Over het badhuis en het abattoir

Een verhalenwandeling door een gedeelte van de Indische buurt en het oude veemarkt/abattoirgebied op zondag 26 juni 2011.

Verteller: Ria de Wit
Auteur: Ria de Wit

Ik herinner me naargeestige bloederige taferelen van koeien die in de kop werden geschoten en als een zoutzak in elkaar zakten

 <br />Foto: John Haen Voor het Badhuis, tegenwoordig een horecagelegenheid, op het Javaplein werden enige herinneringen van oud-badhuisbezoekers voorgelezen. Ria staat hier in het midden met grote rode schoudertas.<br />Foto: John Haen


Foto: John Haen Voor het Badhuis, tegenwoordig een horecagelegenheid, op het Javaplein werden enige herinneringen van oud-badhuisbezoekers voorgelezen. Ria staat hier in het midden met grote rode schoudertas.
Foto: John Haen

Alle rechten voorbehouden

Zo’n 25 enthousiastelingen hadden zich verzameld bij het zonnige terras voor café Het Badhuis aan het Javaplein. Met haar bekende, doeltreffende fluitje riep Jo ons tot de orde en gingen we op pad. Overigens verbaasden we ons hoe fraai dit stadsdeel in de loop der jaren is opgeknapt.
Het voormalige badhuis is gebouwd in 1942 en tot 1981 in gebruik geweest als badhuis. Daarna heeft het dienst gedaan als tempel en kringloopwinkel. In de jaren 90 is het een horecagelegenheid geworden.
Op het Ceramplein vertelde Jo een smeuïg verhaal over de woningnood in de jaren 30.
In de Bataviastraat stonden we stil bij een prachtig gebouw in Amsterdamse stijl waar vroeger een kleuterschool was gevestigd. Op de hoek Insulindeweg/Kramatweg stonden we stil bij een modern flatgebouw, waar tot 1983 de Elthetokerk heeft gestaan. Bessel Jonker vertelde een voorval uit zijn jeugd waarbij de vlieger van zijn broer in de kerktoren was gewaaid, en hij met gevaar voor eigen leven de toren opklom om het eruit te halen. Bij de ingang van het Flevopark staat een schitterend toegangshek genaamd het Hekkepoortje. Deze komt oorspronkelijk van de Muiderpoort bij Artis en is in 1938 hiernaartoe gebracht. Ernaast ligt de voormalige Joodse begraafplaats, welke binnenkort deels in oude staat wordt hersteld. Wat een verrassend groen stuk Amsterdam is het hier!
Vervolgens naar de Baweanstraat, ooit een kleurrijke winkelstraat. Via het Flevohuis kwamen we op de Zeeburgerdijk, waar we uitkeken op de plek waar ooit barakken voor tbc-patiënten hebben gestaan. Tot 1938 waren daar ook veestallen gevestigd. Bij het Lozingskanaal keken we uit op het Cruquiuseiland, waar in 1887 de officiële opening van het abattoir plaatsvond. De lucht moet destijds niet te harden zijn geweest. Van het slachthuis zelf is niets meer over maar de toegangspoort en enkele authentieke panden staan er nog. Deze herkende ik nog uit de tijd (rond 1960) dat ik er als jong meisje met mijn vader (slager) wel eens kwam als hij vlees ging inkopen. Ik herinner me naargeestige bloederige taferelen van koeien die in de kop werden geschoten en als een zoutzak in elkaar zakten.
Jo had een oude geldtas van haar vader, veehandelaar, meegenomen. Uit de tijd van het handeldrijven d.m.v. ‘handje klap’.
Over de Zeeburgerkade liepen we langs voormalige pakhuizen die namen hebben als Maandag, Dinsdag etc. De bewoners hebben er een fantastisch uitzicht over het water.
Verder door het ‘nieuwe’ Zeeburg kwamen we langs een ‘corned-beef huisje’, heel ludiek bedacht. We passeerden het industrieel monument van Joep van Lieshout waar vroeger veewagons werden gewassen, en we wandelden door een Frans aandoende laan met platanen.
Uiteindelijk arriveerden we precies 13.00 uur weer op het Javaplein, waar we konden aanschuiven aan een gereserveerde terrastafel voor ’n bakje koffie en gezellig napraten over de geslaagde verhalenwandeling. We hebben er van genoten. Applaus voor Jo, die er weer een leuke en interessante ontdekkingstocht van heeft gemaakt!
------------------------------------------------------------------------------
Wil je iets weten over het organiseren van de verhalenwandelingen ga naar
http://ons.amsterdammuseum.nl/page/1261/nl
------------------------------------------------------------------------------

Alle rechten voorbehouden

4621 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Op het Ceramplein. "Wij hebben altijd staand gegeten. De mensen dachten dat staande eten beter was dan zittende. Dan zakte het eten beter".<br />Foto: Ria de Wit

