Frits Slicht
Watergraafsmeer heeft al heel lang te maken met water. Ontstaan uit water, bedreigd door water en overspoeld door water. Niet zo verwonderlijk dat er in de loop van de eeuwen meerdere verordeningen zijn opgesteld ter bescherming van de Watergraafsmeer.
Eén van de oudste verordeningen is die van 9 november 1675. Ik vond deze verordening geheel toevallig in de een krant uit 1915. het gaat hier om: De Kleine Meerbode van zaterdag 14 augustus 1915. In de inleiding schrijft de journalist:
“Dat onze gemeente, van oudsher, steeds door water omringd, en …. bedreigd werd, mogen we vrijwel als algemeen bekend veronderstellen.”
Zo ook in 1675, nu door een doorbraak van de Diemerdijk. Deze dijk die liep langs de Zuiderzee, van Amsterdam tot Muiderberg, werd volgens het artikel: ‘ernstig doorbroken ten gevolge van een ongekend hevigen watervloed’. De Watergraafsmeer werd deze keer gespaard, maar ‘de oude landen’ werden danig geteisterd door het water.
Vandaar de oproep om bijeen te komen aan de ‘Houtewaelder Brugh’ (nabij Zeeburg) om de dijk te versterken en te verdedigen. De oproep kwam van de ‘Heeren Dijck-Graef en Heemraden’.
Zo werd o.a. besloten dat overtredingen in de toekomst zwaar zullen worden gestraft. Overtredingen als het doorgraven van dammen zullen worden bestraft met: ‘de boete van ses ghuldens’. Lijfstraffen zijn er voor het weghalen van planken of palen uit de dijken. Maar ook aan opbouwend werk wordt gedacht. Zodra er sprake is van gevaar dienen de omwonenden, niemand uitgezonderd, zich te melden met hun gereedschappen. Maar ook hier wordt weer gedreigd met straffen.
Of het allemaal heeft geholpen? Misschien tijdelijk, maar zeker is dat er in later jaren opnieuw verordeningen verschijnen, opnieuw ook weer met de dreiging van straffen.
Zie hiervoor de verhalen over: ‘Een oude Keure’.
