Verwarring bij het aanzien van Oost

Een terugkeer bestaat dus niet! Dat zijn je eerste gedachten, als je na lange tijd weer terug komt op de plek in de Indische buurt, waar je geboren bent en waar je altijd buiten gespeeld hebt.

 De Bataviastraat in 1950 en in 2005: er is veel verdwenen, vervangen door nieuwbouw.

De Bataviastraat in 1950 en in 2005: er is veel verdwenen, vervangen door nieuwbouw.

Alle rechten voorbehouden

Terug op de plek waar ik geboren ben: de Indische buurt. De verwarring is groot: Waar is mijn oude school gebleven? Hoe kan zo’n groot statig schoolgebouw helemaal van de aardbodem verdwijnen? En waar is mijn geboortehuis gebleven? Er moet toch nog wel iets herkenbaars terug te vinden zijn? Zolang is het toch nog niet geleden? Zelf de naam van de wijk is veranderd! Niks geen Oost meer, onder de straatnaamborden staat nu Zeeburg. Nog erger, waar is dan de Soerabajastraat gebleven? Van de straat van mijn kleuterschoolvriendje Henk Vittali is nog maar een klein stukje over! Waar is de rest van de straat? Een grote kubus aan woningen staat op de plek. Er is geen straat meer te herkennen, alleen een vierkante betonnen kolos met balkonnetjes. Welke architect heeft dit nu weer verzonnen?
En dan komt de opluchting: Kijk, de façade van de kleuterschool is er nog! En, oh wat leuk, achter de school is nog steeds het schoolpleintje met de zandbak waarin ik zo graag speelde met mijn schoolvriendje. Waar wij elkaar als kleutertjes zand in de oogjes gooiden als we weer eens ruzie hadden. En zelfs de oude boom staat er nog. De statige oude boom die ontzag inboezemde omdat in de straat geen enkele andere boom was blijven staan na de oorlog. Allemaal opgestookt in de allesbranders vanwege de koude hongerwinter van 1944.
Er moet toch nog meer terug te vinden zijn uit die oude tijd? We beseffen, we moeten er niet met de auto langsrijden, maar parkeren... lastig met al die parkeermeters. Die had je vroeger niet, nou ja, toen had bijna niemand een auto. Volgende keer nemen wij de fiets en gaan we echt zoeken. Zoeken naar alles wat nog wel gebleven is, samen met mijn schoolvriendje Henk, die elke straathoek, elke boom en stoeptegel nog weet te vinden.

Alle rechten voorbehouden

9428 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Nelly en Henk weer in de zandbak waarin zij als kleutertjes speelden (2005), achter in het raam gemonteerd een foto van de twee kleutertjes van toen...

Nelly en Henk weer in de zandbak waarin zij als kleutertjes speelden (2005), achter in het raam gemonteerd een foto van de twee kleutertjes van toen...

Alle rechten voorbehouden

45 reacties

Voeg je reactie toe
wbggelaar

oudebuurt

wij woonde toen in de solostraat hoek
bataviastraat een hoog dat was ongeveer
1955 op 2 hoog woonde opoe wulder
zijn er nog oude bewooners die meer weeten
gaarne amerbos 469 asd noord

W baggelaar@versatel.nl

gr wim

Nelly Teuling

De Solostraat.

