‘Ik was twee jaar toen ik in Amsteldorp kwam wonen en heb daar mijn jeugd doorgebracht. De buurt is niet veel veranderd, ons ouderlijk huis ziet er nog net zo
uit als toen.
Ik was een jaar of tien en zat nog op de lagere school, toen de Gooiseweg gemaakt werd. Het was vlak bij waar wij woonden en het was natuurlijk één grote speelplaats, met hoge bergen zand. Het viaduct bij de Hugo de Vrieslaan werd aangelegd en daar speelden wij met een groepje vrienden uit de buurt. Dat mocht eigenlijk niet en we werden ook wel eens weggestuurd.
De werkmensen die daar aan het heien waren hadden hoge installaties met kabels eraan. Wij gingen daar met ons groepje bijstaan, hielden de kabel vast en die werd dan omhoog getrokken. Wij zwiepten omhoog en vonden dat fantastisch. Het was natuurlijk de sport om er zo laat mogelijk weer af te springen. Als je dat niet op tijd deed, dan hing je best heel hoog aan de installatie. Een klasgenoot van mij was te laat, hing daar en viel precies met zijn been op zo’n rails van een treintje waarmee bouwmateriaal vervoerd werd. Hij
brak zijn been en dit heeft grote indruk op mij gemaakt.’
Klaske woont weer in Amsterdam en wil nog een keer een kijkje gaan nemen in Amsteldorp en het huis uit haar jeugd.