Op het Ceramplein. "Wij hebben altijd staand gegeten. De mensen dachten dat staande eten beter was dan zittende. Dan zakte het eten beter".
Foto: Ria de Wit

Alle rechten voorbehouden
 De oude kleuterschool in de Bataviastraat.<br />Foto: John Haen

De oude kleuterschool in de Bataviastraat.
Foto: John Haen

Alle rechten voorbehouden
 Op de plek van de vroegere Elthetokerk. Bessel Jonker vertelt het verhaal over de vlieger die hij met gevaar voor eigen leven uit de toren van de kerk heeft gehaald.<br />Foto: Ria de Wit

Op de plek van de vroegere Elthetokerk. Bessel Jonker vertelt het verhaal over de vlieger die hij met gevaar voor eigen leven uit de toren van de kerk heeft gehaald.
Foto: Ria de Wit

Alle rechten voorbehouden
 Het z.g. Hekkepoortje, toegang tot het Flevopark. Links en rechts zijn toegangen naar de Jodenbegraafplaats, het z.g. Jodenmanussie.<br />Foto: Ria de Wit

Het z.g. Hekkepoortje, toegang tot het Flevopark. Links en rechts zijn toegangen naar de Jodenbegraafplaats, het z.g. Jodenmanussie.
Foto: Ria de Wit

Alle rechten voorbehouden
26-6-2011 Wandeling met Geheugen van Oost - Veemarkt - Abattoirgebied en gedeelte Indische buurt (13) Het bord bij de ingang van Begraafplaats Zeeburg vlakbij het Hekkepoortje.<br />Foto: John Haen

26-6-2011 Wandeling met Geheugen van Oost - Veemarkt - Abattoirgebied en gedeelte Indische buurt (13) Het bord bij de ingang van Begraafplaats Zeeburg vlakbij het Hekkepoortje.
Foto: John Haen

Alle rechten voorbehouden
 Een prachtig gezicht op het Lozingskanaal. Op de achtergrond is de molen de Gooyer zichtbaar.<br />Foto: John Haen

Een prachtig gezicht op het Lozingskanaal. Op de achtergrond is de molen de Gooyer zichtbaar.
Foto: John Haen

Alle rechten voorbehouden
 De Zeeburgerkade met de pakhuizen verbouwd tot appartementen. Op de foto o.a. links Carla de Wit en rechts Tiny van Langen.<br />Foto: Ria de Wit

De Zeeburgerkade met de pakhuizen verbouwd tot appartementen. Op de foto o.a. links Carla de Wit en rechts Tiny van Langen.
Foto: Ria de Wit

Alle rechten voorbehouden
 Een ludiek kunstwerk op het terrein van het voormalige abattoir: een blik corned beef.<br />Foto: John Haen

Een ludiek kunstwerk op het terrein van het voormalige abattoir: een blik corned beef.
Foto: John Haen

Alle rechten voorbehouden
 Nog een herinnering aan het abattoir !<br />Foto: Ria de Wit

Nog een herinnering aan het abattoir !
Foto: Ria de Wit

Alle rechten voorbehouden
 Het verhoogde laantje met de platanen.<br />Foto: Ria de Wit

Het verhoogde laantje met de platanen.
Foto: Ria de Wit

Alle rechten voorbehouden
 Het oude veemarktterrein Het oude veemarktterrein waar nog het prachtige kantinegebouw staat.

Het oude veemarktterrein Het oude veemarktterrein waar nog het prachtige kantinegebouw staat.

Alle rechten voorbehouden
 Op de stenen verhoging voor het kantinegebouw zijn met blauwe stenen dieren afgebeeld die hier vroeger verhandeld werden.<br />Foto: Jo Haen

Op de stenen verhoging voor het kantinegebouw zijn met blauwe stenen dieren afgebeeld die hier vroeger verhandeld werden.
Foto: Jo Haen

Alle rechten voorbehouden
 Jo toont de oude portefeuille mét ketting (het z.g. "boek") van haar vader waarmee hij vroeger naar de veemarkt in Purmerend ging om in schapen te handelen.<br />Foto: Ria de Wit

Jo toont de oude portefeuille mét ketting (het z.g. "boek") van haar vader waarmee hij vroeger naar de veemarkt in Purmerend ging om in schapen te handelen.
Foto: Ria de Wit

Alle rechten voorbehouden
 De oude toegangspoort naar het abattoir is gelukkig behouden.<br />Foto: Jo Haen

De oude toegangspoort naar het abattoir is gelukkig behouden.
Foto: Jo Haen

Alle rechten voorbehouden
 Een stuk rails met wagon als herinnering aan de oude veemarkt.<br />Foto: Jo Haen

Een stuk rails met wagon als herinnering aan de oude veemarkt.
Foto: Jo Haen

Alle rechten voorbehouden

14 reacties

Voeg je reactie toe
Cobie Zoetigheid v Schaaik.

koffie huis.

