Kraak en Smaak

Aan een woning komen.

Verteller: Djana Sibarani
Dapperbuurt

Een kraakhuis met een gevarieerde groep buren.

Affiche kraakspreekuur Foto gemaakt door Dineke Rizzoli 2012

Affiche kraakspreekuur Foto gemaakt door Dineke Rizzoli 2012

Alle rechten voorbehouden

Kraak en Smaak.

In 1979 vertrok ik van mijn zolderkamer in de Rijnstraat naar een (kraak-)woning aan de Tweede Oosterparkstraat. Wat een ruimte ! Het onderkomen op zolder was niet eens heel krap geweest, maar een complete étage voor mijzelf betekende een ongekende luxe qua vierkante meters ! Verder had ik toen niets behalve mijn viool en een complete encyclopedie, maar juist daardoor beleefde ik de woning als ruim, licht, ja riant. Een enorm glaskrat van de nabije glashandel deed dienst als bedbodem en een lage pallet (1 bij 1) als eet-, schrijf-, lees- en salon-tafel. Later kwamen er nog een sloophout stellingkast en een rechtopstaand glaskrat bij.
De drie aaneengesloten panden die naast het mijne lagen, werden bewoond door een mooie verzameling creatievelingen met allerhande achtergrond en nationaliteit, maar select ! Vergis u niet. Ze waren zo select, dat ze de buren op de eerste verdieping met zorg vervulden. Zo waren er enige Honga(a)r(s)en, Italia(a)n(s)en, een Vlaming uit de buurt van Antwerpen, een Canadees, maar hij woonde een paar panden de andere kant op, een wat zuidelijke Nederlandse, een Duitse, nee het werden er 2, een halve Libanees en een Gelderse (ikzelf), en op een zolder nog een meneer die wij ‘Poppetje’ noemden. Hij behing namelijk zijn muren (buiten op de gevel) met allemaal poppen , heel veel poppen. Ook besteedde hij dagelijks enkele uren om bewapend met een bezem de stoepen rond het hele blok schoon te vegen. Hij was waarschijnlijk het ‘bekendste gezicht’ (BG) van de straat. En wie voor hem openstond kon kennis nemen van interessante kritische vertogen over de samenleving die schuilgingen onder het enigszins warrige uiterlijk van Poppetje.

Mijn woning lag op de 2e verdieping. De Vlaming die ik kende van acrobatiek, dans- en mime workshops en ook Grotowski-trainingen ( vanuit de context van het ‘Festival of Fools ‘) had mij erop opmerkzaam gemaakt dat die woning leegstond…"Misschien kun jij die kraken,
op de 1ste wonen nog gewone huurders. Ga maar even langs !”
“Goedemorgen. Ik heet Djana. Bent u nog echte huurders ? En staat de woning op de 2e verdieping nu leeg ? Ik zoek namelijk woonruimte want ik wil bij mijn nieuwe hospes weg. De oude is pas overleden en deze man was zijn kostganger, maar hij lijkt mij niet zo aardig. Hij keek niet naar mijn hospes om terwijl hij toch allang bij hem in huis woonde.”
"Oh, ja." En na een snelle monstering van mijn persoon: "Nou, liever dat jij hier gaat wonen dan van die types zoals hiernaast. Weet je wat je doet? Hier heb je het nieuwe adres van onze vroegere buren. Ik denk dat ze vast nog wel een oud reservesetje van de sleutels hebben. Wacht, ik bel ze eerst even op ".

En zo ging ik op zoek naar de sleutels die mij wonderlijk genoeg ter hand werden gesteld.
Al met al toch wel met ‘sympathie voor het kraken’, vermoed ik. Maar, eerlijk gezegd heb ik niet direct verteld dat ik met ‘die types van hiernaast samenwerkte in een pittige multimedia theatergroep.

Alle rechten voorbehouden

493 keer bekeken

Djana Sibarani

kraak en smaak

hoi, geachte redactie,
wat ik niet had vermeld: dit verhaal speelt zich af in de 2e Oosterparkstraat (Oosterparkbuurt); periode voorjaar 1979 - zomer 1981. hartelijke groet, djana.