Onze Fries-Indiase vriendinnetjes Sarojini en Nandini (7 en 5) komen logeren op de Wagenaarstraat. Het is vroeg in het jaar. Via een advertentie heeft hun moeder kennis gemaakt met een musicus. Hij heet Hans en is cellist. Deze zaterdag zal zij hem ontmoeten. In of bij het Concertgebouw. We leven op afstand mee; de kinderen begrijpen goed wat er aan de hand is.
Mede om ze af te leiden bedenken we een leuk spel. Zij zitten in de voorkamer, de gordijnen van de alkoof zijn dicht. In de alkoof maken Martien en ik geluiden uit de jungle en de savanne. Krijsende apen, brullende roofdieren, tjilpende vogels, gedreun van hoeven, wind, onweer. Vooral Martien is er bedreven in en de kinderen vinden het prachtig.
Nu is het hun beurt. We kijken vol spanning naar het gesloten gordijn. Een hele tijd niks. En dan is het ineens of we gaan hallucineren. Want we bevinden ons plots op een internationaal vliegveld ver weg. Het moet India of Pakistan zijn. We horen de ding-dong van aankondigingen, geroezemoes van stemmen, het razen van opstijgende en landende vliegtuigen, en de haperende omroepinstallatie. Daaruit klinken raadselachtige mededelingen over aankomsttijden en vluchtnummers in een onbekende taal. De dictie is helder en wat bijzonder is: er is een eindeloze variatie aan lettergrepen. Volwassenen vervallen meteen in herhaling als ze zoiets proberen. Het is onmiskenbaar een Zuid-Aziatische taal. En ze klinken als nuchtere airport-meiden van rond de twintig.
We kijken elkaar verbijsterd aan. Saro is als peutertje naar IJsland gevlogen en verder niks. En Nan is nog nooit op een vliegveld geweest. Dit is een gebeurtenis die tegelijkertijd gelukkig maakt en verontrust. Hoe kan zoiets nou? Dit gekoppeld aan allerlei manieren van kijken, lachen, zitten, handen bewegen, hurken en lopen van deze meisjes doet me twijfelen aan de tweedeling tussen Nature en Nurture (zeg: erfelijkheid en cultuur).
-------------------------------------------------------------------------------
Voor deel 2 ga naar:
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/23631
-----------------------------------------------------------------------------