Vriendinnetje met meisje de Haan.woonde op de Veemarkt in het koffie huis. Zij had een eigen gymzaal . Heb er vaak gespeeld .Nog iets bekent hier van? Heel nieuwschierig! Coba v Schaaik.(meisjes naam).Molukkenstraat 25. 

Rob Spel

Baweanstraat

Mooi verhaal, met mijn complimenten. Maar!! Wie heeft bedacht dat de Baweanstraat 'ooit een kleurrijke winkelstraat' was? Het was een heerlijke straat, ik heb er mijn hele jeugd van 1940 tot 1956 doorgebracht. Maar winkels? Ja, bakker, slager, groenteman en kruidenier, maar verder echt niks. 

Groetjes,

Rob

Charise Weij

Mooi verhaal

Ik heb erg genoten van je verhaal! 

Klonk ook erg bekend inde oren, over wat mijn overgrootoma mij heeft verteld, ik ben pas 35jaar! Maar mijn overgroot oma is 93gewrden dus heb gelukkig veel verhalen gehoord! 

En ook over dat borreltje! Mijn overgrootopa Cor Weij zat vaak in het Café op de hoek vn de Zeeburgerdijk! (Nu café zen)

2003 heb ik er nog gewerkt, toen leefde Mn oma nog! 

Toen ik haar vertelde dat ik dar werkte, kwamen de verhalen, dat ze der man af en toe an zn oren naa huis moest sleuren!!! 

