Meester Woelders

Verteller: Hannie Storteboom
Smitstraat, Transvaalbuurt

En dan zie ik meester Woelders weer zitten met die mandoline, op tafel, met een been op een stoeltje.

 Rapport Franse les: "ik ging één keer per week ná schooltijd naar de Christiaan de Wetschool voor de Franse les."

Rapport Franse les: "ik ging één keer per week ná schooltijd naar de Christiaan de Wetschool voor de Franse les."

Alle rechten voorbehouden

Toen ik op de middelbare school kwam in 1955, sprak ik al een aardig mondje Frans. Dat had ik van meester Woelders geleerd. Met een klein groepje van mijn school, de Oranje Vrijstaatschool, ging ik één keer per week ná schooltijd naar de Christiaan de Wetschool voor de Franse les. Het waren facultatieve lessen en je kon je er voor opgeven. Ik kan me niet herinneren dat we uit een boek leerden. Meester Woelders had zo zijn eigen systeem: rijtjes leren en veel liedjes zingen. Onze rijtjes werkwoordvervoegingen en vrouwelijke en mannelijke bijvoeglijke naamwoorden overhoorde hij streng, schriftelijk en mondeling. We moesten thuis ook huiswerk maken. Dat waren we op school niet gewend en ik vond het prachtig. Soms gingen we zingen, Franse liedjes natuurlijk. Meester Woelders haalde dan zijn mandoline tevoorschijn en zong eerst het hele liedje voor. Met zijn plectrum maakte hij een mooi tremolo op de melancholieke lange noten van het lied. En dan zongen wij het regel voor regel na. Uiteindelijk zat het er goed bij ons in. Nu, in 2003, zing ik nog wel eens 'Quand je pense á mon village, là-bas au val d'Anniviers'. En dan zie ik meester Woelders weer zitten met die mandoline, op tafel, met een been op een stoeltje. Heel toevallig raakte ik een jaar later, in de eerste klas van het Vossiusgymnasium, bevriend met Hilda zijn dochter. Vanaf dat moment noemde ik hem geen meester meer, maar gewoon meneer. Maar dankzij mééster Woelders is Frans altijd mijn lievelingstaal gebleven.

Alle rechten voorbehouden

4380 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Hannie's getuigschrift Frans: "Toen ik op de middelbare school kwam, sprak ik al een aardig mondje Frans."

Hannie's getuigschrift Frans: "Toen ik op de middelbare school kwam, sprak ik al een aardig mondje Frans."

Alle rechten voorbehouden

9 reacties

Voeg je reactie toe
Annie Millenaar Koningen

Getuigschrift Frans

Hoi Hannie Ik heb dat getuigschrift ook moesten vanuit onze school de Christiaan de Wetschool waar dhr. Woelders hoofd van de school was naar Franse les in de Oranje Vrijstaat school. Meester Woelders woonde op de Churchill laan. Ik heb ook nog bi meester Drent, Bezoen, juffrouw de Moor, Bout en juffrouw Hart gezeten. Heb goede herinneringen aan de school

Carel van Bruggen

meester Woelders

Dag Hannie,
Jij was de vriendin van Hilda Woelders toen je op het Vossius zat. Ik was de vriend van Hilda totdat zij met een Fransman trouwde en in Frankrijk ging wonen. Leuk je hier te ontmoeten.

Sanny van der reijden

Henk wieland

Ook ik heb op de Christiaan de Wetschool gezeten in de 5e en 6e klas (1952-1958) bij juffrouw Slot, die ons om beurten bij haar thuis op woensdagmiddag uitnodigde. Ze woonde Meerhuizenplein. Mijn moeder heeft meester Woelders vaak zelf de les gelezen, omdat hij de nare gewoonte had je hart aan je oorlelletje te trekken, zodat het daar open lag en gescheurd. Mijn moeder werkte bij devwinkel van Witziers een paar ochtenden. Andere hoek was slagerij Klaassen, die had lekkere warme gekookte worst. Ook heerlijke Ossenworst.

H.Moelee

Re: hennie moelee

franz kuijper:
was jouw vader die stratenmaker met krullen en behoorlijk onderweg voor de arbeiders in die tijd, wonend in de krugerstaat, ik ik geloof joop of jaap moelee

Hoi Frans,

Dat klopt dat is mijn vader en heet Jan Moelee.
Hij leeft nog en mijn moeder ook.
Zij wonen in de Gooyer bejaardenhuis, in de dapperbuurt.

Groet
Hennie Moelee

franz kuijper

hennie moelee

was jouw vader die stratenmaker met krullen en behoorlijk onderweg voor de arbeiders in die tijd, wonend in de krugerstaat, ik ik geloof joop of jaap moelee

pressler-knaap

franse les

Ook ik had na schooltijd Franse les van mijnheer Woelders, maar ik zat op de Pres. Krugerschool. We woonden op het Afrikanerplein en wat ik me het best herinner is de tijd van weinig of geen auto's, toen je nog kon 'gorren' en rolschaatsen op straat. Ook de nabijheid van Amstel ( van de Berlagebrug duiken, kano huren, bij het botenhuis donderjagen) en kliederen bij de Ringdijk. De volkstuintjes waar je nog wel eens een appel of een peer kon vangen. Nelleke en Paul Knaap

Visitor

Ina Heijmans

Ik woonde in de Chr. de Wetstraat aan de zijde van de school, richting Tugelaweg. Vanaf onze veranda aan de achterkant (Krugerhof) konden we kijken op het schoolplein van de school. De twee Franse liedjes, waarover Hannie Storteboom spreekt, heb ik geleerd op de derde 3, Polderweg, van onze directeur Hoogerwerff. Ik kan ze ook nu nog zo meezingen. Heerlijk dat er gezongen werd....

Visitor

Hennie Moelee

Hallo Hannie, Jij komt vast ook naar de reunie op 10-09-2005? Wil je meer weten: schrijf naar H. Moelee
Zwanenwater 68
8245 BW Lelystad.

Visitor

Henk Wieland

Da's grappig. Ik had precies het omgekeerde. Ik zat op de Christiaan de Wetschool waar meester Woelders (in de wandelgangen "Woelderpikkkie") de hoofdmeester was. Hij had nogal losse handen en werd met vervroegd pensioen gestuurd geloof ik. Hij werd vervangen door Mevrouw Koopman. Mijn extra Franse lessen kreeg ik op de Oranje Vrijstaatschool van een lange strenge vent die als hobby had om de historie van achternamen uit te zoeken. Hij noemde mij monsieur du pres.