Oh ja…De Solostraat met zijn bakker Bos en het snoepwinkeltje Kiebertje. Op de hoek van de Solostraat en de Bataviastraat was inderdaad een fietsenmakerij/stalling gevestigd.
Aan de overkant een grote groentewinkel, met een nogal norse groenteman.
Tenminste, dat vond ik als klein kind. Zelf heb ik gewoond in de Bataviastraat en keken wij vanuit ons raam recht in de Solostraat.
In de Solostraat hebben in de jaren veertig, Stien en Freek gewoond. Misschien herken jij Stien nog. Zij was toen wel ongeveer tien jaar ouder als jij. Zij staat op de foto als bruidsmeisje van mijn verhaaltje.
Het laatste oorlogsjaar 1944. Ook op deze site van Geheugen van Oost.
Dat kleine 4 jarige meisje was ik, samen met mijn broertje Dick.
Nog niet zo lang geleden heb ik, samen met mijn jeugdvriend nog een kijkje genomen, maar de Solostraat ziet er nu heel anders uit. Die donkere stenen trappen aan de rechterkant van de Solostraat, gezien vanuit de Bataviastraat, die zijn er niet meer. Oei, wat een enge, keiharde trappen waren dat toch!
Eerlijk gezegd, ziet het er nu een stuk vrolijker en kleurrijker uit, maar of het gezelliger is, dat betwijfel ik. Natuurlijk niet de oorlogstijd meegerekend, want dat was absoluut geen vrolijke tijd maar, Stien en Freek kan ik mij nog wel kan herinneren als zeer opgewekte, vrolijke mensen. Het zou wel grappig zijn als jij deze mensen ook gekend hebt.

Vriendelijke groet. Nelly

Trudie de Vries

Solostraat

Mijn naam is Trudie wat leuk om die oude foto te zien met hoekje solostraat.Wij hebben daar vroeger ook gewoond. Is wel veranderd zo te zien op de nieuwe foto.
Op de hoek was een fietsenmaker loods dat weet ik nog wel en op de andere hoek bakker Bos tegenover het snoepwinkeltje Kiebertje waar ik vroeger voor een halve cent 2 ouwelvellen kocht een rose en witte. Dan was mijn zakgeld ook meteen op. Een week later duimdrop of zoethout.
Is toch gek dat je die dingen nog kan onthouden op je 76 jarige leeftijd.
Ook werd er in de oorlog in de Solostraat geschoten dat weet ik ook nog maar dat wil ik liever niet onthouden. Het was toen een slechte tijd en armoede.

Nelly Schilling

Zoektocht naar Ria Weiler

Geen paniek, geen paniek, Fred!
Fred is bijna wanhopig op zoek naar ene Ria Weiler? En wie ben jij dan wel Fred? Waar heb je gewoond dan vroeger? Hoe is je achternaam dan? Als ik Ria Weiler was,nou nee, dan zou ik ook nooit reageren op zo een oproep, zonder te weten die mij zo nodig wil vinden. Dus beste Fred, geef eerst maar eens ff jouw informatie en wie weet, komt het succes van jouwe zoektocht, vanzelf wel.

FRED

WIE WEET WAAR RIA WEILER IS/VERBLIJFT?

RIA WEILER WOONDE IN DE HAROEKOESTRAAT. STRAATJE TUSSEN DE INSULINDEWEG EN HET CERAMPLEIN. ZE ZAL NU ONGEVEER 66 - 67JAAR ZIJN.

Een bezoeker

Nelly Schilling-Teuling

Hoi Johan, bedankt voor je reactie. Heb jij ook gewoond in de Bataviastraat? Of in de Solostraat? Er zijn een paar namen, met de bijpassende gezichten, die ik mij kan herinneren. Helaas zegt mij jouw naam nog even niets. Heb jij soms Corrie en Pietje Zwijger gekend? Deze familie, op no.15 boven mijn oma, op 3 hoog. Ene Freddy en ook Adrie Kraay was zo,n bekend figuur uit die tijd. Volgens mij heeft naast de kleuterschool ook nog een Harrie of Henny gewoond. Helaas weinig meisjes van mijn leeftijd in onze buurt. Ik was ook één van de jongste meisjes, in die tijd. Misschien kan jij mij een beetje op weg helpen? Met 11 jaar ben ik verhuisd, dus het is wel heel erg lang geleden. De Bataviastraat is inderdaad héél erg veranderd. Wel een stuk kleurrijker om te zien. Ik ben met mijn jeugdvriend daar nog eens langs geweest, maar had niet de moed om aan te bellen bij de huidige bewoners.
Misschien doe ik dat nog wel eens een keer.
De jute betegeling zal vast wel niet meer op de muren zitten.
Greetzzz... Nelly.