sonja

Re: slachthuis onder de kap

hans m van der sluijs:
mijn opa was vleesrijder op het slachthuis,maar daar kom ik zo nog op .
toen ik als kind in amsterdam oost woonde op de insulindeweg kwam ik veel op het slachthuis eerst met opa die zoals ik al schreef vleesrijder was en later toen opa niet meer bij ons was veelal alleen om dan op ik meen dinsdag vlees te halen bij de vrijbank die eerst achter de poort was en naderhand schuin tegenover de ingang van de slachtplaats op de hoek dat was meen ik wegens de warenwet.
als er geen vrijbankvlees was dan ging ik kijken welke portier er dienst had want vele kende mij uiteraart nog van mijn bezoekjes met en aan opa.en ik mocht dan ook gewoon de poort door en kijken of ik bij de handelaren of loonslachters vlees kon kopen en gelooft u mij dat scheelde vele guldens met de slager .
maar goed dit terside.
toen ik een jaar of 16 was en even geen werk had op de binnenvaart waar ik mijn bestaan in had gezocht toen had ik de gedachten het ook eens op het slachthuis te gaan proberen .
dus ik naar de veelaan en met goede moed me melden bij de portier en ja hoor ik mocht er nog steeds op ook waarschijnlijk vanwegen mijn ide daar te gaan werken.
ik ben eerst eens even gaan kijken in de diverse hallen waarin geslacht werd om even weer te proeven aan het geheel van de slachters kultuur.
dan was er eerst de grote runderen hal daar werden de koeien en kalveren geslacht doormiddel van de pen in het hooft ze vielen dan als een blok neer en werden dan aan de poten opgehezen waarna ze gekeeld werden verdere onsmakelijke en legubere beschijvingen zal ik u onthouden omdat u daar misschien niet tegen zal kunnen .
na de runderhal kwam de varkenshal dat was een hele grote hal waar de varkens en biggetjes doormiddel van een stroomklem in de nek gered werden van het leven en dus het tijdelijke met het eeuwige verwisselde wat daarna allemaal gebeurde zal ik u ook onthouden want daar werd ik zelfs onpasselijk van en neem van mij aan ik kan iets hebben .
welke volgorde er verder van hallen was weet ik niet meer presies mar je had dan in elk geval nog de schapenhal en de paardenhal en dan was er nog het een en ander.de schapenhal is mij ook altijd wel bijgebleven daar schapen huilen als ze naar de slacht gaan en de paarden ach daar wil ik niet eens over spreken want daar heb ik te veel mee dus die hal heb ik dan ook nooit echt betreden .
maar als je binnenkwam op te terein dan ware die hallen dus rechtvoor maar aan de linkerkant had je dus de kap en onder de kap daar zaten vele loonslagers dus uitbeners en verwerkings bedrijfjes die dus het vlees voo de slagers in gereedheid brachten.
in het verlengde van de kap was er weer een grote hal daar zaten toen dus de afvalbedrijven althans wat vele afval noemen .
dat waren onderandere de koppesnellers en de darmen brdrijven de beendere boeren en de bloedverwerkers en noem maar op dus kortop allen die te maken hadden met de verwerking van restprodukten.
maar er zaten op het terein .nog vee;l meer bedrijven ook een smederij een messen slijperij enz enz eigenlijk zoveel bedrijfjes die met het hele slachthuis gebeuren te maken hadden.
almet al dwaal ik redelijk af van hetgeen ik u vertellen wilde maar ja als je zo bezig bent te schijven komt er zoveel ineens weer naar boven dat je dit de mensen toch niet onthouden wil en het eigenlijk ook een beetje opgetekent wil hebben voor het nageschacht omdat ook dit toen zo grote bedrijf in amsterdam oost verdwenen is..
dus ik wilde werken op het slachthuis en ging kijken bioj de loonbedrijven onder de kap en er zaten er een stuk of 20 meen ik.
de grote en kleine jongen ikzelf was zo dom mij eerst aan te melden bij de firma goesinne .oeps
ik werd er hartelijk ontvangen moet ik zeggen en ze lieten me zien wat voor werk ze dede dat was dus hoofzakelijk uitbenen en dat hield in te zorgen dat de koe of de andere slacht in stukkenverdeeld werden en dus de biefstukken en de zwezerikken en karbonaden enz netjes van elkaar werden geschijden.
dat leek mij wel leuk werk en ik wilde dat wel proberen dus ben goesinnen liet mij een stukje snijden ik moets nadoen wat hij ook deed en volgens hem had ik wel aanleg om het vak van uitbener te lerenen mocht dus eventueel in diens komen
nog even gesprekje over het loon en de nodigge papiern ivm abeidpliht en verzekering en dergelijke
na dat alles gedaan te hebben werd de oude hee er bij gehaald want ja dat was de baas en daar moest ik aan worden voorgesteld
en toen hadden we de poppen aan het dansen mijn naam kwam bekent voor en ik moest zonodig zeggen ja dat zou wel kunnen want mijn opa is hier heel lang vleesrijder geweest .
toen viel bij hun het muntje en de vraag was meteen was jou opa ouwe jan vd sluijs en woonde die op katteburg en ja dat kon ik moeilijk ontkennen want dat was mijn opa .
toen kon ik ht vergeten want werd mij verteld als ik maar een greintje had van het karakter van mijn opa dan hoefde ze mij niet .
waarop ik dus uitleg vroeg en wat bleek ,opa hielt nog al van een borreltje en ach dat was niet het ergste want dat hadden veel mannen in die tijd dat opa daar werkte maar er was wel een verschil ,
opa was een dommekracht zoals ze dat noemde en als hij een slokje meer had gedronken als goed voor hem was dan was de boot aan en liep hij met halver runderen te gooien en met achterbouten te slaan en ook schaamde hij zich er dan niet voor om af en toe eens met een mes of een vleeshaak het slachthuis onveilig te maken en ja ik moest bekennen dat die verhalen mij toch wel redelijk in de oren klonken en ja ook ik had als kind wel een wat van opa gzien en gehoord opa was geen lievertje maar voor mij en zijn andere kleinkindere een schat van een man .
ik herrinner mij nog een verhaal wat mijn moeder over hem vertelde
ooit had hij ruizie met oma en mijn moeder was zijn schoondochter en tevens zijn lievelingetje maar goed opa had bonje en een slok op en in de keuken bij oma stond een grote pan op het oliestel te pruttele met stoofvlees en echt een pan vol want ja wie vlees rijd die vlees eet he .
opa was erg boos en pakte de pan van het stel leip vanm katteburg naar de krammetweg waar mijn ouders toen woonde en zet bij mijn verbaaste moeder een grote rooie pan op tafel met dus het bewuste suddervlees met de woorde erbij eten jij en je bloedjes dit maar lekker op wat dat stuk sjaggerein op katteburg vreet maar droog brood.
moeder was hier niet vn gediend dus heeft hem terug gestuurt met de pan en met de woorden je gaat nu die pan en je schoene thuis brenge en laat ik niet mereke dat je de hap in de bossies pleurt want dan kom ik je ffies as ik het van moeders hoor je rug wassen met de bezemsteel. ope droop af en ging op ze knietjes terug naar opoe om de pan weer af te geven.
maar oke dit even om aan te geven hoe opa in elkaar zat als de man ffies scheef keek .
in elk geval kon ik dus mooi niet an het werk bij goesinne en er werrd me meteen duidelikjk gemaakt knul hier onder de kap hebben ze genoeg van mensen zoals je opa en we nemen dus geen risico .ja zo ging dat indertijd nog je werd aangekeken op je famielie .
ik heb het nog bij enkele andere geprobeerd en ik werd daadwerkelijk nergens aangenomen omdat ik mijn naam bij het voorstellen heel duidelijk noemde om teleurstelling te voorkomen.
want het verhaal had onder de kap de ronde al gedaan.
zoals ik al zei had je ook de beendere hal en daar werkte ook nog wat loonbedijfjes waarvoor onder de kap geen plaats was.
bij die mensen zat een bedrijf van kees rosen die waren
koppesneller maar ze beende ook uit en deden soms ook zelf slacht
dus de mensen die de koppen van de geslachte beesten open sloegen om de hersentjes er uit te halen want die wrrden verpakt voor buitenland omdat het daar veel en goed gegeten werd
dat was echt een secuur werkje want als je vekeerd sloeg met je vleesbijl dan sloeg je de hersens stuk en waren ze niks meer waard omdat ze er dan niet meer uitzagen (dat deed ik toen ik er werkte dus af en toe zodat ik het mee naar huis kon nemen)
maar ik ben dus bij kees rosen gaan werken en heb dat enkele maanden vol gehoudenten eerste omdat het voor mioj makkelijk werk was en daarbij verdiende het ook nog heel erg goed en ik kreeg altijd gratis diverse soorten vlees mee naar hiuis op vrijdag.
kees was ook beendere boor en haalde met groten vrahctwagen de beendere op diverse dagen op bij de slagerijen in amsterdam en pomstreken maar ook op het slachthuis zel en dat moest ik ook doen aan het einde van de dag ook onder de kap en toen ze na enkele maanden merkte dat kees geen problemen met mij had en ik nooit dronk in die tijd en ook geen ruzie zoeker was ja toen kon ik onder de kap bij diverse aan de bak amdat uitbeenders enz in die tijd niet voor het oprapen lagen
oeps ik kijk net en zie dat ik wel erg ben uitgeschoten met mijn verhaaltje over het slachthuis haha maar ok ik laat het hier verder dan ook wel bij
kijk ik ben een gewoon amsterdams schoffie geweest en heb gelukkig naderjand altijd mijn kost kunnen verdienen zei het op de binnenvaart in de slachterij in de glezenwasserei de horeca en noem maar op ik heb altijd met plezier gewerkt maar nu kan het niet meer en dat doet soms pijn want ik wil eigenlijk nog zo graag
maar goed door oost rijden en zien wat er van geworden is ook dat doet mij veel pijn want het hart is uit oost en de gein en humor en het mooie is weg de havens oost het slachthuis de cruiqius en het boden centrum wat de roomtuintkes werden
één brok van werkzaamden en leven en gezelligheis in oost en dat is allemaal weg de buurd verloederd en is een mseltdkroes geworden oke ik begrijp het het kan blijkbaar niet anders meer
maar als ik op de dapper of in de java aan een kraam kom of in een winkel en ze vragen mij in het engels of een adere taal wat ik zoek ja zorry dan is het voor mij niet meer amsterdam
ik hoop dat ik u niet verveeld heb met mijn langdradigge gezeur .
maar zal zeke nog wel weer zoals voorheen wel weer van mij laten horen
groeten van hans
ps vergeef mij de schrijf en taal fouten

