De Muiderkerk, destijds lommerrijk gelegen in het groen

Abe Abe Abe

De opa van Sjaak Zwart stond dicht bij de Wijttenbachstraat met zijn haringkar. Hij was een groot fan van Abe Lenstra. En riep dan als Abe weer gescoord had luidkeels: Abe, Abe, Abe wat een voetballer Abe Lenstra. Soms als er een wedstrijd was gewonnen ( weet niet meer welk elftal) deelde hij gratis haring uit. Maar de dag erop waren de haringen wel duurder om het verlies van de gratis haring terug te verdienen…

De opa van Sjaak Zwart

Ja de opa van Sjaak Zwart stond op de hoek van de dapperstraat/ Pieternielandstraat voor de winkel van Duveen.zelf heb ik 23 jaar in de 2e van Swindenstraat gewoond.wij keken uit het keukenraam op de klok van de Muiderkerk om te kijken hoe laat het was.

Zure bom bij de haringkar

Als ik het goed heb stond de opa van Sjaak Zwart, (bekende voetballer) met een haringkar op de Dappermarkt. (Ik woonde als kind/tiener in de Von Zesenstraat 46,mijn ouders hadden daar een koffiehuis)mijn vader had ook zijn werk, was de hele week in Zeeland aan het werk en als hij op vrijdag rond 5 uur aan kwam op het Muidenpoort station kregen mijn broer en ik een “zure bom”, bij de haringkar van zijn opa.

Eerste Van Swindenstraat bakker Meijsen

Wij woonden op 82 in de Eerste Van Swindenstraat. Op 5 december zat Sinterklaas en en Zwarte Piet bij de opticien bij ons aan de overkant. Je kon dan op de foto, op schoot bij Sinterklaas. Ik herinner mijn vriendje Stefan, zijn moeder werkte bij Nooy. Ook Ruud.

Ik speelde ‘s avonds altijd op straat en ik zie bij mooi weer nog de mensen in de straat uit het raam hangen ( armen over elkaar). De buren waren ome Sjors en tante Frieda. Je noemde de buren toentertijd oom en tante. Tot groot verdriet van mijn moeder werd het blok waar zij woonde afgebroken en zij verhuisde naar de overkant in een nieuw appartement. Voor het eerst had zij warm stromend water en een douche. Toch ging mijn moeder alleen op zondag uitgebreid onder de douche. Ze was zo gewend zich bij de kraan te wassen. Het nummer ‘Het oude huis’ van Willeke Alberti heeft ze vaak gedraaid en dan keek ze met spijt naar de overkant. 

ik herinner mij ook elk jaar de finish van het wielrennen en daarna het grote feest op de Dappermarkt met artiesten. De finishlijn liep precies voor ons oude huis. Een hele happening toen. Ook haalden wij op zaterdag op de Dapperstraat de Revue en de Panorama in een kelderwinkeltje. De man had een scheve mond. Ik mocht dan wat kleurpotloodjes uitzoeken. Ook gingen we regelmatig naar de wasserette en we telefoneerden in de telefooncel op de Dappermarkt. Dan stond je in de rij. De kolenboer die met veel zakken kool naar de zolder liep ( al die trappen) en de glazenwassers met hun lange ladders waar ze op grote hoogte de draai maakten brrrrrr.....

Prachtige tijd ondanks dat we het niet breed hadden. Ik koester mijn jeugd in Oost. Superleuk de verhalen te lezen. 

Van Swindenstraat

De Herinnering aan de Van Swindestraat 

aan de Overkant van de Van Swinden Bioschoop  ( Zie  Foto boven ) Op de Hoek ,stonden altijd een Groep Jongens uit de Buurt  ( Ik dacht dat de Winkel Bervoets was )

Altijd lachen op de hoek ,en als je iemand zocht  daarvaltijd aanwezig ,Ik Herrinder mij

Jan Tromp de Kunstfluiter , Loekie  Koegler, Hans Huibricht ,Gerrit de Groot , Co Prins de Voetballer ,Ene Rinus ,die op een Davidson reed ,Ineens denk ik ( Ja soms ) ik weet alleen maar 1 Meisjes Naam , Willy uit de Von Zesenstraat 

