Staand eten

Wat de woningnood betreft wat het maar vreemd geregeld. Vroeger had je woningen in overvloed, maar hadden de mensen geen geld om de huur te betalen. Tegenwoordig hebben ze wel geld, maar is er juist een gebrek aan woningen. Hoewel ik, toen ik getrouwd was, ook nog een tijdlang bij mijn moeder ben blijven wonen. En mijn man die woonde bij zijn eigen moeder. Toen ging er iemand zijn huis uit en zijn wij er snel op zondag ingetrokken. Kwam op maandag de huisbaas en die was het daar natuurlijk niet mee eens. Toen hebben we hem maar uitgelegd dat we moesten trouwen, wat hij zelf overigens ook al lang had gezien, en toen veranderde hij langzaam van gedachten. "Ga maar je papieren halen en dan mag je blijven zitten". Nou, en daar zaten we, in een leeg huis met enkel een tafel en een paar stoelen. Zo ging dat. Maar ja, veel meubels was ik toch niet gewend.
In ons gezin met zoveel kinderen was het de regel dat degene die werkte, die had een stoel. Ik, was een van jongste en heb dus nooit een stoel gehad. Wij hebben altijd staande gegeten. Zo ging dat. Bovendien dachten de mensen toentertijd dat staande eten beter was dan zittende. Dan zakte het eten beter. Pas toen ik ouder was, kon ik ook gaan zitten omdat er toen al weer een aantal kinderen het huis uit waren. En slapen, dat deden we met vier meiden in een bed. Ik lag altijd in het midden en dat was een lekker warm plekkie. Soms stonden er knullen voor het raam. Dan had een van mijn oudere zussen een afspraak gemaakt met een knul en was ze niet komen opdagen. Die knul was dan boos en ik kan me herinneren dat er wel eens een raam uit is gevlogen.