Hallo Hans ,
ik heb genoten van je verhaal. Weet er niet zoveel meer van ,ook omdat ik de jongste was uit ons grote gezin. Maar mijn vader is altijd slager en uitbener geweest .Hij begon als jochie van 12 jaar en is dus ongeveer 50 jaar werkzaam als slager geweest. Dat verhaal van je opa klinkt mij ook wel bekend in de oren. En ja ,vroeger waren andere tijden met een slokkie op gebeurden dat wel vaker . Ook mijn vader hield wel van een borreltje op zijn tijd, haha .Ook wij hadden altijd wel vlees op ons bord, Mijn vaders lijf spreuk was ;ik heb mn leven lang armoe(de) gekend maar nooit (geen) honger !! Mijn vader is 71 jaar geworden, inmiddels al ruim 25 jaar geleden overleden ! Hubertus Johannes ( Bertus senior )Lüske was zijn naam. En ik denk nog dikwijls aan hem en zal hem nooit vergeten .Ook hij was een hele goede en lieve geweldige opa ! Misschien ken jij hem ook nog wel.

sonja

slachthuis

Mijn vader was ook vleesdrager ,ik mocht wel is mee op woensdagmiddag.Het slachten zelf heb ik nooit gezien daar zorgde pa wel voor.
Ook wij aten vaak draadjesvlees en gehakt want dat kreeg pa altijd mee.Maar ook varkenshaas en zwezerik hebben we wel gegeten.
Ik zal even zijn naam schrijven ,Meindert Brouwer .

hans

Re: Trots

Carla de Wit:
Ik ben trots op mijn zus, dat ze zo'n ontzettend mooi, compleet en lekker lezend verslag heeft gemaakt (wat een verborgen schrijftalent!). En ook trots op mijn achternicht Jo, die zich wederom heeft getoond als groot organisatietalent. Het is heerlijk om in vol vertrouwen achter haar aan 'te sjokken', in de wetenschap dat je een interessante wandeling met leuke verhalen voor de boeg hebt en ook verzekerd bent van je kopje koffie na afloop!

