Samen met haar vriend Jarik bewoont Elske een etagewoning in de Indische Buurt. Ze leerden elkaar kennen in Groningen waar beiden geschiedenis studeerden Op het moment dat de scriptie moest worden geschreven, zijn ze naar Amsterdam verhuisd. Elske hoopt hier werk te vinden maar maakt zich een beetje ongerust of dit wel gaat lukken.
Elskes' liefde voor geschiedenis begon al in haar ouderlijk huis.Haar vader heeft dezelfde studie gedaan en bracht zijn liefde voor het vak op haar over. Ze leest graag historische romans van Hella Haasse en in haar huis hangen oude buurtprenten aan de muur. Ook houdt zij van reizen. Ze bezocht meerdere landen in Europa, Azië en het Midden-Oosten.
Het wonen in Oost bevalt haar goed. Ze shopt graag bij de kleine middenstanders in de Javastraat, die nog tijd hebben voor een praatje en vindt de prijzen ook meevallen. Om wat meer contact met de buurt te krijgen, heeft zij zich aangesloten bij Het geheugen van Oost. Haar buurt ervaart zij als veilig; behalve het in de fik steken van een brommer bij haar voor de deur is er niks ernstigs gebeurd. Wel heeft ze ideeën meegekregen dat Amsterdam een onveilige stad zou zijn.
Na het schrijven van haar scriptie (waarin zij onderzoekt of de methodiek, die historici toepasten om verschillen tussen diverse culturen vast te leggen, ook bruikbaar is om conflicten tussen hen in de toekomst op te lossen) gaat ze samen met Jarik een jaar naar Libanon. Mits het daar op dat moment veilig is. Zíj wil er als vrijwilliger ontwikkelingswerk gaan doen en híj kan er zijn huidige studie, Arabische talen, praktiseren. Elske kan in het Engels communiceren want veel Libanezen hebben in Engelstalige landen gestudeerd. Ze heeft een stille hoop dat uit dit avontuur werk voortvloeit waarmee zij daarna verder kan.
