Ik durfde als kind niet door de Jordaan. Ik was bang voor de kinderen die daar woonden. Daar woonde toch een ander soort mensen en die zagen precies aan jou dat je niet uit hun buurt kwam. Maar ja, dat gold waarschijnlijk ook voor andere buurten. Alleen in de buurt waar je woonde voelde je je eigenlijk veilig. Zo voelde ik me ook erg ongemakkelijk in de Oostelijke Eilanden. Als ik als kind dan uit het badhuis kwam, rende ik zo hard als ik kon door die buurt, omdat ik bang was voor een pak op mijn donder.
Wat de badhuis betreft, ik weet nog dat ik als kind vaak op woensdag de hele middag in het badhuis zat. Kreeg je een gratis kaartje en dan zat je daar met heel veel andere kinderen. Kreeg je een nummer, moest je uren wachten en als je aan de beurt was dan stond dat wijf al weer op de deur te rammen. Moest je binnen vijf minuten weer klaar zijn. Soms werd je half aangekleed alweer je hokje uit gejaagd. Ja, wat een rotwijven waren dat. Die werden daar volgens mij speciaal voor opgeleid.