Je hebt helemaal gelijk dat je trots bent en dat mag je ook best zijn.
Want carla het is in mijn ogen heel belangrijk dat de mensen horen en eventueel kunnen zien hoe een stad of een wijk vroeger is geweest en wat er allemaal is veranderd soms ten goede maar vaak ten nadelen.
Er zijn inmiddels veel te veel mooie plekken gesloopt en dus voor eeuwig verdwenen vandaar het foto archief ook heel belangrijk is .
Want net als vele dingen uit het verleden mogen de herinneringen aan het leven en de mensen van vroeger niet vergeten worden.
Dus voor jou en andere een reden om trots te zijn op de mensen die deze dingen voor het heden bewaren en willen vertellen of laten zien.

Heel goed net als deze site waar ik graag af en toe even terug mijmer naar mijn jeugd en het verleden

gr Hans

hans m van der sluijs

slachthuis onder de kap

mijn opa was vleesrijder op het slachthuis,maar daar kom ik zo nog op .
toen ik als kind in amsterdam oost woonde op de insulindeweg kwam ik veel op het slachthuis eerst met opa die zoals ik al schreef vleesrijder was en later toen opa niet meer bij ons was veelal alleen om dan op ik meen dinsdag vlees te halen bij de vrijbank die eerst achter de poort was en naderhand schuin tegenover de ingang van de slachtplaats op de hoek dat was meen ik wegens de warenwet.
als er geen vrijbankvlees was dan ging ik kijken welke portier er dienst had want vele kende mij uiteraart nog van mijn bezoekjes met en aan opa.en ik mocht dan ook gewoon de poort door en kijken of ik bij de handelaren of loonslachters vlees kon kopen en gelooft u mij dat scheelde vele guldens met de slager .
maar goed dit terside.
toen ik een jaar of 16 was en even geen werk had op de binnenvaart waar ik mijn bestaan in had gezocht toen had ik de gedachten het ook eens op het slachthuis te gaan proberen .
dus ik naar de veelaan en met goede moed me melden bij de portier en ja hoor ik mocht er nog steeds op ook waarschijnlijk vanwegen mijn ide daar te gaan werken.
ik ben eerst eens even gaan kijken in de diverse hallen waarin geslacht werd om even weer te proeven aan het geheel van de slachters kultuur.
dan was er eerst de grote runderen hal daar werden de koeien en kalveren geslacht doormiddel van de pen in het hooft ze vielen dan als een blok neer en werden dan aan de poten opgehezen waarna ze gekeeld werden verdere onsmakelijke en legubere beschijvingen zal ik u onthouden omdat u daar misschien niet tegen zal kunnen .
na de runderhal kwam de varkenshal dat was een hele grote hal waar de varkens en biggetjes doormiddel van een stroomklem in de nek gered werden van het leven en dus het tijdelijke met het eeuwige verwisselde wat daarna allemaal gebeurde zal ik u ook onthouden want daar werd ik zelfs onpasselijk van en neem van mij aan ik kan iets hebben .
welke volgorde er verder van hallen was weet ik niet meer presies mar je had dan in elk geval nog de schapenhal en de paardenhal en dan was er nog het een en ander.de schapenhal is mij ook altijd wel bijgebleven daar schapen huilen als ze naar de slacht gaan en de paarden ach daar wil ik niet eens over spreken want daar heb ik te veel mee dus die hal heb ik dan ook nooit echt betreden .
maar als je binnenkwam op te terein dan ware die hallen dus rechtvoor maar aan de linkerkant had je dus de kap en onder de kap daar zaten vele loonslagers dus uitbeners en verwerkings bedrijfjes die dus het vlees voo de slagers in gereedheid brachten.
in het verlengde van de kap was er weer een grote hal daar zaten toen dus de afvalbedrijven althans wat vele afval noemen .
dat waren onderandere de koppesnellers en de darmen brdrijven de beendere boeren en de bloedverwerkers en noem maar op dus kortop allen die te maken hadden met de verwerking van restprodukten.
maar er zaten op het terein .nog vee;l meer bedrijven ook een smederij een messen slijperij enz enz eigenlijk zoveel bedrijfjes die met het hele slachthuis gebeuren te maken hadden.
almet al dwaal ik redelijk af van hetgeen ik u vertellen wilde maar ja als je zo bezig bent te schijven komt er zoveel ineens weer naar boven dat je dit de mensen toch niet onthouden wil en het eigenlijk ook een beetje opgetekent wil hebben voor het nageschacht omdat ook dit toen zo grote bedrijf in amsterdam oost verdwenen is..
dus ik wilde werken op het slachthuis en ging kijken bioj de loonbedrijven onder de kap en er zaten er een stuk of 20 meen ik.
de grote en kleine jongen ikzelf was zo dom mij eerst aan te melden bij de firma goesinne .oeps
ik werd er hartelijk ontvangen moet ik zeggen en ze lieten me zien wat voor werk ze dede dat was dus hoofzakelijk uitbenen en dat hield in te zorgen dat de koe of de andere slacht in stukkenverdeeld werden en dus de biefstukken en de zwezerikken en karbonaden enz netjes van elkaar werden geschijden.
dat leek mij wel leuk werk en ik wilde dat wel proberen dus ben goesinnen liet mij een stukje snijden ik moets nadoen wat hij ook deed en volgens hem had ik wel aanleg om het vak van uitbener te lerenen mocht dus eventueel in diens komen
nog even gesprekje over het loon en de nodigge papiern ivm abeidpliht en verzekering en dergelijke
na dat alles gedaan te hebben werd de oude hee er bij gehaald want ja dat was de baas en daar moest ik aan worden voorgesteld
en toen hadden we de poppen aan het dansen mijn naam kwam bekent voor en ik moest zonodig zeggen ja dat zou wel kunnen want mijn opa is hier heel lang vleesrijder geweest .