Iedere zaterdag naar de Film  Van Swinden Theater of de Bio  Middenweg of National ? In. de Lineusstraat ,en als de Film tegen viel  de Koggelflessjes ( met Stuiter !) over het Balcon naar beneden  Gek dat aldie verhalen zomaar opkomen ,als weer iets leest op DIE Gewelldige Site        AMEN 

Orgelstudie in de Elthetokerk

Steeds als de koster(es) me binnen liet rook ik het: hier werd veel met boenwas gewerkt. In de kerk klom ik naar de speeltafel met wippertjes en knopjes rond 2 rijen toetsen en 1 rij beneden voor de voeten. Behalve de gebruikelijke orgelklanken kon ik ook bellen laten klinken en ik meen een xylofoon, uit het orgel dat tegenover mij hing aan de andere kant van de kerk. Prachtige uren doorgebracht. Het unieke instrument staat nu opgeslagen in het Pianolamuseum in afwachting van geld om het weer te laten klinken. Wie oh wie?

Wat leuk

wat leuk om te lezen over het vertellen van Rinus Brinkhuis.

ik ben een dochter van zijn tweelingbroer Jan Brinkhuis en Annie Brinkhuis-Hardlooper.

en ik ken de verhalen van de Elthetokerk.

mijn ouders hebben volgens mij voor de kerk in het jongerenwerker gezeten.

mijn grootouders Stien en Henk Hardlooper woonden in de 1e Atjehstraat, en daar was ik heel vaak in het weekend of in vakantie's.

mijn herinneringen aan deze periode zijn. Warm en gezellig.

de warme bakker op de hoek.

de treinen die vanaf het Muiderpoortstation kwamen of heengingen.

de ijscoman door de straat, of de haringkaken met die heerlijke grote Amsterdamse uien en pekelbommen.

de fietsenstalling.

lekker onbezorgd spelen op straat of bij de bosjes tegen de spoorbaan aan.(schuine helling)een straat verder een dubbellikker (waterijsje)kopen voor 10 cent, of snoep.

de familie O' Brian op drie hoog aan de overkant, waar ik bevriend was met hun dochter.

lekker met Oma naar de Dappermarkt.

het Tropenmuseum.

kortom, een supertijd om op terug te kijken.

Kerst in de Eltheto kerk

Zondagschool Hulpe Gods hield daar de kerstvierin met als hoogte punt het Kerstverhaal,verzonnen en verteld door Rinus Brinkhuis, waarvan verteld werd dat hij het verhaal soms ter plekke verzon. Ieder jaar wist hij weer een zielig verhaal te vertellen waar jong en oud de tranen van in de ogen kreeg en daar werd nog lang over gesproken als je door de sneeuw terug naar huis liep. Zeeburgerdijk 61 in mijn geval. Fijne tijd

Herinneringen

Al die winkels in de 1e v. Swindenstraat kan ik mij nog herinneren. Vanuit de Elthetokerk brachten wij in de maand oktober fruitmandjes naar zieken en bejaarden. In deze kerk vierden wij met onze school kerstmis. Ik heb nog heel kort op de Sparrenweg gewoond en daar hadden wij inderdaad nog een bedstede die wij als garderobe gebruikten.

