Veranderende omstandigheden

Verteller: Arie Bijl
Auteur: Arie Bijl
Transvaalbuurt

Bepaald geen verslechtering, hoewel we weer verstoken waren van een douche.

Pinie Smalhout Wij woonden op nummer 13 en naast de familie Smalhout. Ik was bevriend met dochter Eline, voor mij Pinie, en heb menig 'geheim' met haar gedeeld! Op de foto staan wij verkleed als jongen-meisje en meisje-jongen voor onze deur, met zus Annie in de deuropening. Dit was tijdens de bevrijdingsfeesten.

Pinie Smalhout Wij woonden op nummer 13 en naast de familie Smalhout. Ik was bevriend met dochter Eline, voor mij Pinie, en heb menig 'geheim' met haar gedeeld! Op de foto staan wij verkleed als jongen-meisje en meisje-jongen voor onze deur, met zus Annie in de deuropening. Dit was tijdens de bevrijdingsfeesten. Door: Christina Mercken

Alle rechten voorbehouden

Na de bevrijding veranderden onze omstandigheden nogal drastisch. In 1946, na de toelatingsexamen, mocht ik naar de HBS en mijn vader kwam weer in aanraking met zijn oude slagersvak. Hij werd vertegenwoordiger in Vleeswaren. Ook onze woonsituatie kreeg een bijzondere wending. Op zekere dag werd ons, middels een op de buitendeur geplakte officiële aanzegging, medegedeeld dat de in 1943 verleende woonvergunning niet meer geldig was en of we dus maar naar andere woonruimte wilden uitzien! Een hele consternatie natuurlijk, maar al vrij snel konden we opnieuw verhuizen, naar de Transvaalkade nummer 76.

Dat was bepaald geen verslechtering, hoewel we daar weer verstoken waren van een douche en dus wekelijks het badhuis in de Fronemanstraat bij het Sportfondsenbad bezochten. Op de kade keken we recht in de Bessemerstraat aan de overkant van de Ringvaart en naar rechts hadden we zicht op boerderij de Eenhoorn en de landerijen erachter. ’s Winters als de Ringvaart nog niet dichtgevroren was konden we al snel op de slootjes achter De Eenhoorn schaatsen.

Tussen Bessemerstraat en de Schagerlaan was het in die naoorlogse jaren een echt buitengebied dat strekte tot aan de Kruislaan. Maar rond de jaren ’50 zette ook daar de staduitbreiding zich voort. De welvaart (!) bracht meer mobiliteit; de fiets werd een motorfiets, daarna een autootje en vervolgens een auto. De timmermanswerkplaats, onder ons, verdween en werd als garage gedeeld met de benedenburen.

Alle rechten voorbehouden

2178 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Schaatsen op de Ringdijk Schaatsen op de Ringdijk.

Schaatsen op de Ringdijk Schaatsen op de Ringdijk. Door: Christina Mercken

Alle rechten voorbehouden

3 reacties

Voeg je reactie toe
D.Reuvers

Herinnering aan Oma en Opa van Harten..........

Zelf heb ik op nr. 75 gewoond. Mijn grootvader had daar een kolenhandel en woonde op de 1ste etage , wij op de 2 de etage. 

cor spaans jr

herinnering aan mijn opa en oma bijl

Tot het overlijden van mijn opa klaas bijl heeft hij op de 2etage van 76 gewoond. Soms komt het huis nog in mijn dromen voor. Mijn oma annie bijl was al eerder gestorven november 1969.

null

E.de Jonge

Even reageren op het verhaal van Arie Bijl(1933),ik heb zelf op de Transvaalkade 43 ge-
woond van 1943-1966,ik heb het idee dat ik je
vaak gezien heb,volgens mij had je toen heel
mooi zwart golvend haar,dat is me bij gebleven
en op de foto zie ik geloof ik ook,dat kwart
ronde hekje met punten,ik wist wel dat je daar
ongeveer moet hebben gewoond,mijn vraag is
je sprak over een Hr.de Vries met die zwarte
auto met het reserve wiel aan de zij kant,woon-
de die ook bij jullie in het zelfde huis ?
Ik zou het leuk vinden om een reactie te krijgen.
Dan kan ik later nog wel meer wetenswaardigheden vertellen ,dus wie weet
tot later.Email:evrtdjng@cs.com