toen viel bij hun het muntje en de vraag was meteen was jou opa ouwe jan vd sluijs en woonde die op katteburg en ja dat kon ik moeilijk ontkennen want dat was mijn opa .
toen kon ik ht vergeten want werd mij verteld als ik maar een greintje had van het karakter van mijn opa dan hoefde ze mij niet .
waarop ik dus uitleg vroeg en wat bleek ,opa hielt nog al van een borreltje en ach dat was niet het ergste want dat hadden veel mannen in die tijd dat opa daar werkte maar er was wel een verschil ,
opa was een dommekracht zoals ze dat noemde en als hij een slokje meer had gedronken als goed voor hem was dan was de boot aan en liep hij met halver runderen te gooien en met achterbouten te slaan en ook schaamde hij zich er dan niet voor om af en toe eens met een mes of een vleeshaak het slachthuis onveilig te maken en ja ik moest bekennen dat die verhalen mij toch wel redelijk in de oren klonken en ja ook ik had als kind wel een wat van opa gzien en gehoord opa was geen lievertje maar voor mij en zijn andere kleinkindere een schat van een man .
ik herrinner mij nog een verhaal wat mijn moeder over hem vertelde
ooit had hij ruizie met oma en mijn moeder was zijn schoondochter en tevens zijn lievelingetje maar goed opa had bonje en een slok op en in de keuken bij oma stond een grote pan op het oliestel te pruttele met stoofvlees en echt een pan vol want ja wie vlees rijd die vlees eet he .
opa was erg boos en pakte de pan van het stel leip vanm katteburg naar de krammetweg waar mijn ouders toen woonde en zet bij mijn verbaaste moeder een grote rooie pan op tafel met dus het bewuste suddervlees met de woorde erbij eten jij en je bloedjes dit maar lekker op wat dat stuk sjaggerein op katteburg vreet maar droog brood.
moeder was hier niet vn gediend dus heeft hem terug gestuurt met de pan en met de woorden je gaat nu die pan en je schoene thuis brenge en laat ik niet mereke dat je de hap in de bossies pleurt want dan kom ik je ffies as ik het van moeders hoor je rug wassen met de bezemsteel. ope droop af en ging op ze knietjes terug naar opoe om de pan weer af te geven.
maar oke dit even om aan te geven hoe opa in elkaar zat als de man ffies scheef keek .
in elk geval kon ik dus mooi niet an het werk bij goesinne en er werrd me meteen duidelikjk gemaakt knul hier onder de kap hebben ze genoeg van mensen zoals je opa en we nemen dus geen risico .ja zo ging dat indertijd nog je werd aangekeken op je famielie .
ik heb het nog bij enkele andere geprobeerd en ik werd daadwerkelijk nergens aangenomen omdat ik mijn naam bij het voorstellen heel duidelijk noemde om teleurstelling te voorkomen.
want het verhaal had onder de kap de ronde al gedaan.
zoals ik al zei had je ook de beendere hal en daar werkte ook nog wat loonbedijfjes waarvoor onder de kap geen plaats was.
bij die mensen zat een bedrijf van kees rosen die waren
koppesneller maar ze beende ook uit en deden soms ook zelf slacht
dus de mensen die de koppen van de geslachte beesten open sloegen om de hersentjes er uit te halen want die wrrden verpakt voor buitenland omdat het daar veel en goed gegeten werd
dat was echt een secuur werkje want als je vekeerd sloeg met je vleesbijl dan sloeg je de hersens stuk en waren ze niks meer waard omdat ze er dan niet meer uitzagen (dat deed ik toen ik er werkte dus af en toe zodat ik het mee naar huis kon nemen)
maar ik ben dus bij kees rosen gaan werken en heb dat enkele maanden vol gehoudenten eerste omdat het voor mioj makkelijk werk was en daarbij verdiende het ook nog heel erg goed en ik kreeg altijd gratis diverse soorten vlees mee naar hiuis op vrijdag.
kees was ook beendere boor en haalde met groten vrahctwagen de beendere op diverse dagen op bij de slagerijen in amsterdam en pomstreken maar ook op het slachthuis zel en dat moest ik ook doen aan het einde van de dag ook onder de kap en toen ze na enkele maanden merkte dat kees geen problemen met mij had en ik nooit dronk in die tijd en ook geen ruzie zoeker was ja toen kon ik onder de kap bij diverse aan de bak amdat uitbeenders enz in die tijd niet voor het oprapen lagen
oeps ik kijk net en zie dat ik wel erg ben uitgeschoten met mijn verhaaltje over het slachthuis haha maar ok ik laat het hier verder dan ook wel bij
kijk ik ben een gewoon amsterdams schoffie geweest en heb gelukkig naderjand altijd mijn kost kunnen verdienen zei het op de binnenvaart in de slachterij in de glezenwasserei de horeca en noem maar op ik heb altijd met plezier gewerkt maar nu kan het niet meer en dat doet soms pijn want ik wil eigenlijk nog zo graag
maar goed door oost rijden en zien wat er van geworden is ook dat doet mij veel pijn want het hart is uit oost en de gein en humor en het mooie is weg de havens oost het slachthuis de cruiqius en het boden centrum wat de roomtuintkes werden
één brok van werkzaamden en leven en gezelligheis in oost en dat is allemaal weg de buurd verloederd en is een mseltdkroes geworden oke ik begrijp het het kan blijkbaar niet anders meer
maar als ik op de dapper of in de java aan een kraam kom of in een winkel en ze vragen mij in het engels of een adere taal wat ik zoek ja zorry dan is het voor mij niet meer amsterdam
ik hoop dat ik u niet verveeld heb met mijn langdradigge gezeur .
maar zal zeke nog wel weer zoals voorheen wel weer van mij laten horen
groeten van hans
ps vergeef mij de schrijf en taal fouten

