Roberto bezocht de Dapperschool in de Tweede van Swindenstraat. "Mijn favoriete lerares was juffrouw Amina. Zij was de enige die ons behalve rekenen en taal ook normen en waarden bijbracht." Op zijn klassenfoto's is duidelijk te zien dat de klas in de loop der jaren steeds 'zwarter' werd." Tegenwoordig hoor je vaak dat als kinderen van allochtone ouders op school komen ze slecht Nederlands spreken, maar in mijn herinnering was daar geen sprake van. De Turkse en Marokkaanse kinderen spraken wel goed Nederlands. Als kind heb ik ook een paar jaar op zaterdag op de Italiaanse school gezeten. Maar 6 dagen school was een beetje te veel van het goede." Na de lagere school bezocht Roberto het Amstellyceum op de Mauritskade. In de klas zaten kinderen van heel veel verschillende nationaliteiten. "In mijn klas zat maar één Nederlandse jongen en ik was de enige Italiaan. Hierdoor hoorde ik niet echt bij een bepaalde groep." Inmiddels studeert Roberto rechten aan de Universiteit van Amsterdam. "Ik ben een van de weinige jongens van de lagere school die het VWO heeft gedaan en is gaan studeren. Veel jongens deden de havo of mavo, of zijn met school gestopt en gaan werken. Opvallend is dat meer meisjes zijn gaan studeren dan jongens" Roberto herinnert zich dat hij, toen hij veertien jaar was, op de middelbare school ooit een werkstuk over Oost heeft gemaakt. "Deze buurt stond ook bekend als 'de koperen knoop'. Begin jaren twintig van de vorige eeuw woonden hier veel ambtenaren uit de middenklasse: tramconducteurs, politieagenten, kortom mensen die uniformen droegen met koperen knopen."
Naar school in Oost
Tegenwoordig hoor je vaak dat kinderen van allochtone ouders op school slecht Nederlands spreken, maar in mijn herinnering was dat niet zo.
7639 keer bekeken