Apotheker: 'Mag het ietsje langer duren?'

Tijden zijn wat veranderd, of toch niet?

Transvaal- apotheek   [met citaatrecht]

Transvaal- apotheek [met citaatrecht]

Na het consult van de huisarts loop ik meteen door naar de apotheek aan het Krugerplein. Snel even naar de apotheek omdat ik vanwege langdurige hoest deze dag op advies nog met een anti-biotica zou beginnen. In het halletje zie ik dat het erg druk is in de apotheek. IJverige apothekers-assistenten werken achter hun afgeschermde balie hard aan pillen en poeders. Zij stellen snel de eeuwige vragen en geven advies bij elke medicijnen-afgifte. 'Uw geboortedatum aub? U moet de pillen met wat water innemen. Lees goed de bijsluiter.'

Aan gene zijde van de nog aanwezige covid-afscherming is het supervol. Als ik binnen kom mormelen de wachtenden wat; ze zijn zelf-zieker óf medicijn-ophaler. Vlak bij de knieën van de zittenden wachten al die anderen staande want er is geen zitplaats onbezet. Een moeder met haar jonge dochter met syndroom van Down kijkt afwezig voor zich uit. Na enige tijd vraagt een corpulente mijnheer of ik gezien mijn leeftijd, wil zitten. Ik begrijp niet dat hij niet door de stoel is gezakt met dat gewicht. Ik ga zitten op de warm gehouden plek en bedank hem. Als ik aan de beurt ben blijkt, dat de huisarts het recept nog niet heeft doorgestuurd. 'Wilt u weer plaats nemen, we zullen straks wel even bellen als het recept niet arriveert. Ok?'

Na een kwartiertje mensen kijken, neem ik de draad weer op. Er wordt gebeld: 'Ja, ok, ik zie het recept graag spoedig. Mevrouw wacht.' En tegen mij : 'Mag het ietsje langer duren?' Ik ga weer mensen kijken. Kalm komt er een kleine mevrouw binnen. Ik ken haar. Deze Poolse is getrouwd met een zachtmoedige Siciliaan. Zij spreekt vloeiend Italiaans. Ik ken ze van de Zondag-H.Mis in de Martelaren van Gorkum-kerk aan de Linnaeushof. Vaak zie ik ze door de Pretoriusstraat schrijden, statig en waardig. De passeggiate uit een ver Siciliaans verleden spelen hierbij zeker een rol. Het echtpaar houdt dit oude Italiaanse gebruik in ere. Een korte wandeling na het eten kan nuttig zijn bij het verminderen van bloedsuiker-pieken. Tevens worden sociale netwerken onderhouden. Ooit was op Sicilia de passeggiata een verleidingsritueel van jonge meisjes in de huwbare leeftijd. Zij flaneerden door de hoofdstraat van het dorp om de aandacht van de andere sekse te trekken. De jongens vroegen serieus een kennismakingsgesprek aan bij de vader van het meisje. Er werden ook stiekem afspraakjes gemaakt, herinner ik mij. Ik wacht en kijk rond. Ondertussen speelt het lied uit 1959 van Rocco door mijn hoofd .'Marina, Marina, Marina ..*.. Tijden zijn wat veranderd, of toch niet? Er komt een man binnen in een enkellange Arabische jurk, de djellaba. Hoe vindt zijn dochter haar geliefde? Maar aan de kant van het spreekkamertje hangt een magere jongeman met hoody lusteloos tegen de deurpost. Hier verzamelen zich geruisloos de culturen. En ja! Eindelijk na lang wachten hoor ik van achter het covid-scherm: 'Mevrouw Rizzoli, uw recept is klaar. Meteen innemen en de kuur afmaken'.

* https://www.youtube.com/watch?v=lKGuq-gtYxE

Vraag:

'Hoe beleven de apothekers zelf het helpen van de mensen' ????  We horen het graag!

https://nl.pinterest.com/annrosalynn/gevels/

 

Alle rechten voorbehouden

229 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Apotheek jaren terug.jpg  / Beeldbank Stad  Amsterdam

Apotheek jaren terug.jpg / Beeldbank Stad Amsterdam

renovatie a.d. mooie gevel

renovatie a.d. mooie gevel

OOK in Oost! mooie gevel! httpswww.facebook.com linnaeusapotheek

OOK in Oost! mooie gevel! httpswww.facebook.com linnaeusapotheek

de mooiste gevels van NL > Apotheek te  Ljouwert/ foto Roel Wijnants CC BY-NC 2.0..jpg  https://nl.pinterest.com/annrosalynn/gevels/

de mooiste gevels van NL > Apotheek te Ljouwert/ foto Roel Wijnants CC BY-NC 2.0..jpg https://nl.pinterest.com/annrosalynn/gevels/

passeggiata dopo cena in Lecce .  Paolo Margari  CC BY-NC-ND 2.0. (2)

passeggiata dopo cena in Lecce . Paolo Margari CC BY-NC-ND 2.0. (2)

apotheek = onze verzorger

apotheek = onze verzorger

Marjan Jansen

Drop, meten en wegen het kon allemaal

Ik heb met mijn ouders broer en zusters in de krugerstraat 9 2hoog gewoond vanaf 1954 t.m 1978, als je bij de apotheek je medicijnen moest laten maken, ging dat heel anders dan nu.
Je moest met het recept naar de apotheek, en dat waren chineze mensen, en dan moesten ze weten wat je leeftijd was, en werd je opgemeten en gewogen, en dan gingen ze naar een soort keukentje, waar de medicijnen nog zelf gemaakt werden, met vijzels en poedertjes en drankjes , de poedertjes werden in van die vouwzakjes gedaan en daar werd dan een touwtje of een elastiekje omheen gebonden en als je klaar was mocht je als je kind was een dropje uitkiezen,
Geweldige tijd, vooral de drop.