de tijd gaat snel

wat een prachtig verhaal.Ik kan mezelf erin vinden.In die tijd speelde ik vaak in de buurt van de markt. In de wagenaarstraat heb ik rolschaatsen geleerd.Daar woonde ook een paar vriendinnetjes van mij oa
Fia de Jong wiens vader een renault had gekocht waar ik m n ogen op uitkeek zo mooi vond ik dat. Ook speelde ik daar vaak met mijn vriend Peter Taphoorn die bij mij in de klas zat op de lagere school in de van swindenstraat.Ook voetbalde ik vaak met Martin Groenestijen op het Bodencentrum tegenwoordige Roomtuintjes.Het was in de tijd van vrede en gezelligheid. Iedereen was blij met wat hij of zij had dat is tegenwoordig wel anders!Je hoort er tegenwoordig niet bij als je geen twee ton schulld hebt bij de bank om te kunnen pronken met je eigen huis.Ikheb en hele fijne arme (rijke) tijd gehad en denk vaak met weemoed terug aan die tijd daar durf ik best voor uit te komen.Ik zou best weleens een aantal van die mensen nog eens willen ontmoeten!! Maar hoe dat weet ik niet.ik zelf ben geboren in de balisytaat po nr 45 ik heb ook nog fotos uit die tijd.Ik meen gelezen te hebben dat een onderdeel van het geheugen vanOost in de Balistraat nr 43 zit dus naast mijn geboortehuis.Misschien dat ik daar binnenkort nog is langs ga wie weet kunnen ze mij in kontakt brengen met vrienden van vroeger .Dat zou echt te gek zijn.Gr. Henk Cuhfus (zo heette ik vroeger)

Kruidenier de Reuver

Ik ben een kleindochter van Kruidenier de Reuver, mijn opa en oma (wim en rie de Reuver) zijn inmiddels helaas beide overleden. Mijn vader zal ongetwijfeld meer herinneringen hebben aan zijn jeugd in Oost. Ik zal hem wijzen op deze site. leuk! Als er mensen zijn met foto s van de winkel stel ik dat zeker op prijs. Ikzelf was nog erg klein toen ik in de winkel kwam en heb niet heel veel herinneringen aan de Wagenaarstraat.

kindertijd

Ik heb zelf in de Vonzesenstraat 21 daar ben ik geboren in (1946) tot mijn 21 toen ben uit Amsterdam weg gegaan om dat er geen woningen er waren ,nu ben ik al 46jaar getrouwd.ik woon nu in warmenhuizen

1e van swinden straat

geboren in 1954 boven hunkemoller lexis naast de ijssalon kapma en daarnaast had je bervoets stond als kind dan naar de mooie trouwjaponnen te kijken wat een heerlijke jeugd was dat. de dappermarkt daar keken we zo schuin op heerlijk buiten spelen. in het oosterpark waar ik schaatsen heb geleerd op de kleuterschool de clematis gezeten einde van de straat bij het viaduct in de pauze naar de speeltuin bij het bodecentrum melk halen bij kruidenier Reuver en op laten schrijven dat kon toen nog allemaal ons eerste rolschaatsbaan in de wagenaarstraat kortom al die geweldige winkeltjes ik kan ze nog bijna allemaal tv.vilters je eerste singeltje kopen van de rollingstones. De orgelman zaterdags op de hoek dappermarkt van swindenstraat bij Jamin stond altijd iemand met een accordeon. de voddeman kranten wegbrengen in de dapperstraat de schilleman die voorbij kwam 'smaandags met zijn kleine paardje ervoor vrouwen die kleden uit stonden te kloppen op straat de film van alleen op de wereld was bij ons schuin aan de overkant v.swinden theater als dan december was aangebroken de hele winkelstraat al de etalages waren versiert met sinterklaas en zwarte piet ik kan mij er nog zo veel van herinneren kortom het was een super tijd ik heb er tot mijn 18e gewoond en mijn ouders ruim 50 jaar was een en al gezelligheid in die straat

Sion

Ja de Sion dat was nog eens een leuke tijd, daar gingen wij op zaterdagavond naar de disco, dat zal zo rond 1963/1965 zijn geweest, een tijd om nooit te vergeten.

Aardappels op Dapperplein

Ongelovelijk veel soorten aardappels en allemaal lekkere, was te koop in grote kraam met als eigenaar 'Dikke Toon" en z'n vrouw. Ik weet het zo goed want in de zestiger jaren heb ik boven hun gewoond in de Wagenaarstraat.

van swindendwarsstraat

Bob laat jullie oud buurtbewoners groeten.
Na vele omzwervingen geland in Meppel en herdenk jullie allen.

2de van Swindenstraat !!

