"Toen wij hier begonnen waren er wel zeven andere ijzerwarenwinkels in de buurt. Wij kochten de zaak van de familie Liefhebber. De eerste maanden hebben we vooral opgeruimd en schoongemaakt, want het was een beetje een verlopen zaak en bovendien zakten we na een half jaar door de verrotte vloer."
In de loop der jaren is er een verschuiving gekomen in het assortiment. Werd er vroeger veel behang verkocht, raamkoorden, tochtstrippen en aluminium, nu ligt het accent vooral op gereedschap en verf. Mijnheer Jansen omschrijft zijn zaak: "Het is hier geen zelfbediening en ook geen winkel voor snuffelaars, wij leggen uit, geven advies, helpen de klanten en verkopen nooit 'nee'. Wij draaien niet op de buurt, hebben ook veel klanten van buiten de buurt en buiten Amsterdam. Wel ken ik bijna iedereen van gezicht en heel veel mensen ook van naam."
Over de omgang met de klanten: "Ik behandel de klant met respect, zeg altijd 'U', maar ook met afstand, we hebben niet bij elkaar in de klas gezeten. Natuurlijk worden er ook geintjes gemaakt en zijn er sommige mensen die hun privé-verhaal vertellen of die koffie komen drinken, maar in het algemeen is er onderling weinig contact. Toen mijn vader overleed zijn er echter veel klanten komen condoleren. Ik ga altijd met plezier naar de winkel."
Mijnheer Jansen ziet een aantal verschillen tussen het publiek van de winkel in Abcoude en die van Amsterdam. De klanten in Abcoude lijken minder gejaagd en lopen niet zo snel naar een andere zaak als een artikel even niet beschikbaar is. In Amsterdam komen meer vrouwen - vaak gestuurd door hun man - en studenten, en begint op zaterdag de klantenstroom pas na 10 uur te lopen.
