Van het gezin van Mozes en zijn vrouw Klaartje zijn niet zo heel veel feiten meer terug te vinden. Wat nog wel aardig om te vermelden is de advertentie uit 1934 waarin Mozes wordt gefeliciteerd ‘door vrouw en kinderen’. De moeder van Mozes blijft tot haar overlijden op 11 oktober 1940 inwonen bij haar zoon in de Retiefstraat.
Mozes werd op 31 maart 1944 vermoord in Polen (exacte plek onbekend). Opvallend is dat hij bij Yad Vashem, Mozes of Mozhes Veglop wordt genoemd. De geboortedatum klopt, net als de datum van zijn overlijden in Polen. Op 5 maart 1943 werden Mozes, Klaartje en de twee jongste kinderen naar Kamp Vught ‘gebracht’. Mozes wordt daar nog tewerkgesteld bij Moerdijk. Op 18 oktober 1943 gaan hij naar Westerbork. Klaartje en de twee kinderen zijn dan al gedeporteerd via Westerbork naar Sobibor.
Over dochter Duifje en haar man: David Witjas
Hun oudste dochter Duifje (geboren op 16 januari 1923) trouwt op 5 augustus 1942 met David Witjas. David, geboren op 20 december 1919 was werkzaam als kapper. Volgens informatie die ik uit het militieregister haalde, is hij afkomstig uit Nice, Frankrijk. Hij heeft daar ook nog de lagere school gevolgd. Hij zou op 1 0ktober 1937 naar Amsterdam zijn gekomen. De keuring was in het jaar 1938. Mogelijk als gevolg van zijn opgroeien in Frankrijk werd ‘de eerste oefening met een jaar uitgesteld’. Vermoedelijk is hij ook niet meer opgeroepen. Zijn ouders waren Joseph Witjas en Elisabeth Witjas. Zij verhuisden / emigreerden in 1920 naar Parijs, mogelijk is het gezin later nog naar Nice vertrokken. Uit deze gegevens (via de Overgenomen Delen) blijkt dat David in Amsterdam is geboren. De vader van David was aanvankelijk goudsmid, maar later zou hij zich bezighouden met de diamanthandel. In 1941 werd hij aangehouden en vastgezet in verband met een overtreding van de diamantbeschikking uit 1940 in opdracht van het Rijksbureau voor Diamant. David woonde in de Uithoornstraat 84 III. Na het huwelijk trekt hij in bij Duifje in de Retiefstraat 114 III. David en Duifje worden aanvankelijk in Vught vastgezet en gaan via Westerbork op transport om op 9 juli 1943 in Sobibor te worden vermoord (zie afbeeldingen onder dit verhaal).
De andere kinderen: Levie, Nathan, Esperance en Salomon
Levie, geboren op 7 september 1924, was werkzaam als lederbewerker of toch typograaf. Hij werd op 30 september 1942 in Auschwitz vermoord. Het derde kind van Mozes en Klaartje was Nathan. Nathan werd geboren op 21 oktober 1926 en was in de leer voor bontwerker, later wordt hij houtbewerker genoemd. Nathan wordt op 28 februari 1943 in Auschwitz vermoord.
Van de twee jongste kinderen: Esperance (geboren op 5 januari 1930) en Salomon (geboren op 18 januari 1933) is niet meer bekend dan dat ze nog op school zaten en dat ze samen met hun moeder op 11 juni 1943 in Sobibor (in het beruchte Kindertransport van 6 juni 1943) werden vermoord.
NAAR: VERHAAL 1