Bevallen op de inwoning.

Woningnood in de jaren '60

1 Fan
Middenmeer

Een buurvrouw vroeg nog wanneer de baby kwam en ik zei: ‘Morgen’

Voltastraat 10. De dakraampjes zijn van de slaapkamer. Het kleine raampje links daarvan is van het keukentje.<br />Foto: Jo Haen-van Langen

Voltastraat 10. De dakraampjes zijn van de slaapkamer. Het kleine raampje links daarvan is van het keukentje.
Foto: Jo Haen-van Langen

Alle rechten voorbehouden

In de jaren 60 ging je pas samenwonen als je getrouwd was. Maar het was heel moeilijk om aan een huurwoning te komen. Je moest eerst een urgentieverklaring hebben.
Toen mijn toenmalige verloofde Dolf en ik na 3 ½ jaar verkering genoeg geld bij elkaar hadden gespaard voor een uitzet ging hij ’s avonds na het werk in de banketbakkerij de huizen langs om te vragen of iemand misschien een kamer voor ons beschikbaar had. Uiteindelijk wilden de heer en mevrouw Veenker in de Voltastraat 10 een gedeelte van hun dubbele bovenwoning verhuren voor ƒ 90,- per maand (incl.gas en licht). Het bestond uit 2 kamertjes, een keukentje, gebruik van badkamer + balcon. Niet slecht eigenlijk, maar ja, je moest wel altijd via het woongedeelte van de hoofdbewoners om bij je kamers te komen. Altijd zachtjes doen terwijl mevrouw Veenker me meteen duidelijk maakte dat ik de trappen moest schoonhouden en de koperen deurknoppen wekelijks moest poetsen ! Desondanks waren het aardige mensen. Zij sliepen voortaan in de kamer ensuite.
In die tijd stopte je meteen met werken. Ik was al snel in verwachting en bereidde me voor op het moederschap. In de kleine slaapkamer paste achter ons onderschuifbed net een kinderledikantje. Dolf maakte zelf een commode en ik vertelde iedereen dat de baby op 5 september geboren zou worden ! Ik hoopte maar dat de hoofdbewoners die dag niet thuis zouden zijn. En mijn wens werd vervuld want op 5 september hadden ze een personeelsuitje van Werkspoor. Toen een buurvrouw op 4 september vroeg wanneer de baby kwam zei ik: ‘Morgen’ .

De volgende morgen rond 8 uur kreeg ik inderdaad een beetje buikpijn wat allengs erger werd. Om 12 uur belde ik Dolf, die meteen naar huis kwam en de verloskundige, mevr.Baak. Zij verscheen om half 2, ging uitgebreid zitten koffiedrinken en verklaarde dat het bij een eerste kind wel 24 uur kon duren. Maar ik geloofde dat niet, verrekte van de pijn en dacht: “Waarom doet ze nou niks ? Ze neemt me schijnbaar niet serieus”. Om 3 uur ging ze eindelijk eens kijken hoeveel ontsluiting ik had. Nou, genoeg ! Om 5 voor 4 werd onze dochter Mieke geboren. 5 Pond en op 5 september ! Allemaal op de inwoning !

Alle rechten voorbehouden

2479 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Dolf In het piepkleine huiskamertje (3.35x4.05 m.). In de hoek een gashaardje en op de voorgrond de Trio Track platenspeler. Dolf In het piepkleine huiskamertje. In de hoek een gashaardje en op de voorgrond de Trio Track platenspeler.<br />Foto: Jo Haen-van Langen .<br /> Foto: Jo Haen-van Langen ©

Dolf In het piepkleine huiskamertje (3.35x4.05 m.). In de hoek een gashaardje en op de voorgrond de Trio Track platenspeler. Dolf In het piepkleine huiskamertje. In de hoek een gashaardje en op de voorgrond de Trio Track platenspeler.
Foto: Jo Haen-van Langen .
Foto: Jo Haen-van Langen ©

Alle rechten voorbehouden
Van een kleine zolderkamer werd een keukentje gemaakt. Op het afdruiprek borden van Fris Edam. Van een kleine zolderkamer werd een keukentje gemaakt.<br />Foto: Jo Haen-van Langen .<br />Foto: Jo Haen-van Langen ©

Van een kleine zolderkamer werd een keukentje gemaakt. Op het afdruiprek borden van Fris Edam. Van een kleine zolderkamer werd een keukentje gemaakt.
Foto: Jo Haen-van Langen .
Foto: Jo Haen-van Langen ©

