Frits Slicht
Verzet
Van de zorgen en angsten van de volwassenen had je geen idee. Mijn ouders zaten beiden in het verzet. Thuis lagen er wapens onder de vloer. Mijn moeder vervoerde wapens in een bordkartonnen kinderwagen. Mijn broertje er bovenop ik er naast en mijn vader met een geladen revolver er achter. Zij leefden met de angst om gepakt te worden en altijd de vraag: ‘Waar haal ik eten vandaan?’.
Wakker worden op 5 mei 1945
Dan komt de dag dat ik ’s morgens uit mijn bed gehaald wordt en mijn moeder zegt: “Chris je moet eens buiten gaan kijken. Het is feest en overal hangen vlaggen.” Op de één of andere manier (waarschijnlijk via het verzet) hadden ze chocoladevlokken gekregen. Ik kreeg in ieder geval een puntzak vol met geraspte chocola mee. Buiten was een groot feest aan de gang. Inderdaad overal vlaggen. Laag overvliegende vliegtuigen waar je niet bang voor hoefde te zijn. De oude man die om de hoek altijd om een ‘kleinigheidje’ vroeg zat, zoals gewoonlijk, op de stoep in een portiek. Ik ben op hem afgestapt en heb hem een handvol van mij chocola gegeven. Een paar dagen later op de eetschool kregen we ‘Rode Kruis eten’. Een soort stamppot van aardappelen en kool. Ik kan me niet herinneren ooit lekkerder gegeten te hebben. Bevrijdingsdag is voor mij de ontsnapping aan duisternis honger, ellende en onderdrukking. Ik vind chocoladevlokken trouwens nog steeds lekker.