De schoenmakerij van Ger Haije

Hij maakte van een stel voddige schoenen weer iets moois.

1 Fan
Pythagorasstraat, Middenmeer

Mijn vader had van 1937 tot 1973 een schoenmakerij in de Pythagorasstraat nummer 29a.

Ger Haije - ± 1955 .<br />Foto: Ria Smith-Haije

Ger Haije - ± 1955 .
Foto: Ria Smith-Haije

Alle rechten voorbehouden

Naast hem zat Woningstoffeerder Roovers. Voor zover ik weet zat er daarvoor ook al een schoenmaker op die plek. In de papieren uit die tijd valt tenminste te lezen dat mijn vader op 26 januari 1937 aan ene Willemsen de somma van 110 gulden betaalt voor ‘een schoenmakerij en uitpoetsmachine’. Die uitpoetsmachine, waarmee met veel stof en lawaai de nieuwe zolen en hakken werden bijgesneden en – inderdaad - de schoenen gepoetst heeft het tot het einde toe volgehouden.

Daarnaast betaalde hij in 1937 nog een weekhuur van 5 gulden voor een piepkleine werkplaats van hooguit 25 m2. Verwarming zat er niet in. De enige warmtebron was een oliekacheltje!

De schoenmakerij was begonnen als noodsprong uit de werkloosheid van de jaren ’30 en het schrikbeeld van werkloosheid heeft hem ook altijd in z’n eigen schoenmakerij gehouden, hoewel het, zeker nadat z’n babyboomgezin uitgroeide tot 6 kinderen, bepaald geen vetpot was. In strenge winters als de mensen vooral warme laarzen droegen was er nauwelijks genoeg werk. Ondanks dat, was het altijd voor hem een eer om van een stel voddige schoenen of een kapot gescheurde tas weer iets moois te maken. Ook voor orthopedische aanpassingen kon je bij hem terecht.

Zijn broer Co was een vaste verschijning in de werkplaats en hielp regelmatig mee. Hulp was er ook altijd van diverse jongens uit de buurt die in de hoop op een fooitje de gerepareerde schoenen wegbrachten naar de klanten, maar die ’s avonds - mijn vader werkte altijd ’s avonds door - de werkplaats beschouwden als een gezellige hangplek. Later werden wij kinderen ook ingeschakeld om schoenen te bezorgen. Op de foto mijn zusje Hennie met een papieren schoenenzak onder haar arm.

Eind jaren zestig, begin jaren 70 begon het werk hem zwaar te vallen. Er waren destijds diverse overheidsmaatregelen van kracht om ‘kleine zelfstandigen’ zoals dat toen heette te ‘saneren’ en nadat zijn broer Co was overleden, sloot mijn vader de schoenmakerij en begon met 60 jaar alsnog aan een nieuwe carrière als conciërge aan de Hogewegschool.

Alle rechten voorbehouden

1504 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Ger en broer Co in de werkplaats. De zus van Rendi, Hennie, staat er achter met een papieren schoenenzak - ± 1955 .<br />Foto: Ria Smith-Haije

Ger en broer Co in de werkplaats. De zus van Rendi, Hennie, staat er achter met een papieren schoenenzak - ± 1955 .
Foto: Ria Smith-Haije

Alle rechten voorbehouden
Voor de werkplaats - ± 1955 .<br />Foto: Ria Smith-Haije

Voor de werkplaats - ± 1955 .
Foto: Ria Smith-Haije

Alle rechten voorbehouden
Gerhaije5 .<br />Foto: Ria Smith-Haije

Gerhaije5 .
Foto: Ria Smith-Haije

Alle rechten voorbehouden
Jacobushaije .<br />Foto: Ria Smith-Haije

Jacobushaije .
Foto: Ria Smith-Haije

Alle rechten voorbehouden

5 reacties

Voeg je reactie toe
Cor Koelewijn

Vrijdag zijn ze klaar..