Alle rechten voorbehouden
5 september 1964 - Het eindresultaat dochter Mieke. Het eindresultaat: dochter Mieke .<br />Foto: Jo Haen-van Langen ©

5 september 1964 - Het eindresultaat dochter Mieke. Het eindresultaat: dochter Mieke .
Foto: Jo Haen-van Langen ©

Alle rechten voorbehouden
Anno 2011 blinkt de deurknop nog steeds ! Anno 2011 blinkt de deurknop nog steeds !<br />Foto: Jo Haen-van Langen .<br />Foto: Jo Haen-van Langen ©

Anno 2011 blinkt de deurknop nog steeds ! Anno 2011 blinkt de deurknop nog steeds !
Foto: Jo Haen-van Langen .
Foto: Jo Haen-van Langen ©

Alle rechten voorbehouden

7 reacties

Voeg je reactie toe
Ingrid

inwoning

Mijn ouders trouwden in 1953 en gingen ook op een halve woning wonen naast het ouderlijk huis van mijn vader in de 1e Atjehstraat. Er woonde een mevrouw met haar dochter in de achterkamer en de tussenkamer en wij hadden de voorkamer en een klein zijkamertje. De rest werd gedeeld. Toen ik geboren moest worden maakte mijn vader een ledikantje wat precies tussen de schoorsteen en het raam paste...

Rob Herrebrugh

Veenker

De heer en mevrouw Veenker, daar kwam ik als klein jongetje vaak over de vloer. Aan mevrouw Veenker heb ik mijn naam te danken, Robert, mijn moeder had al een Jan en een Gert waarop mevrouw Veenker opperde, noem hem Rob. Wij zijn december 1959 verhuisd naar Abcoude, wij woonden Voltastraat no. 8 boven. Dus pal naast fam. Veenker. Zij zijn later gaan wonen in De Open Hof aan de Fahrenheitstraat. Na het overlijden van de heer Veenker is mevrouw Veenker naar Heerhugowaard verhuisd. Haar zoon woonde daar.

mariondeboer-schreuder

wonen watergraafsmeer

wij kwamen 10 jaar later te wonen op het archimedesplantsoen een bovenwoning. zelfde woningen als de voltastr. of j.v.d.waalstr. .mooie grote 5 kamer woningen. waren zo groot dat een paar kamers verhuren best mogenlijk was gelukkig hoefde wij dat niet maar we kwamen uit de jordaan en daar was het heel gewoon halve woningen...voorkamer iemand achterkamer iemand gedeelde toilet enz.wij moesten wel even nadenken over de huur!!!!in de jordaan 70 gulden per maand.....op het archimedesplantsoe....177- per maand?????we hebben er nooit spijt van gehad en 9 jaar heerlijk gewoond.in mijn oude buurt{ik kom van het linnaeushof en wij woonde met 5 pers. op de bovenste verd.(zolder)4 kamers maar je woonde in een heerlijke buurt.m.n zoon groeide er op.

Karen Dashorst

Inwonen

Mijn ouders konden ook moeilijk aan n woning komen. Ze gingen ook inwonen. Op de van der Waalstraat bij Buffie. In 1961 ben ik geboren. Het was in die tijd zo nijpend met het woning tekort. Er werd zelfs gezegd tegen mijn ouders die net zwanger waren: "ach mevrouw zorg eerst maar dat het kind te wereld komt het kan wel dood zijn..." nou ik kwam gezond en wel ter wereld. Na een aantal jaren van inwoning kregen mijn ouders n flat aangeboden op de Ohmstraat..

maria van groen

tijd van inwoning //

als ik denk aan onze tijd van inwoning ,dat was zeker moeilijk ,3jaar verloofd geweest ,geen woning te bemachtigen ,overal aan bellen als je maar dacht ,daar hebben ze mooie zolderruimte,s ,en maar vragen of je die mocht huren,, uiteindelijk bij schoonmoeder in gaan wonen ,later een woonark kunnen huren ,maar eigenlijk veel te duur ,en geen gas of electra of stromend water lagen in de Vlothaven, heerlijk wat een vrijheid later kregen wij een plek in de Hugo de Grootkade
Nee ,ook dat was ook geen makkelijke tijd voor de trouwlustige jeugd

Toos Kuit

Voltastraat-inwoning.

Wat komt me dit bekend voor!! Echt onze verleden-tijd. En waar blijft de tijd??!! Late reactie..

René van Eunen

jonge jaren

Prachtig om te lezen over jullie jonge jaren samen, Jo. Leuke foto's ook.