Als leden van de jongelingenvereniging Samuel van de gereformeerde Rehobothkerk in de Zacharias Jansestraat bezochten veelvuldig de Christelijk gereformeerde kerk aan de Muidergracht. Daar preekte professor Wisse, een zeer gedreven man met groot retorisch talent. Juist om die retoriek kwamen we daar, we deden er ideeën op voor onze voordrachten en debatten. Op woensdagavond hield Wisse een tijdpreek in die kerk en bekritiseerde veel nationale en internationale misstanden. Zo fulmineerde hij heftig tegen de Russische invasie in Finland in 1939. Noemde deze inval goddeloos en genadeloos! Halverwege liet hij een collecte houden “om de lichamelijke Wisse in stand te houden". Hij was een bijzonder ijdel mens, liet zich gaarne omringen door gehoorzame discipelen. Zo stond altijd iemand na de preek of de lezing onderaan de preekstoel klaar met een dik gewatteerde overjas, die hij zorgvuldig de prediker omhing.
In plaats van een glaasje water, kreeg de geliefde voorganger een glas geklutst ei, om tijdens de preek, die met donderend geweld werd uitgesproken, zijn dorst mee te lessen. Wij zaten meestal boven met pen en papier om zijn mooiste uitdrukkingen vast te leggen voor eigen gebruik op de club. Als hij ons dan zag zitten schrijven, riep hij luidkeels: “Ik zie dat de schrijvende pers weer aanwezig is. Laat ze mijn woorden maar publiceren!" Hij had eens moeten weten.
Vroeger was hij predikant in Bodegraven, kwam daar graag vissen in de Meije op de boerderij van mijn overgrootouders. Tijdens een van die bezoeken op maandagmorgen streelde hij de fiets van mijn voorvader die vroeg: “Wat doet u nou, dominee?" Wisse antwoordde: “Deze fiets heeft zich aan de zondagsrust gehouden. Dat waardeer ik. Maar liever zag ik dat deze gisteren gebruikt was om zijn eigenaar naar de kerk te rijden." Het was een zeer bijzondere, karakteristieke man!
De preken van professor Wisse
Deze fiets heeft zich aan de zondagsrust gehouden.
6872 keer bekeken