De beroemdste patiënt van het Burgerziekenhuis

Slordig geschreven

In de eerste alinea staat "De chauffeur daarvan werd gedwongen de schuld op zich te nemen en kreeg geen schadevergoeding".

Daarna staat er: "Ze kregen de schade aan de zandwagen binnen een week betaald." en  "Een marechaussee had echter wel een duplicaat van het rapport en daardoor kwam de waarheid toch aan het licht en werd Dirk Sweeres door de prins gerehabiliteerd."

Dus de zin in de eerste alinea suggereert iets dat verderop geheel onderuit gehaald wordt. Erg slordig werk. 

De eerste vlek op Bernhards blazoen

Bron: Het Parool 24 december

Nog een beroemde patiënt van het Burgerziekenhuis

Ik dacht altijd dat Johan Cruijff in de Akkerstraat 32 was geboren maar ik werd door Rene Scholte van http://www.mokums.nl erop geattendeerd dat Hendrik Johannes Cruijff is geboren op 25 april 1947 in het Burgerziekenhuis in Amsterdam.
Dus nog een beroemde patiënt in het Burgerziekenhuis.

Gr.,
Ron

----------------------------------------

Een klein stukje uit het boek Paleis voor alle burgers dat is geschreven door Wim de Wagt.

Bekend is dat Nederlands beste voetballer aller tijden, Johan Cruyff, ter wereld kwam in het Burgerziekenhuis.
Weinig mensen weten echter dat hij later nog wel eens terug is geweest voor een consult.
Coby: "Hij kwam met hoofdpijnklachten bij de neuroloog. Hij was toen al een beroemde voetballer. "Wat doe je voor beroep ?" vroeg de neuroloog. "Voetballer", zei Johan. "Dan moet je maar niet meer koppen, " zei die arts.'.

De beroemdste patiënt van het Burgerziekenhuis

Het verslag uit het boek "Een periode uit het leven van Eduard Cornelis de Baat" dat een eerbetoon is aan alles wat hij heeft meegemaakt.
11 juli 1919 - Eduard Cornelis de Baat - 6 februari 1985

Op een morgen om 7 à 7.30 uur was het nog erg donker. We stonden met drie geladen wagens te wachten tot de wachtsman het sein gaf, dat we konden oversteken. Dirk, Teun en ik. We zagen alle vier, heel in de verte, op de Merwedebrug lichten aankomen. In de ervaring die we hadden, kon je dan nog makkelijk oversteken. Als je dan al in je vierde versnelling zat, kwamen de auto’s je voorbij snorren. Maar deze keer !?
Dirk kreeg het sein om over te steken, is al aan de rechterkant van de weg, en is al in de derde versnelling geschakeld, dat hoor je en zie je. Die lichten zie je met grote snelheid aankomen, die auto maakt geen passeerbeweging, en Beng !!! achter op de zandwagen. Door de grote schok valt er zand op de motorkap die helemaal opgekruld is. Nog hun behoud geweest, denk ik.

M’n vader en H.Lust waren die morgen ook al vroeg op het werk. Wij allen rennen op het ongeluk af, met pikhouweel en sloopijzers. De man die naast de bestuurder zat kregen we vrij gemakkelijk eruit. Hij zat met z’n knieën bekneld onder het dashbord en met z’n kop tegen de voorruit. De bestuurder had het stuur op z’n schoot. Het verwrongen portier hebben we opengekregen en de bestuurder met z’n passagier in de berm gelegd. De wachtsman met z’n rode licht en vlag ernaast gezet. Een van de vrachtwagens werd om een dokter gestuurd en een ander, die toch langs de Kruislaan moest, ging de marechaussee waarschuwen. Intussen had Teun het kenteken herkend, L 33500, als de auto van Prins Bernhard. We gaan kijken, en ja hoor, het was een extra schok. Het was ineens een bijzonder mens als slachtoffer. De spoorwegman die er vlakbij woonde en naar het ongeluk kwam kijken, haalde toen dekens en kussens van huis. Dr.Balfoort was direct met de vrachtwagen meegegaan en zat zich onder het rijden door nog aan te kleden. Toen na enkele minuten de marechaussee ook was gearriveerd, lag het hele werk stil. Het was afgezet door de marechaussee. En daar stonden we dan, omringd door de politie, als de moordenaars van het Koninklijk Huis.

