Ik vertelde al dat Maurits Dekker een politieke individualist was, wel iemand met het hart op de juiste plaats. Hij had ook het hart op de tong. Ik weet nog goed dat hij bij ons thuis kwam (wij woonden aan de Amstellaan) en verteld over zijn nieuw boek. Dat boek was de roman “Mordje de Jood”. In dit boek schreef hij aanvankelijk ook over de SA’ers (Sturmabteilung. Hij vertelde toen dat zijn uitgever, de firma Bruna, hem dringend had verzocht de naam SA’ers te schrappen. Het beschrijven van hun wandaden, hun misdaden, zou door het bevoegd gezag weleens als beledigend kunnen worden opgevat. De Nederlandse autoriteiten waren van mening dat Hitler Nederland geen haar zou krenken. Onze neutraliteit ten aanzien van nazi-Duitsland zou niet worden geschonden. Een ieder die iets negatiefs over Hitler of Duitsland zou schrijven kon worden vervolgd wegens belediging van een bevriend staatshoofd.
Maurits Dekker was dan misschien wel tegendraads, maar in dit geval willigde hij het verzoek van de uitgever zonder al te veel morren in. Hij veranderde SA’ers in WC-mannen. Een naam die overigens goed paste bij hun bruine uniformen.
Maurits was erg tegendraads, hij had ontzettend veel lef. Gedurende de oorlog heeft hij ondergedoken gezeten. Hoeveel lef hij ook had en hoe tegendraads hij ook was, hij wist ook wanneer hij zijn mond moest houden. Hij was echt niet gek, hij liet zich niet pakken.
Dat hij ‘gemengd gehuwd’ was met een niet-joodse vrouw beschermde hem wel voor een deel. Maar het was absoluut geen garantie dat hij niet opgepakt had kunnen worden.
Naschrift
Maurits Dekker is ‘in vrijheid’ overleden op 8 oktober 1962.
Voor een overzicht van zijn leven en werk, ga naar: biografie of naar: schrijversinfo.
Lees ookOver Maurits Dekker (1)