Het huwelijk met Mietje Nabarro
Willem trouwt op 5 juni 1935 met Mietje Nabarro. Mietje is ruim vijf jaar jonger dan Willem, zij is op 27 november 1914 geboren in het gezin van Abraham Nabarro en Kaatje Aandagt. Zij was het jongste kind in het gezin met acht kinderen. Haar ouders waren toen wel al op leeftijd. Beiden waren 45 jaar oud. Abraham was van 12 augustus 1868, Kaatje van 24 oktober 1868. Abraham was werkzaam als diamantslijper. Helaas ontbreekt van hem een lidmaatschapskaart, wel die van een zoon.
Bij de geboorte van Mietje woonde het gezin in de Moddermolensteeg om daarna via de Koesteeg in 1931 naar de Hofmeyrstraat 21 huis te verhuizen. In 1936 wordt op 10 november 1936 hun dochter Sylvia geboren. Maar het huwelijk tussen Willem en Mietje was verder geen gelukkig huwelijk, daarover later meer. Na het huwelijk wonen Willem en Mietje aanvankelijk in bij Martijn Duis, de jongere broer van Willem. Zij wonen in de Reitzstraat 8 huis om na een paar maanden naar nummer 7 een hoog te verhuizen. In hetzelfde jaar 1935 verhuizen ze naar de Retiefstraat 116 twee hoog.
Werkloosheid en kleine baantjes
Zoals al aangegeven was de carrière van Willem als diamantslijper geen succes. Hij legt zich daar in het begin niet bij neer, hij gaat een vervolgopleiding doen in de oefenschool van de ANDB. Hij wil zich de vaardigheid van het ‘achtkantslijpen’ eigen maken. Hij wordt in dit voornemen gesteund door zijn vakbond. Zij vragen ook om uitstel van stempelen.
Baten doet het niet, hij wordt kort na elkaar bij twee verschillende werkgevers (de firma L. Croonenberg op de Plantage Middenlaan 10 – 12 en de firma M. Lampetje, Nieuwe Achtergracht 170 – 172) ontslagen. In beide gevallen gaat het om firma’s in de diamantsector. Als dit allemaal niet zo’n succes is, probeert hij andere werkzaamheden. Werkzaamheden om toch maar een eigen inkomen te hebben. Het valt hem te prijzen. Helaas is niet altijd uit het dossier op te maken wat hij of zij daar heeft gedaan. Want ook Mietje is op zoek naar werk. Zo wordt een ‘werkgever’ gevraagd, een zekere Scheffer uit de Tilanusstraat, wat de verdiensten waren van Mietje. Maar gelukkig hebben we Delpher nog. In het jaar 1938 werd er gezocht door genoemde Scheffer naar een Bontmachinestikster.
Willem is terecht gekomen bij een boekdrukkerij aan de Nieuwe Achtergracht verbonden aan een diamantslijperij. Mogelijk gaat het om Drukkerij ’t Koggeschip op nr. 104 waar ook op dit adres een diamantzagerij van Asselt & Coronel.
Een ander baantje dat hij aanpakt is die van weekbladbezorger of fietsknecht via Creveld & Co. Uitgeverij Centraal Blad voor Isr. in Nederland – Op Nwe Herengracht 97.
Ondanks al deze inspanningen lukt het hem / hen niet om voldoende inkomen te verwerven. Er wordt bij het Gemeentelijk Bureau Maatschappelijke Steun om Onderstand verzocht. Maar voor zover ik het heb kunnen nagaan was men bij Het Bureau niet overtuigd van de noodzaak.
Terug naar: VERHAAL 1
OF NAAR: VERHAAL 3