Carla de Wit

Trots

Ik ben trots op mijn zus, dat ze zo'n ontzettend mooi, compleet en lekker lezend verslag heeft gemaakt (wat een verborgen schrijftalent!). En ook trots op mijn achternicht Jo, die zich wederom heeft getoond als groot organisatietalent. Het is heerlijk om in vol vertrouwen achter haar aan 'te sjokken', in de wetenschap dat je een interessante wandeling met leuke verhalen voor de boeg hebt en ook verzekerd bent van je kopje koffie na afloop!

Mario Rutten

Wandeling 26 juni

Heel erg bedankt voor het verslag. Het was inderdaad zeer leuk en leerzaam. Jo, we zien al uit naar de volgende wandeling!

Tiny

verhalenwandeling 26 juni 2011

Dank zij Jo zijn we weer iets te weten gekomen over wat zich in vroeger jaren afspeelde in een gedeelte van Amsterdam Oost en hoe het er nu aan toe gaat. .Ria je verslag is duidelijk en leuk verteld. Ook de foto's zijn goed geslaagd Je tante Riet in Duitsland kan trots op je zijn!

Bep Bontekoning.

wandeling 26 juni

Heel erg bedankt voor het mooie verslag. Heb ervan genoten en
meteen doorgestuurd. Het dankjewel geldt natuurlijk ook nog
steeds voor Jo die het allemaal mogelijk maaktr.

Richard Reiman

Wandeling zondag 26 juni

Leuk verslag! Ik miste nog dat in de barakken aan de zeeburgerdijk niet alleen tbc patienten verpleegd werden, maar ook een kraamkliniek is geweest waar mijn broer (1955) en ik (1952) geboren zijn.

Het kerkhof had de bijnaam Jodenmannusie. Ik heb rondgevraagd en het schijnt een verbastering te zijn, die zoveel betekent als 'leven'. Maar misschien weet iemand anders nog een andere uitleg.

Leuk, dat zo'n uitdrukking die zoveel mensen kennen, zo'n mistige herkomst heeft.

mary

wandeling 26 juni,

Wat een enig verslag heeft Ria gemaakt, alles leuk samengevat!
Ja het was weer een geslaagde wandeling, natuurlijk mogelijk gemaakt door Jo. bedankt Jo

Ineke Höhle

Stadswandeling van zondag 26 juni

Mijn complimenten! Een heel leuk verslag van een zeer geslaagde wandeling waarbij we weer een heel interessant stukje Amsterdam te zien hebben gekregen.