Een bezoeker

Johan van de Eik

Hallo! Vele verhalen gelezen over het leven zoals het was, vroeger in de Indische buurt.
Ook ik heb zo mijn herinneringen aan de buurt. Wil niet daar terug, om te gaan kijken, want alles is zo veranderd. Misschien mooie woningen geworden, met ook nu veel andere mensen die het daar prettig en comfortabel wonen vinden.
Ik wens ze, vooral de jeugd, net zoveel plezier als toen ik kind was en naar de speeltuin ging in de Bataviastraat.
Mijn buurt blijft in mijn herinnering bestaan en dat is al genoeg.
Groet van Johan en bedankt voor de oude foto. Johan

Een bezoeker

René Rommedaal

Mooi artikel! Leuke foto's

Christina Mercken

Anita

Mooi stukje Anton. Hele herkenbare weemoed bij afbraak. Ze denken misschien dat ze alleen gebouwen en stoepen opbreken maar in werkelijkheid worden onze herinneringen en jeugd opgebroken...

Een bezoeker

Anton

Afbraak
Mijn oude buurt wordt afgebroken, ik durf er niet te gaan kijken, want elke tegel die ik zag, kijkt mij verwijtend aan. "Deed ik het dan zo fout?" vraagt zij. "Was jij niet blij met mij?".
Je liep de deur uit of je kon hier stoepranden en achter bij het schuurtje ligt je eerste potje, waar je dan veel verloor maar soms ook won. Mikken dat kon je wel, je was daarin gevaarlijk. Dat vonden dan ook Henk en Chris!
Zeg zelf, je ruikt de heg nog in het voorjaar en de sering en ook het najaar in de bessen, er staat nog steeds een slee op je te wachten, daar waar je in een iglo woonde, totdat je jongste broertje kwam. Je kleuterschool, je meters naar de Juf en naar de Meester. Pake, de stoel met knopjes in de serre.
Mijn God, dat huis laten ze toch wel staan?

Een bezoeker

Anton

Jawel... dat begrijp ik ook wel, maar dit kan toch ook wel een beetje leuk zijn voor iemand die daar dan weer in geinteresseerd is? Zou toch kenne weze? Dat er dan een stelletje Teulingen daar zaten in Amsetrdam. dat is dan toch ook weer leuk? Als je er wat gein in ziet? Ja, toch?

Een bezoeker

Dag Anton, We hebben het in deze rubriek over de verwarring van Oost. Dus is het niet gebruikelijk om over een Geneanaam te zeuren die met deze buurt iets te maken heeft. Verders het beste.

Een bezoeker

Anton Teuling

Dus Google... Toelinc familienaam en je bent er... je had teulland of weiland... ik maak er uit op dat Teuling te maken heeft met de klandbouw...met het woord "telen". De naam is naar oorsprong door-en-door Brabants.

Een bezoeker

Anton Teuling

Ik ben weer wat aan het spitten geweest, ik denk dat de oude familienaam TOELINC is die is gevonden in de Bosche Protocollen... deze naam is vroeg middeleeuws betuigd. Omstreeks 1100!

Een bezoeker

Joke Pieters

Dit is voor Bertje Raat: volgens mij heb ik ergens nog een foto van de groene specht. met jou en Nora Wagner; we stonden een ijsje te eten. Ik ga hem opzoeken voor je. Gr, Joke

Een bezoeker

Anton Teuling

Voor het plezier wat te spitten op Google rond de familienaam Teuling. Zie ik op deze site Nelly Teuling... nou ik kan mijn zus Netty er zo naast zetten! Merkwaardig.

