Toen Bea van Leeuwen twintig was, verhuisde zij in 1963 van haar ouderlijk huis naar een eenkamerwoning in de Commelinstraat, nabij de Dappermarkt. Ze was net getrouwd. Al snel werd het gezin uitgebreid door de komst van een zoontje. Hoewel Bea de eenkamerwoning heel gezellig, knus en romantisch vond, was het voor drie personen toch echt te klein. Vandaar dat het kersverse gezin verhuisde naar de Vrolikstraat. Waar zij met zeer veel genoegen nog altijd woont.
In de ruim 41 jaar dat zij inmiddels in Amsterdam-Oost woont, heeft zij de buurt zien veranderen. Neem nu de Vrolikstraat. Rond 1990 was het er echt vreselijk: veel krakers en elke dag wel een (auto)inbraak, en dan nog de moord op dat meisje. In die tijd werd er veel gerenoveerd en zijn veel vroegere bewoners naar Almere verhuisd. Tegenwoordig heeft het schorem plaatsgemaakt voor yuppen. De buurt is er enorm op vooruitgegaan.
In haar buurt is Bea vooral trots op het Eikenplein. De bomen en de lichtjes geven het een Frans karakter. Het plein had eerst ook tegels die lichtgaven en als je erop ging staan dan kwam er geluid uit. Bijvoorbeeld het gemiauw van een kat. Er belden dan wel eens mensen naar de politie, die dachten dat er een kat onder het plein vastzat!
Kat onder het plein?
De bomen en de lichtjes geven het plein een Frans karakter.
3878 keer bekeken