Klimop

In maart 1951 ging ik werken als telegrambesteller op het Telegraafkantoor te Amsterdam. Na enige tijd in de leer (een week) moest je alleen Amsterdam in voor het bestellen van telegrammen, aangetekende stukken en expresbrieven. De ritten werden op kantoor uitgezet door een expediteur. Je had wisselende diensten in de ochtend, middag of avond. Zo was Amsterdam ingedeeld in wijken en ritten. Er was ook een rit Watergraafsmeer, met als eindpunt Betondorp. Om in de winter op de fiets van de Spuistraat al bestellend naar Betondorp te rijden was soms zwaar. Maar het lastigste kwam dan nog, want als je in de betonnen huizen een telegram of expresbrief moest bezorgen had je pech. Veel van die huizen waren voorzien van klimop. Je moest dan van de fiets om het nummerbordje vrij te maken om te kijken of je wel bij het juiste adres was. Als je van de Spuistraat vertrok moest je het rittenbriefje afstempelen en daar kwam de tijd van vertrek op te staan. Ook waren de ritten door de leiding aardig ingeschat voor wat de tijd betrof die je er mocht doen. Door de klimop van Betondorp ben ik vaak te laat binnengekomen en dan kreeg je een reprimande.