog, 92 jaar, en still going strong! .
Foto: Jo Haen
Onder het gedicht van Laurens Windig over de Kramatweg noemde hij een aantal namen uit zijn jeugd die hij nooit zou vergeten waaronder Rinus Luster.
Johan de Joode deed daarop (10 juni 2014) een oproep over deze man op onze site en zodoende kwam hij in contact met een halfbroer van hem.
Op 10 mei plaatste Piet Hein Porcelijn onderstaande reactie op deze site.
Familie van Rinus Luster gevonden.
In 2014 heb ik dankzij deze site kennis gemaakt met mijn halfbroer. Hij en ik hebben dezelfde vader, Rinus Luster van de Kramatweg (67). In 2011 had ik de naam van Rinus gevonden bij het bericht van Laurens Windig. Johan plaatste in juni 2014 een oproep bij dit bericht om meer informatie over zijn/onze vader. Een hele bijzondere gebeurtenis als je van elkaars bestaan niet weet.Piet Hein Porcelijn
Geweldig, dat via het Geheugen van Oost familieleden elkaar gevonden hebben.
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
Kramatweg
Nog een opvallende zoektocht die tot een goed einde is gebracht.
De heer Arbeid van het Joods Historisch Museum zocht de eigenaren van Maison Eau d'Or. Hij stuurde een foto mee waarop vaag een huisnummer was te zien. De trap naast de winkel bracht mij op het idee dat het een winkel onder de luifel in de Linnaeusstraat moest zijn.
Ik schakelde onze speurneus Leon de Laat in die ook op zoek ging en met goeie informatie kwam. Ook het JHM zocht door en uiteindelijk werd de eigenaar gevonden: Isaac Hartog (1884/1937) gehuwd met Sara de Vries (1885/1943). Hun zoon Joseph Hartog woonde later in de Newtonstraat.
De heer Arbeid bedankte het Geheugen van Oost en zal, als alle informatie en foto's verwerkt zijn, ons een link sturen zodat wij het item kunnen opnemen in onze winkelrubriek op het adres Linnaeusstraat 213..
Met speciale dank aan Leon de Laat.
Jo Haen
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
Maison Eau d'Or Linnaeusstraat .
Foto: Joods Historisch Museum
Linnaeusstraat 213 - 2014 .
Foto: Jo Haen
Marcel Freijters las op de site van het Geheugen van Oost het verhaal van de melkwinkel ‘Volta’ op het Archimedesplantsoen, zag mijn naam daarbij staan en mailde het volgende:
"Ik zag dat u een stukje over de betreffende melkzaak heeft geschreven.
Ik vraag mij af of Reina Schuurman nog leeft of dat er nog kinderen van haar leven, want omdat ik veel oude spullen verzamel krijg ik links en rechts nog wel eens spullen die ergens van een zolder af komen, en op die manier ben ik in het bezit gekomen van privé-correspondentie van de moeder van Reina Schuurman naar haar vader uit de oorlogsjaren.
Misschien dat ik nog iemand uit de familie blij kan maken met deze prive stukken.
Ik heb Reina gebeld, ken haar persoonlijk, ze vond het geweldig maar begreep er helemaal niets van. De volgende dag is ze naar Marcel toegegaan en trof daar een stapel brieven en papieren uit de 2e W.O. aan, afkomstig van haar ouders. Ze was ontzettend verrast, had deze brieven enz. nog nooit gezien en het is nog steeds een raadsel hoe dit bij Marcel terecht is gekomen. Hij weet het zelf ook niet meer, is wel een grote verzamelaar van van alles en nog wat. Reina vermoedt dat bij een verbouwing van haar vroegere ouderlijke woning deze papieren tevoorschijn zijn gekomen. Ze lagen misschien in een verborgen kastje.
Om kort te gaan: ze heeft alles meegekregen en begon thuis natuurlijk meteen te lezen. Haar vader heeft in de oorlog een tijdje in de gevangenis gezeten wegens verboden bonnenbezit, die hij samen met een collega melkboer op de kop had weten te tikken. De correspondentie is uit die periode.
Verbazingwekkend en geweldig dat het Geheugen van Oost tot deze successen heeft kunnen bijdragen. Met dank ook aan Leon de Laat
Jo Haen
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
De brieven en de papieren van de ouders van Reina .
Foto: Jo Haen//
Op 16 november 2010 (!) plaatste Rob van Maurik een oproep met de volgende inhoud:
"Wij hebben thuis een houten 'scheepskoffer' op naam van kapelaan J. Buchel, met als adres Krugerplein 11, driehoog Amsterdam. Wij zouden graag meer willen weten over deze kapelaan: wie kan ons daar meer over vertellen?
Op 1 oktober 2014, dus 4 jaar later (!) las Gerda van Straalen-Buchel de oproep, en meldde ons het volgende:
"Ik zou graag in contact komen met Rob van Maurik.Hij gaf aan een scheepskoffer in zijn bezit te hebben op naam van J. Buchel. Mijn vader heeft 4 jaar in Indië gediend.
Ik vraag mij nu af of dit de koffer zou kunnen zijn die mijn vader op zijn reis naar Indië heeft vergezeld. Als dit zo is, zou dat voor ons als kinderen van grote waarde zijn."
Nadat er contact was geweest ontvingen we het volgende mailtje van Gerda:
"Hierbij wil ik u melden, dat na contact met Rob van Maurik, het inderdaad ging om de koffer die mijn vader in 1946 heeft meegenomen toen hij voor 4 jaar moest " dienen" in Indië.
Rob dacht dat de letters kpl. op de kist stonden voor kapelaan, maar dit blijkt uiteindelijk korporaal te betekenen....
Inmiddels heeft Rob afstand gedaan van de koffer en staat hij in onze hal.
Ik ben er uiteraard heel erg blij mee.
Ik ben nu het verhaal van de kist aan het opschrijven en wil die, samen met alle mails en foto's in een enveloppe in de kist doen, zodat het verhaal niet verloren gaat.
Nu heb ik nog een vraag aan jou: is het mogelijk om de oproep te ontvangen waarin Rob van Maurik op 16-11-2010 een oproep heeft gedaan over de scheepskoffer. Ik zou die graag bij de rest van de informatie in de kist willen leggen".
Wat een ongelooflijk verhaal
Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.
De hutkoffer .
Foto: Gerda van Straalen-Buchel
Jo Haen - van Langen