Visitor

Nelly Teuling

Hallo Freek(ie?), Dat is leuk! Maar... jouw naam kan ik mij helaas niet herinneren, sorry! Wel van een familie naast het kleuterschooltje die inderdaad geen moeite hadden emmers vol oliebollen te bakken rondom de jaarwisseling. Kreeg er zelf vaak ook een paar. Helaas leeft mijn oudste broer "Dikkie" niet meer. Zelf woon ik, met mijn gezin al 35 jaar niet meer in Amsterdam, daarom was het leuk weer eens rond te gaan kijken in mijn oude buurtje. Uiteraard in gezelschap van Henk Vittali, die ik na jaren via Internet weer ben tegen gekomen en wij dus (leuk hè?) weer vrienden zijn geworden. Ook hij heeft een paar artikeltjes geschreven over de Indische buurt. Misschien wel leuk om ook die eens te lezen en misschien wél een herkenning volgt. Als je dit al niet had gedaan. Hartelijke bedankt, voor je reactie en groetjes van Nelly (v/h.Teuling) Schilling.

Visitor

Freek van der Bult

Hallo Nelly. Dat is leuk een foto van mijn ouwe straatje. Is wel heel erg veranderd nu zo te zien. Maar ziet er toch wel gezellig uit zo met al die bomen. Ik woonde vlakbij het schooltje. Wij hadden thuis een groot gezin en met ouwejaar ging mijn moeder emmers vol oliebollen bakken. Ach Nelly, in onze tijd waren er geen bomen, maar wel gezelligheid. Altijd buiten aan het spelen. Schuilhokkie, pinkelen en nog veel meer.Vooral met voetballen. Volgens mij was jij altijd met je broertje op pad. Ik ben van 1939 en heb geloof ik nog met jouw grotere broer gespeeld, of eigenlijk meer mee gevochten, zover ik mij dat kan herinneren. Zelfs een keer op politiebureua gezeten met hem, vanwege een vulpen die in mijn zak was terechtgekomen. Per ongeluk natuurlijk. Je schoolvriendje Henk, kan ik mij niet meer herinneren, wel dat er een hele familie Vittali in de buurt had gewoond. Ik hoop voor je dat je kan vinden waar je nog naar op zoek bent, maar geef je weinig kans. Alles is zo veranderd. Wel een leuk verhaal na zoveel jaren!Groeten, Freekie

Visitor

Bertus Raats

Leuk die foto van de oude Bataviastraat met mijn oude huis (al is het dan maar één raam dat op de foto staat). Aan de overkant hebben wij ook nog gewoond, maar toen was ik een bay, precies op het hoekje tweehoog. Ook al alleen een raampje. Dat was in de tijd dat de huisbazen je een woning aanboden compleet geschilderd en behangen. Dat vertelde mijn moeder me ooit.
Nel; leuk dat je reageerde op mijn vraag naar Dik. Jammer dat ik hem nooit meer ontmoet hebt. Hij bij het Vrije Vvolk en ik als freelancer bij de Telegraaf. Nóg een overeenkomst in ons leven. Schrijf trouwens boekjes over het Amsterdamse wegwielrennen en heb ergens in een deeltje over de jaren vijftig een foto van jullie huis, waar de renners de hoek omzwieren. Heb trouwens in het onderschrift jullie naam genoemd. Wil het prentje wel mailen. Groet Bertus Raats (bgraats@zonnet.nl)

Visitor

Alie Bruggink

Wat een mooie foto's en een leuk verhaal. Zelf heb ik gewoond in de Molukkenstraat tegenover de snackbar. Het nummer ben ik helaas even vergeten. Ik heb er met plezier gewoond. Maar het is alweer zo lang geleden. Laatst zijn we er nog doorheen gelopen. Succes met jullie zoektocht en nog veel plezier. Ik hoop nog is vaker zulke leuke foto's van je te zien, Nelly. Groetjes van Alie Bruggink.