Ben er in 1950 geboren op nr 32 bij me oma,
en herinner me zeker alles wat bovengenoemde Hilda v.d Brink vertelt ,!!! Komt dan zo´n hoop naar boven als je dat leest over vroeger !!!

De Kleermaker van de zevenhuizen

We schrijven 1953. Als we het hebben over gemeenschapscentra in Oost, dan mag 'Ons Huis' aan de Zeeburgerdijk, zeker niet ontbreken.
Iedereen, klein of groot, kon daar altijd wel iets vinden wat hem/haar aansprak van pantomime tot tafelvoetbal of poffertjes bakken en alles wat daar tussenin zit. Ik zat er trouwens op een knutselclub en heb destijds de vreemdsoortigste bouwsels het daglicht laten aanschouwen. Mij een zorg, ik was van straat en kreeg nog warme thee ook, héérlijk!
Aan de overkant van de Zeeburgerdijk, aan de evenzijde dus, stonden zeven huizen op een rijtje (nrs. 2 t/m 14). En in één van die zeven huizen woonde en werkte een kleermaker. Hoe ik dat weet? Gewoon, omdat hij mij een keer aan m'n oor mee naar binnen had getrokken. De reden? Ik had appeltjes gejat uit zijn tuin. Aan de achterkant hadden die huizen allemaal nog een tuin en die grensde weer aan een slootje wat daar liep. Nou deden wij vroeger veelvuldig aan slootjespringen. Er was niet veel anders te doen en je moet toch wat of je ging naar Ons Huis, maar slootjespringen was spannender.
Op een keer sprong ik zó ver over de sloot, dat ik tegen het tuinhek van bovengenoemde kleermaker kleunde. Aangezien het hek destijds best een restauratiebeurt had kunnen gebruiken, stortte het dan ook met hevig gekraak teraarde en gaf mij zodoende een riant zicht op de prachtigste appelboom die ik ooit in de Dapperbuurt had aanschouwd. De aanblik van een zó goed gevulde ooftboom, deed in mij de hebbert ontwaken en in een ogenblik van jeugdige overmoed, had ik binnen de kortste keren een aantal pracht exemplaren te pakken. Edoch....., de kleermaker was het geraas in zijn achtertuin ook niet ontgaan en had mij, sneller dan ik appels kon plukken en door die bezigheid alle voorzichtigheid uit het oog verliezend, in de kraag gegrepen. Hij nam mij mee naar zijn werkplek en veegde mij danig de mantel uit. Ik werd door hem in een hoek gezet en moest daar voor straf minstens een kwartier blijven staan. In die tijd had je nog respect voor oudere mensen op die leeftijd en deed je wat er gezegd werd. Of ik bang was? Jazeker! De man had het uiterlijk van een Gnoom en kon zó uit de Efteling ontvlucht kunnen zijn, wie weet kon hij wel toveren, dacht ik. Niets was minder waar. De kleermaker was blijkbaar van de eerste schrik bekomen en vond waarschijnlijk dat hij mij erg hard had aangepakt, hij begon zomaar te vertellen over zijn werk als kleermaker en dat hij het achteraf eigenlijk allemaal niet zo erg vond en gaf mij zelfs een kop chocolademelk. Dat kreeg ik thuis niet, want daar was geen geld voor. Gaande weg raakte ik over mijn angst voor hem heen en heb mijn excusses aangeboden voor de overlast, het was al goed zei hij. en liet mij naar huis gaan.
Ik woonde in die tijd in de Pieter Vlamingstraat 96 tweehoog en ik keek vanuit onze woning, over de Pontanusstraat heen, in de achtertuin van de kleermaker. En die tuin bekeek ik vanaf dat incident met heel andere ogen. Het was niet alleen een tuin met een hek meer, maar er woonde ook een mens achter dat hek!
Iedere keer als ik toen van ´Ons Huis´ naar huis liep, keek ik altijd even bij hem binnen en zwaaide naar hem en hij wuifde glimlachend terug.
Later ben ik nog wel eens bij de kleermaker binnen geweest, ook omdat zijn vak mij boeide, maar vooral omdat hij eigenlijk best een aardige, hardwerkende, eenzame man was!