De Prins en z’n medepassagier werden naar het Burgerziekenhuis vervoerd. Voor de duur van het werk werd de marechaussee ingezet. Scheelde ons weer een wachtsman. Na een klein uur kwam de eerste minister Slotenmaker de Bruine met een hoge Piet van de marechaussee even kijken hoe het ongeluk kon gebeuren. We hoorden ze zeggen: “Je weet hoe hij is, veel te hard rijden, een afgehapt krentebroodje in z’n zak, de radio hard aan, en te laat voor een afspraak om te jagen. Hij zou samen met Hofjager v.d.Spek gaan jagen.

Vader en Lust hoorden dat hen zeggen, gaan erop af en zeggen: “Juist, mijne Heren, zo is het precies niet onze schuld, maar van hem. Hij heeft niets gezien, zelfs niet geprobeerd om uit te wijken, geen remsporen, niets. En dit alles onder getuigen van ons allen die hier staan. We gaan weer rijden, en jullie regelen het verkeer maar verder. Kom op jongens, in de wagens en rijden”!

Niemand hield ons tegen. Nu stonden de marechaussees het verkeer te regelen en wel zo, dat wij als vrachtwagens voorrang hadden. Dat was even goed. Konden we de verloren uurtjes weer inhalen. Eigenlijk is m’n vader nog de redder van Prins Bernhard en v.d.Spek geweest. De blauwe walm sloeg al uit de auto, toen m’n vader er nog zand op gooide, anders had hij nog in de fik gevlogen. Maar kort en goed, binnen een week werd de schade die wij hadden, betaald. Het werk ging in z’n oude ritme verder. En de boer, hij ploegde voort.

25 Jaar lager kwam het boek uit dat Koningin Wilhelmina geschreven heeft. “Eenzaam maar niet alleen”. Daar komt ook de beschrijving in voor van het ongeluk van haar schoonzoon Prins Bernhard. Daarin wordt genoemd de oorzaak, een dronken chauffeur. Een van de journalisten van de Telegraaf ziet er brood in om uit te zoeken wie die chauffeur geweest is. Het was Dirk. De journalist vroeg of het waar was, dat hij op de vroege morgen al dronken was. Dirk stoof op en beriep zich op het indertijd opgemaakte rapport van de marechaussee. De journalist vond dat Dirk dan moest gerehabiliteerd worden. Dirk zelf vond dat niet nodig en zei: ‘Wat heb ik aan al die soesa, het kost alleen maar tijd en je eigen geld”. Nee, dat zou de Telegraaf wel betalen, als Dirk maar z’n medewerking verleende.

Zo gebeurde het dat Prins Bernhard werd benaderd over de verkeerde indruk die het boek had gegeven, over die chauffeur van de bewuste vrachtwagen. Zulke dingen hoorden rechtgezet te worden. Dit vond de Prins ook. Maar het indertijd gemaakte rapport kwam niet boven water. De districtscommandant verwachtte grote moeilijkheden met de Prins ook voor hemzelf. Zo bezocht hij ons kantoor en stelde zich voor als de toen in functie zijnde marechaussee. Hij verstond de kunst om ons aan het praten te krijgen, over alles wat we nog wisten van dat ongeluk. Hij vond het erg interessant wat wij hem vertelden. Hij had van alle rapporten die hij belangrijk vond, duplo’s gemaakt voor zichzelf. Als het originele rapport niet boven water komt, zal ik zeker ter verantwoording worden geroepen. Nu heb ik mijn duplo’s nog en nog bestaande getuigen ook.
Zo werden we 25 jaar na het ongeluk er nog mee geconfronteerd. Dirk Sweeres is door de Prins gerehabiliteerd.
Zo is er van ieder werk wel wat te vertellen over wat ikzelf heb beleefd.

Prinses Juliana was in verwachting van de eerste baby, toen Prins Bernhard in het ziekenhuis lag. De eerste week hebben zij en Koningin Wilhelmina in het Burgerziekenhuis gewoond. De Prins herstelde voorspoedig.