Prachtig 'onze' schoenmaker weer te zien :-)
Als je weer eens langs kwam met oude schoenen was hij altijd driftig bezig. De geur van de lijmen zal ook niet meer kwijtraken. Zie die kwastjes nog voor me. Hij bekeek de oude meuk eens goed die ik had meegebracht en mompelde dan: 'nieuwe zooltjes zeker?'
Wat ons meer verbaasde was zijn ijzersterk geheugen. Hij wist altijd weer onze naam en schreef dat met een krijtje op de oude zolen. 'Vrijdag zijn ze klaar'.
Ik wist altijd al van tevoren dat ze helemaal niet klaar waren. Maar kwam je ze halen dan zei hij: 'o ja... jij komt van nr. 26 he? Hij stond op en ging met jouw probleem aan de slag zodat je ze toch nog mee kon nemen. En inderdaad... in een bruine zak. Leuk om al die foto's te zien!

Gerard Langelaar

Re: Mooie tijd

Folkert:
Wat hebben wij genoten van de hangplek bij Ger. Af en toe kwam "ome" Co langs. Hij woonde op de Linaeuskade en maakte zijn eigen schoenen en at dan pindakoekjes. De lucht van leer en lijm doet mij nog steeds denken aan deze voor ons fijne tijd. Wij woonde in de Pythagorasstraat op nr. 71 en gingen na schooltijd vaak even bij Ger langs om even uit te blazen en schoenen weg te brengen in de bruine papieren zakken waar met sierlijke cijfers de prijs van de reparatie op stond. In onze ogen was dat vaak veel te weinig voor het werk wat hij aan de schoenen had. Leuk deze foto's tegen te komen!

Ik herinner mij hetzelfde als hierboven. Wij woonden op nr 53. Volgens mij ben jij Folkert Kool als ik het niet mis heb! Wij (Ruud en Gerard)hebben veel met jou en Ed omgegaan en bij jullie na schooltijd thee gedronken.

Folkert

Mooie tijd

Wat hebben wij genoten van de hangplek bij Ger. Af en toe kwam "ome" Co langs. Hij woonde op de Linaeuskade en maakte zijn eigen schoenen en at dan pindakoekjes. De lucht van leer en lijm doet mij nog steeds denken aan deze voor ons fijne tijd. Wij woonde in de Pythagorasstraat op nr. 71 en gingen na schooltijd vaak even bij Ger langs om even uit te blazen of om de gerepareerde schoenen weg te brengen. Deze schoenen zaten dan in een bruin papieren zak, waarop met sierlijke cijfers de prijs van de reparatie op stond geschreven. In onze ogen was dat vaak veel te weinig voor het werk wat hij aan de schoenen had. Leuk deze foto's tegen te komen!

Jan Dijk

oudejaarsavond

Wat had schoenmaker Haije het altijd druk. Hij werkte dag en nacht.
Het was oudejaarsavond, iedereen luisterde naar Wim Kan. Zelfs werd de kerkdienst, waar we dan dit gezang zongen: Uren dagen maanden jaren Vliegen als een schaduw heen, ervoor verplaatst. De enige die gewoon doorwerkte, was schoenmaker Haije. We woonden aan de Arntzeniusweg; konden onze schoenen na Wim Kan gelukkig nog ophalen. Hij was gewoon door blijven werken en nog lang niet klaar.

Fred Verheul

Schoenmakerij Haije

Dit stuk heeft mij terug gebracht naar mijn jonge jeugd ongeveer 1953. Mijn ouders liepen met hun oliekar door een deel van de Meer waarbij ook schoenmaker Haije werd voorzien van petroleum, maar ook zijn moeder die woonde met Co op de linnaeuskade hoek linnaeusparkweg. Het stuk pythagorasstraat waar de schoenmakerij zich bevond had naast stoffeerder Roovers ook de sparwinkel van Loes en Henk de Groot, naast Roovers woonde huisarts echtpaar Wibaut, aan overzijde de fietsenstalling van Rinus Sterk daarnaast de pedicure mvr. van de Neut en daar weer naast de melkwinkel van de familie Grijs die weer als buur had de slacherij van familie Teunisse.
De middenstand op dit stukje straat was goed vertegenwoordigt.